Ecclesiastes 10
1 Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.
Ölü milçəklər ətirdüzəldənin yağını İylədib xarab edər. Kiçik ağılsızlıq da Hikmət və hörmət sahibini rüsvay edər.
2 Cor sapientis in dextera ejus, et cor stulti in sinistra illius.
Hikmətli adamın ürəyi düzlüyə tərəf yönələr, Ağılsız adamın ürəyi əyriliyə.
3 Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.
O yol gedəndə də ağlının azlığı bilinər, Ağılsız olduğunu hamıya göstərər.
4 Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris, quia curatio faciet cessare peccata maxima.
Əgər hakimin qəzəbi sənə qarşı alovlansa, Yerindən tərpənmə. Çünki sakitlik Böyük xətaların üstünü örtər.
5 Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis:
Səma altında bir dərd də gördüm: O da hökmdarın əlindən çıxan səhvdir.
6 positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.
Ağılsızlar yüksək vəzifələrə qoyulur, Halbuki varlılar aşağıda oturur.
7 Vidi servos in equis, et principes ambulantes super terram quasi servos.
Gördüm ki, qullar necə at üstündə, Ağalar isə qul kimi piyada gedir.
8 Qui fodit foveam incidet in eam, et qui dissipat sepem mordebit eum coluber.
Quyu qazan içinə özü düşə bilər, Divar sökəni ilan sanca bilər.
9 Qui transfert lapides affligetur in eis, et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis.
Daş kəsəni daşlar yaralar, Odun yarana odun xətər yetirər.
10 Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit, multo labore exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.
Əgər balta kütdürsə, Onun ağzı itilənməyə verilməyibsə, Daha çox güc sərf olunmalıdır. Amma hikmət insanın köməyinə çatar.
11 Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.
Əgər ilan ovsun oxunmazdan qabaq sancsa, Ovsunçu çağırmağın faydası yoxdur.
12 Verba oris sapientis gratia, et labia insipientis præcipitabunt eum;
Hikmətli adamın ağzından lütfkar sözlər çıxar, Lakin ağılsız öz dili ilə həlakına yol açar.
13 initium verborum ejus stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.
Onun dilindəki sözlər ağılsızlıqla başlanar, Danışığının axırı da sarsaqlıqdır.
14 Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?
Ağılsız adam çox söz danışar. Heç kəs nə olacağını bilməz. Bəs kim ona özündən sonra Nə olacağını deyə bilər?
15 Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in urbem pergere.
Ağılsızların çəkdikləri zəhmət Özlərini yorar, Onlar şəhərə gedən yolu da bilmir.
16 Væ tibi, terra, cujus rex puer est, et cujus principes mane comedunt.
Əgər padşahın bir uşaqdırsa, Başçıların səhər tezdən Ziyafətə başlayırsa, Onda vay halına, ey ölkə!
17 Beata terra cujus rex nobilis est, et cujus principes vescuntur in tempore suo, ad reficiendum, et non ad luxuriam.
Əgər padşahın bir əsilzadədirsə, Başçıların da vaxtında Keflənmək üçün yox, qüvvətlənmək üçün yeyirsə, Onda xoş halına, ey ölkə!
18 In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus.
Tənbəllik üzündən evin damı uçar, Heç bir iş görməsən, evin tavanı damar.
19 In risum faciunt panem et vinum ut epulentur viventes; et pecuniæ obediunt omnia.
Yemək şadlıq gətirər, Şərab həyatı keflə doldurar, Pul isə hər istəyini ödəyər.
20 In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti: quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annuntiabit sententiam.
Padşahı hətta ürəyində də söymə, Varlı adamı yataq otağında da lənətləmə. Çünki göydə uçan quşlar xəbər aparar, Qanadlı məxluqlar sənin sözünü çatdırar.
