Exodus 34
1 Ac deinceps: Præcide, ait, tibi duas tabulas lapideas instar priorum, et scribam super eas verba, quæ habuerunt tabulæ quas fregisti.
Pakayin Mose henga thu aseijin, “Masang ngaiya bang'in songpheng'ni suiyin lang, hiche song pheng teni achu masang'a nangman nasekeh songpheng teni chung'a kijih thuchang chu keiman ka hin sut kit ding ahi.”
2 Esto paratus mane, ut ascendas statim in montem Sinai, stabisque mecum super verticem montis.
“Kigo'in lang jingkah teng'le Sinai molsang lam'a nahung kal touding, molsang vum'a kaheng'a nahung din ding ahi,” ati.
3 Nullus ascendat tecum, nec videatur quispiam per totum montem: boves quoque et oves non pascantur e contra.
“Koima dang na hin kilhon pithei lou ding, hiche molsang jousea khu koi macha dang kilah thei lou ding ahi. Kelngoi hon ahin gancha kitiphot khat jeng cha jong molsang lah a khu nalhat sah lou ding ahi.”
4 Excidit ergo duas tabulas lapideas, quales antea fuerant: et de nocte consurgens ascendit in montem Sinai, sicut præceperat ei Dominus, portans secum tabulas.
Mose'n jong masang'abang bang chun songpheng ni asuiyin, ajing jingkah matah'in athoudoh'in Pakai thupeh bang chun Sinai molsang chung vum'a ache tou tan, song pheng teni achoijin a kaltou tai.
5 Cumque descendisset Dominus per nubem, stetit Moyses cum eo, invocans nomen Domini.
“Molvum lama kon'in Pakai chu mei bol in ahung tan chuin Mose toh'a ding khom lhonne. Chuin Pakai min chu sangtah in akouvin ahi.”
6 Quo transeunte coram eo, ait: Dominator Domine Deus, misericors et clemens, patiens et multæ miserationis, ac verax,
“Pakai jong Mose masa lang lama chen, a sei peh in, Pakai, Pakai hepi them le lunghang vah lou iti channa mi lungset them le dihna dimset jeng tin asei in ahi.”
7 qui custodis misericordiam in millia; qui aufers iniquitatem, et scelera, atque peccata, nullusque apud te per se innocens est; qui reddis iniquitatem patrum filiis, ac nepotibus in tertiam et quartam progeniem.
“Mihem asang asang chung'a lungset na nei jing, themmona le suhkhel na jouse jong ngaidam jia, amavang themmona alembaseh'a umsah lou mipa le chate kikah atute channa natong jing ding, chule khang thumle-li channa natong theiya ahi,” ati.
8 Festinusque Moyses, curvatus est pronus in terram, et adorans
“Mose jong tol lhamma akun'in chibai aboh paijin ahi.”
9 ait: Si inveni gratiam in conspectu tuo, Domine, obsecro ut gradiaris nobiscum (populus enim duræ cervicis est) et auferas iniquitates nostras atque peccata, nosque possideas.
“Mose'n aseijin, “O Pakai nangma mitmua lunglhaina kachanna ahile, nahenga kataove, Pakai hi kalah uvah hung um henlang, kathemmo nao le kachonset najouse ngaidamin, nagoulo thei din neisem taovin,” ati.
10 Respondit Dominus: Ego inibo pactum videntibus cunctis: signa faciam quæ numquam visa sunt super terram, nec in ullis gentibus, ut cernat populus iste, in cujus es medio, opus Domini terribile quod facturus sum.
“Chuin Pakaiyin aseijin, Tua hi keiman nangma toh ikah'a kitepna ka sem ding ahi. Namite lah a keiman thil nasatah tah ka kilah sah ding, hi tabang thil ki dang hohi leiset'a ana umkha lou lai ahin, chule nam dang telah jeng ajong anasoh khalou lai ahi. Na chenna chan uva mihem hon Pakai thil bol ki dang ahin mudoh diu, ajeh chu keiman ka hinbol ding thil hi thil ki dang tah ahi,” ati.
11 Observa cuncta quæ hodie mando tibi: ego ipse ejiciam ante faciem tuam Amorrhæum, et Chananæum, et Hethæum, Pherezæum quoque, et Hevæum, et Jebusæum.
“Tunin ka thupeh hi na suhmil lou ding ahi. Nei hin ven, kei matah in namasang lama Amor mite, Canaan mite, Hit mite, Periz mite, Hivi mite le Jebus mite abonchauva kajam sah gam diu ahi.”
12 Cave ne umquam cum habitatoribus terræ illius jungas amicitias, quæ sint tibi in ruinam:
“Tun nangma ki cheh theiyin, na chenna gammite toh kitepna hinsem khan nate, achuti louva ahile hitabang kitepna chu kipal lhuh'na hung pang ding ahi,” ati.
13 sed aras eorum destrue, confringe statuas, lucosque succide:
“Hijeh chun nangman hiche gammite maicham jouse chu nasuh set gamhel ding, akhompi jouseo jong nasuh lhuh soh kei ding ahi, chule Asher doi jong chu na phuh lhuh ding ahi.”
14 noli adorare deum alienum. Dominus zelotes nomen ejus; Deus est æmulator.
“Ajeh chu nangma pathen dang angsung'a naboh khup'a natao theilou hel ding ahi. Ajeh chu amin jong Pakai chule Pathen chu hung thang tom jing thei ahi,” ati.
15 Ne ineas pactum cum hominibus illarum regionum: ne, cum fornicati fuerint cum diis suis, et adoraverint simulacra eorum, vocet te quispiam ut comedas de immolatis.
“Hijeh chun agamsung chengte toh kitepna na sem thei lou ding, hiche mite chun a pathen'nu umchan atho diu amaho le amho kah a jonthan hoi in apat diu, hiche pathen semthu ho heng'a kilhaina asem teng ule nangma jong nahin tep diu ahin, hiche a na hinkou pen pen-sa ki lhaina chu naneh thei lou ding ahi,” ati.
16 Nec uxorem de filiabus eorum accipies filiis tuis: ne, postquam ipsæ fuerint fornicatæ, fornicari faciant et filios tuos in deos suos.
“Na chapate ji ding'a agam cheng numei napuipeh theilou ding, a channute jouse'u a pathen'u umchan atho uva a ki joh bang uva khu, na chapate jeng jong hung ki joh lo ding'u ahi.”
17 Deos conflatiles non facies tibi.
“Chule nangma macham'ma pathen limsem thu kiti mong mong nahou lou ding ahi.”
18 Solemnitatem azymorum custodies. Septem diebus vesceris azymis, sicut præcepi tibi, in tempore mensis novorum: mense enim verni temporis egressus es de Ægypto.
“Chol solou changlhah kut jong imatih channa na man jing ding ahi. Ka thupeh bang bang'a aphat ahung lhun teng, Abib lha sungse'a chu nangman cholsolou changlhah na neh ding ahi. Ajeh chu hiche lha sunga hi nangma Egypt gam sung'a kon'a na hung doh ahi,” ati.
19 Omne quod aperit vulvam generis masculini, meum erit. De cunctis animantibus, tam de bobus, quam de ovibus, meum erit.
“Chule ahung peng doh masa jouse chu keiya ding ahi. Achal'a kai lhah ki tiphot chu, gancha lah'a bong ahin, kelngoi hi jong le keija ding ahi.”
20 Primogenitum asini redimes ove: sin autem nec pretium pro eo dederis, occidetur. Primogenitum filiorum tuorum redimes: nec apparebis in conspectu meo vacuus.
“Sangan hung peng doh masa jong chu nangman kelngoi khat'a nalhat doh ding, ita bang khatna na lhat doh jou louva ahile hiche sangan nou chu angong chang na he boh peh ding ahi. Na chapate lah'a ahung peng doh masa pen jong lhat dohna na sem peh tei ding, ajeh chu na lah uva koima ka heng lam'a khut goh keuva hung kilah thei lou ding ahi.”
21 Sex diebus operaberis; die septimo cessabis arare et metere.
“Ni gup sung se'a nangman tohthei chan natoh ding, ni sagi lhinni teng le na kichol do ding ahi. Lou na toh lai hihen lholhun lai hijong le nangma nakichol teitei ding ahi,” ati.
22 Solemnitatem hebdomadarum facies tibi in primitiis frugum messis tuæ triticeæ, et solemnitatem, quando redeunte anni tempore cuncta conduntur.
“Ni sagi lhin nia kut jong na bol jing ding na nit teitei ding ahi. Chule suhlou chang kut jong na bol jing ding, kum lhun teng le muchi ga soh khop tup kut jong na bol cheh cheh ding ahi.”
23 Tribus temporibus anni apparebit omne masculinum tuum in conspectu omnipotentis Domini Dei Israël.
“Kum khat sung'a namite lah'a pasal'a kai lhah jouse Israel Pakai, Pathen heng'a hung kilah cheh ding'u ahi.”
24 Cum enim tulero gentes a facie tua, et dilatavero terminos tuos, nullus insidiabitur terræ tuæ, ascendente te, et apparente in conspectu Domini Dei tui ter in anno.
“Ajeh chu keiman nam tin vaipi jouse masang'a ka huh doh'a hitia chu na gamgi ka suh len ding ahi. Ajeh chu nangma kumkhat sung'a Pakai heng'a kilah ding na che teng le hiche gamma kon'na chu khat jeng chan jong na umlou kah'a na gam sung lah ding lung aken lou hel ding'u ahi.”
25 Non immolabis super fermento sanguinem hostiæ meæ: neque residebit mane de victima solemnitatis Phase.
“Ka heng'a ki lhaina sa kiti phot chol sosa toh na neh tha lou ding, kalchuh kut'a ding'a sa kithat chan jong jing khovah geiya na koi den theilou diu ahi.”
26 Primitias frugum terræ tuæ offeres in domo Domini Dei tui. Non coques hædum in lacte matris suæ.
“Na gamsung'a ga soh jouse jong na Pakai leh na Pathen heng'a nahin poh lut cheh cheh ding ahi. Chule kelngoi nou jeng jong api noitwija na hon min thei lou ding ahi.”
27 Dixitque Dominus ad Moysen: Scribe tibi verba hæc, quibus et tecum et cum Israël pepigi fœdus.
“Pakaiyin Mose heng'a thu asei in, Ka thupeh chengse abonchan sun doh cheh cheh in, Ka thupeh chengse dung juiya hi Israel toh na kikah'a kitepna ka sem doh ding ahi,” ati.
28 Fuit ergo ibi cum Domino quadraginta dies et quadraginta noctes: panem non comedit, et aquam non bibit, et scripsit in tabulis verba fœderis decem.
Hiche laimun na chun Pakai le Mose chu ni som le jan som li jen aum khom in ahi. Hiche phatsung'a ahin Mose'n twi jong donlou an jong ne louvin aum in ahi. Hichea kitepna jouse chu Mose'n jong song pheng teni chung achun ajih lut tan ahi.”
29 Cumque descenderet Moyses de monte Sinai, tenebat duas tabulas testimonii, et ignorabat quod cornuta esset facies sua ex consortio sermonis Domini.
“Sinai molsang lam'a kon'in Mose jong ahung kum suh'in ahile hettoh sahna song pheng teni chu ahin choiyin ahi. Mose mai chu vahlha jeng'e ajeh chu Pathen toh aga kihou lim jeh ahin hinlah aman ahedoh pon ahi.”
30 Videntes autem Aaron et filii Israël cornutam Moysi faciem, timuerunt prope accedere.
“Chuin Aaron le Israel chate jousen amudoh taovin ahile, Mose chu amai avah lha jeng tan, chuin amaho abonchaovin akicha lheh jeng tauvin ave ngam ta pouvin nai jong ahin nai lut ngam tapouve.”
31 Vocatique ab eo, reversi sunt tam Aaron, quam principes synagogæ. Et postquam locutus est ad eos,
Mose'n ahin kouvun, Chun in Aaron le khopi sung'a lamkai jouse Mose henglama ahung un, Mose'n jong ama ho chengse chu aki hou pin ahi.”
32 venerunt ad eum etiam omnes filii Israël: quibus præcepit cuncta quæ audierat a Domino in monte Sinai.
“Israel chate ho jousen jong ahin nailut cheh uvin, Sinai molsang chung vumma Pakaiyin Mose ahoupi na bang bang in Mose'n jong Israel mite Jouse chu a houlim pi'n thu jouse chu ajah uva a sei peh tan ahi.”
33 Impletisque sermonibus, posuit velamen super faciem suam.
“Mose'n jong thupeh Jouse aheng uva asei chai soh phat in amai dal ding in pon khat aki lekhu sah tai.”
34 Quod ingressus ad Dominum, et loquens cum eo, auferebat donec exiret, et tunc loquebatur ad filios Israël omnia quæ sibi fuerant imperata.
“Mose jong Pakai to kihoulim ding'a ache lut ji teng, ahung potdoh kit kahsen amai dalna ding'a ponkhu chu ahin ki lah doh kit ji tan ahi. Mose jong ahung poh doh'a Pakaiyin ipi ahin seipeh ahi dem ti Isreal mite heng'a a seipeh jin ahi.”
35 Qui videbant faciem egredientis Moysi esse cornutam, sed operiebat ille rursus faciem suam, siquando loquebatur ad eos.
Israel cha ten jong Mose maichu ave uvin ahile, avah lha jeng in ahi. Mose jong Pakai toh kimu to ding'a ache lut kit kah sen amai dalna pon chu akikhu jin ahi.
