Exodus 15
1 Tunc cecinit Moyses et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt: Cantemus Domino: gloriose enim magnificatus est, equum et ascensorem dejecit in mare.
Шу чағда Муса билән Исраиллар Пәрвәрдигарға мәдһийә оқуп муну күйни ейтти: — «Мән Пәрвәрдигарни мәдһийиләп күй ейтай, Чүнки У карамәт улуқлуғини көрсәтти; У ат вә мингүчини деңизға ташливәтти.
2 Fortitudo mea, et laus mea Dominus, et factus est mihi in salutem: iste Deus meus, et glorificabo eum: Deus patris mei, et exaltabo eum.
Мениң күчүм һәм мениң күйүм Яһ Өзидур; У маңа ниҗат болди; У мениң Тәңримдур, мән Уни улуқлаймән; У мениң атамниң Худасидур, мән Уни алий дәп мәдһийиләймән.
3 Dominus quasi vir pugnator, Omnipotens nomen ejus,
Пәрвәрдигар җәңчидур, Яһвәһ Униң намидур.
4 currus Pharaonis et exercitum ejus projecit in mare: electi principes ejus submersi sunt in mari Rubro.
Пирәвнниң җәң һарвулирини һәм қошунлирини деңизға ташливәтти; Униң алий ләшкәр башлиқлири Қизил Деңизда ғәриқ қилинди.
5 Abyssi operuerunt eos; descenderunt in profundum quasi lapis.
Чоңқур сулар уларни көмүвәтти, Улар худди таштәк деңиз тегигә чөкүп кәтти.
6 Dextera tua, Domine, magnificata est in fortitudine: dextera tua, Domine, percussit inimicum.
Сениң оң қолуң, әй Пәрвәрдигар, Қудрити билән шан-шәрәп тапти; Сениң оң қолуң, әй Пәрвәрдигар, Дүшмәнни кукум-талқан қиливәтти.
7 Et in multitudine gloriæ tuæ deposuisti adversarios tuos: misisti iram tuam, quæ devoravit eos sicut stipulam.
Өз улуқлуғуңниң һәйвиси билән өзүңгә қарши чиққанларни набут қилдиң, Сән отлуқ ғәзивиңни әвәттиң, У саманни көйдүргән оттәк уларни жутувәтти.
8 Et in spiritu furoris tui congregatæ sunt aquæ: stetit unda fluens, congregata sunt abyssi in medio mari.
Димиғиңниң нәпәси билән сулар дөң болуп өрлиди, Җушқунлиған долқунлар дөң кәби тик турди, Деңизниң оттурисидики чоңқур сулар қатуруп қоюлди.
9 Dixit inimicus: Persequar et comprehendam, dividam spolia, implebitur anima mea: evaginabo gladium meum, interficiet eos manus mea.
Дүшмән деди: «Мән уларни қоғлаймән, йетишимән, олҗа елип үләштүримән, Улардин дәрдимни чиқиримән, Қиличимни суғуруп, өз қолум билән уларни набут қилимән».
10 Flavit spiritus tuus, et operuit eos mare: submersi sunt quasi plumbum in aquis vehementibus.
Лекин Сән нәпәсиң билән пүвлидиң, Деңиз уларни көмүвәтти; Улар җушқунлуқ суларда қоғушундәк чөкүп кәтти.
11 Quis similis tui in fortibus, Domine? quis similis tui, magnificus in sanctitate, terribilis atque laudabilis, faciens mirabilia?
Илаһларниң арисида, әй Пәрвәрдигар, Ким Сениң тәңдишиң болсун? Пак-муқәддәслик ичидә Өз һәйвитиңни көрситидиған, Һәмд-мәдһийиләр арисида дәһшәтлик туридиған, Мөҗизә-карамәт яритидиған, Сәндәк ким болсун?
12 Extendisti manum tuam, et devoravit eos terra.
Сән оң қолуңни узитишиң билән, Йәр-зимин уларни жутувәтти.
13 Dux fuisti in misericordia tua populo quem redemisti: et portasti eum in fortitudine tua, ad habitaculum sanctum tuum.
Лекин Өзүңгә һәмҗәмәт қилип қутқузған қовмни рәһимдиллиғиң билән башлап чиқтиң; Сән уларни Өз муқәддәс маканиңға қудритиң билән һидайәт қилип йетәклидиң.
14 Ascenderunt populi, et irati sunt: dolores obtinuerunt habitatores Philisthiim.
Ят хәлиқләр буни аңлап, титришип кәтти; Филистийәдә туруватқанларни толғақтәк азап тутти.
15 Tunc conturbati sunt principes Edom, robustos Moab obtinuit tremor: obriguerunt omnes habitatores Chanaan.
Андин Едомниң әмирлири дәккә-дүккигә чүшти; Моабниң палванлирини болса, раса титрәк басти; Қанаан зиминидикиләрниң жүриги су болуп ақти;
16 Irruat super eos formido et pavor, in magnitudine brachii tui: fiant immobiles quasi lapis, donec pertranseat populus tuus, Domine, donec pertranseat populus tuus iste, quem possedisti.
Қорқунуч вә дәһшәт уларни басти; Билигиңниң һәйвити билән улар худди таштәк мидирлалмай қалди; Хәлқиң өтүп кәткичә, и Пәрвәрдигар, Өзүң рәнә төләп һөр қилған хәлқиң өтүп болғичә.
17 Introduces eos, et plantabis in monte hæreditatis tuæ, firmissimo habitaculo tuo quod operatus es, Domine: sanctuarium tuum, Domine, quod firmaverunt manus tuæ.
Уларни башлап кирип, Өз мирасиң болған тағда көчәттәк тикисән, Өз маканиң қилған җайға, и Пәрвәрдигар, Өз қоллириң тәйярлиған муқәддәс җайға, и Рәб, уларни елип барисән.
18 Dominus regnabit in æternum et ultra.
Пәрвәрдигар әбәдил-әбәткичә падиша болуп һөкүм сүриду!
19 Ingressus est enim eques Pharao cum curribus et equitibus ejus in mare: et reduxit super eos Dominus aquas maris: filii autem Israël ambulaverunt per siccum in medio ejus.
Чүнки Пирәвнниң атлири, Җәң һарвулири атлиқлири билән биллә деңизға кирип болди; Пәрвәрдигар деңизниң сулирини уларниң үстигә яндурди, Лекин Исраиллар болса деңизниң оттурисидин қуруқ йәрдин меңип өтүп кәтти».
20 Sumpsit ergo Maria prophetissa, soror Aaron, tympanum in manu sua: egressæque sunt omnes mulieres post eam cum tympanis et choris,
Андин Һарунниң һәдиси пәйғәмбәр Мәрйәм қолиға дапни алди, барлиқ қиз-аялларму қолиға дап елип, уссул ойнишип униңға әгәшти.
21 quibus præcinebat, dicens: Cantemus Domino, gloriose enim magnificatus est: equum et ascensorem ejus dejecit in mare.
Мәрйәм уларға җававән мундақ күйни оқуди: — «Пәрвәрдигарни мәдһийиләп күй ейтиңлар, Чүнки У зор улуқлуғини көрсәтти; У ат вә мингүчини деңизға ташливәтти!».
22 Tulit autem Moyses Israël de mari Rubro, et egressi sunt in desertum Sur: ambulaveruntque tribus diebus per solitudinem, et non inveniebant aquam.
Андин Муса Исраилларни Қизил Деңиздин башлап, Шур чөлигә елип барди. Улар уда үч күн чөлдә жүрүп, су тапалмиди.
23 Et venerunt in Mara, nec poterant bibere aquas de Mara, eo quod essent amaræ: unde et congruum loco nomen imposuit, vocans illum Mara, id est, amaritudinem.
Андин улар Мараһқа йетип кәлди; лекин у йәрниң сүйи аччиқ болуп, сүйини ичкили болмайтти; шуңа у җайниң нами «Мараһ» дәп қоюлған.
24 Et murmuravit populus contra Moysen, dicens: Quid bibemus?
У вақитта халайиқ: — Биз немә ичимиз? — дәп Мусадин ағринип ғотулдашқили турди.
25 At ille clamavit ad Dominum, qui ostendit ei lignum: quod cum misisset in aquas, in dulcedinem versæ sunt: ibi constituit ei præcepta, atque judicia, et ibi tentavit eum,
У Пәрвәрдигарға пәряд көтәрди; Пәрвәрдигар униңға бир дәрәқни көрсәтти; у дәрәқ яғичини елип, суға ташливиди, су татлиқ суға айланди. У йәрдә Пәрвәрдигар уларға һөкүм-бәлгүлимә бекитип, уларни синап, мундақ деди: —
26 dicens: Si audieris vocem Domini Dei tui, et quod rectum est coram eo feceris, et obedieris mandatis ejus, custodierisque omnia præcepta illius, cunctum languorem, quem posui in Ægypto, non inducam super te: ego enim Dominus sanator tuus.
«Әгәр силәр көңүл қоюп Худайиңлар Пәрвәрдигарниң сөзини аңлап, Униң нәзиридә дурус болғанни қилип, әмирлиригә қулақ селип, барлиқ һөкүмлирини тутсаңлар, ундақта, Мән мисирлиқларниң үстигә салған кесәлләрдин һеч бирини үстүңгә салмаймән; чүнки Мәнки силәргә шипалиқ бәргүчи Пәрвәрдигардурмән».
27 Venerunt autem in Elim filii Israël, ubi erant duodecim fontes aquarum, et septuaginta palmæ: et castrametati sunt juxta aquas.
Андин улар Елимға йетип кәлди. Шу йәрдә он икки булақ билән йәтмиш хорма дәриғи бар еди; улар шу йәрдә суларниң бойида чедир тикти.
