< Deuteronomii 21 >

1 Quando inventum fuerit in terra, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi, hominis cadaver occisi, et ignorabitur cædis reus,
Pakai, Pathen in napeh'u nachennau gamsunga chu thise khat tou auma, ahivanga hiche thise chu koitha pen ham ti, aki hedoh thei lou aum a,
2 egredientur majores natu, et judices tui, et metientur a loco cadaveris singularum per circuitum spatia civitatum:
hitobang dinmun chu aum khah tah a ahileh, na upateu leh vaihom natong chengse chu hung diu, nakhopiu leh akim vel'a khopi chengse chu phatah atetoh soh kei diu ahi.
3 et quam viciniorem ceteris esse perspexerint, seniores civitatis illius tollent vitulam de armento, quæ non traxit jugum, nec terram scidit vomere,
Hitia chu abol diu thise tohpa umna akona chu, khopi akinaipi pen chu mo kichan ding ahi. Bong ala khat lou natong kha loulai hichu agakai diu ahi.
4 et ducent eam ad vallem asperam atque saxosam, quæ numquam arata est, nec sementem recepit: et cædent in ea cervices vitulæ:
Hiche mochanga khopi sung mite chun, bongla chu phaicham lah khat a ahin kai diu, hiche phaicham chu lou natohnaa kimang khalou hi ding, phaicham muna chu bongla gol chu angong chang aheboh diu ahi.
5 accedentque sacerdotes filii Levi, quos elegerit Dominus Deus tuus ut ministrent ei, et benedicant in nomine ejus, et ad verbum eorum omne negotium, et quidquid mundum, vel immundum est, judicetur.
Chuteng Levi thempuho abonchauva ama sang lama hung masa diu ahi. Ajeh chu Pakai, Pathen in amaho chu akin natong dinga alhen dohsa ahin, Levi thempu ho thusah bang banga kinopmona leh kinah boutam jouse aboncha thu chaina um ding ahi.
6 Et venient majores natu civitatis illius ad interfectum, lavabuntque manus suas super vitulam, quæ in valle percussa est,
Thisepa umna toh kinaina muna bongla kithana muna chu, khopi sunga upa ho jousen twiya akhut akisop cheh diu ahi.
7 et dicent: Manus nostræ non effuderunt sanguinem hunc, nec oculi viderunt:
Hichu amaho dinga hettohsahnaa pang ding, “Keiho khut a kona hiche thise hi thisan kiso ahipoi, thisan kiso pet jeng jong kamu hih hel uve,” tia seina diu ahi.
8 propitius esto populo tuo Israël, quem redemisti, Domine, et ne reputes sanguinem innocentem in medio populi tui Israël. Et auferetur ab eis reatus sanguinis:
O Pakai, nangman nahuh dohsa nami Israel mite hi ngaidam tan, hiche themmona thisan kisona ho jal'in nami Israelte chunga lethuhna neihih helin, thisan kiso jal'a amaho chunga lethuhna achan nalou dinga, taona anei peh teitei diu ahi.
9 tu autem alienus eris ab innocentis cruore, qui fusus est, cum feceris quod præcepit Dominus.
Hitia chu nangman jong mona beihela thisen kiso na chung changa kona Pakai, mitmua adih a natohna chu nabol tenguleh suhtheng najong nanei diu ahi.
10 Si egressus fueris ad pugnam contra inimicos tuos, et tradiderit eos Dominus Deus tuus in manu tua, captivosque duxeris,
Namel mateu toh gal kisat dinga nakon doh tenguleh Pakai, Pathen in na melmateu chu nangho henga ahinpeh doh khah tah’a ahileh, nangman jong amaho chu gal hinga nahin kai ding ahi.
11 et videris in numero captivorum mulierem pulchram, et adamaveris eam, voluerisque habere uxorem,
Chule hiche gal hing lah’a kona chu numei melhoitah nakimu doh’uva ahileh, nangmhon jong hiche numei chu naji diuva na kipui jeng theiyu ahi.
12 introduces eam in domum tuam: quæ radet cæsariem, et circumcidet ungues,
Chuteng hiche numei chu nangho inlama nahin puidiu, asam jouse natan peh diu chule atin jouse jong natan mui peh diu ahi.
13 et deponet vestem, in qua capta est: sedensque in domo tua, flebit patrem et matrem suam uno mense: et postea intrabis ad eam, dormiesque cum illa, et erit uxor tua.
Hiche numei nu jong chun soh kivonna chu akoiya, nangho insunga chu cheng jing ding lhani jen anu leh apa pul adou ding ahi. Hitia chu nangho jong numeinu henga na galut diu, nangho jong ama dia ajipa nahi thei diu, nupa naum thei diu ahi.
14 Si autem postea non sederit animo tuo, dimittes eam liberam, nec vendere poteris pecunia, nec opprimere per potentiam: quia humiliasti eam.
Amanu chunga hi lungkim louna naneiyuva ahileh, nang hon jong amanu chu achena nom chana nasol jeng theiyu ahi. sum leh paiya jong najoh doh thei lou diu chule soh ki bolna bang banga jong nabol louhel diu ahi. Ajeh chu nanghon amanu hi na luppi sau ahitai.
15 Si habuerit homo uxores duas, unam dilectam, et alteram odiosam, genuerintque ex eo liberos, et fuerit filius odiosæ primogenitus,
Koitobang pasal khat chun numei ji ni akop a, khatnu adeiya khatnu vang chu adeimo joh’a, ahivanga anigel lhona cha ahin lhon tah a, adeimo nu chun cha pasal ahin khat tah a ahileh,
16 volueritque substantiam inter filios suos dividere, non poterit filium dilectæ facere primogenitum, et præferre filio odiosæ:
ajipa chun kho nunga achapate thil leh lo ahin hoppeh nikho tengleh, adeimo johnu chapa sanga chu adeinu chapa chu gel khohna aneiya langnei na jong anei thei lou ding, apeng masa chu apeng masa bang bang abol thou thou ding ahi.
17 sed filium odiosæ agnoscet primogenitum, dabitque ei de his quæ habuerit cuncta duplicia: iste est enim principium liberorum ejus, et huic debentur primogenita.
Adeimo johnu chapa chu achapa lah a atah pen ahi tia aphon doh ding, anei agou jouse lah’a chan nia tam joa apeh ding ahi. Ajeh chu ama dia chapa masapen ahin, mi-upa chan ding chu achansah thou thou ding ahi.
18 Si genuerit homo filium contumacem et protervum, qui non audiat patris aut matris imperium, et coërcitus obedire contempserit:
Chapa khat touvin Pakai thungai lou chule anu, apa thujong ngai louva doumah jenga achona ahileh,
19 apprehendent eum, et ducent ad seniores civitatis illius, et ad portam judicii,
Hiche chapa chu anu leh apan jong khopi kelkot lama, thutan vaihom ho henga ahin puilut jeng lhon ding ahi.
20 dicentque ad eos: Filius noster iste protervus et contumax est: monita nostra audire contemnit, comessationibus vacat, et luxuriæ atque conviviis:
Chuteng anu leh apan jong hiche ka chapa hi doumah jeng aboldoh tan chule kathu lhon jong angai hih hel in, milop tah le phatseh a jukhamnaa hinkho mang jeng ahitai, ati lhon ding ahi.
21 lapidibus eum obruet populus civitatis, et morietur, ut auferatis malum de medio vestri, et universus Israël audiens pertimescat.
Chutengleh hitobang miphalou chu khopi sunga cheng mipi ho chun songa aselih jeng diu ahi. Hiche hi Israel pum pin amu soh kei uva, kichaa umdiu ahi.
22 Quando peccaverit homo quod morte plectendum est, et adjudicatus morti appensus fuerit in patibulo:
Mihem khat touvin thina chan gotna pehna thei chonset a alhah khah tah a, amapa chu tha teitei ding ahi tah leh, ama chu thing chunga kona na khai lih jeng theiyu ahi.
23 non permanebit cadaver ejus in ligno, sed in eadem die sepelietur: quia maledictus a Deo est qui pendet in ligno: et nequaquam contaminabis terram tuam, quam Dominus Deus tuus dederit tibi in possessionem.
Amavang hiche na khai lihpau chu khovah chana na khai den thei lou diu, nakho vahsah ngei ngeiyuva ahileh nang hon Pakai, Pathen in nagoulo dinga napeh nau gamsung nasuh boh'u ahitan, hijeh achu nakho vahsah louhel diu ahi.

< Deuteronomii 21 >