Colossenes 2

1 Volo enim vos scire qualem sollicitudinem habeam pro vobis, et pro iis qui sunt Laodiciæ, et quicumque non viderunt faciem meam in carne:

yuSmAkaM lAyadikeyAsthabhrAtRNAJca kRte yAvanto bhrAtarazca mama zArIrikamukhaM na dRSTavantasteSAM kRte mama kiyAn yatno bhavati tad yuSmAn jJApayitum icchAmi|

2 ut consolentur corda ipsorum, instructi in caritate, et in omnes divitias plenitudinis intellectus, in agnitionem mysterii Dei Patris et Christi Jesu:

phalataH pUrNabuddhirUpadhanabhogAya premnA saMyuktAnAM teSAM manAMsi yat piturIzvarasya khrISTasya ca nigUDhavAkyasya jJAnArthaM sAntvanAM prApnuyurityarthamahaM yate|

3 in quo sunt omnes thesauri sapientiæ et scientiæ absconditi.

yato vidyAjJAnayoH sarvve nidhayaH khrISTe guptAH santi|

4 Hoc autem dico, ut nemo vos decipiat in sublimitate sermonum.

ko'pi yuSmAn vinayavAkyena yanna vaJcayet tadartham etAni mayA kathyante|

5 Nam etsi corpore absens sum, sed spiritu vobiscum sum: gaudens, et videns ordinem vestrum, et firmamentum ejus, quæ in Christo est, fidei vestræ.

yuSmatsannidhau mama zarIre'varttamAne'pi mamAtmA varttate tena yuSmAkaM surItiM khrISTavizvAse sthiratvaJca dRSTvAham AnandAmi|

6 Sicut ergo accepistis Jesum Christum Dominum, in ipso ambulate,

ato yUyaM prabhuM yIzukhrISTaM yAdRg gRhItavantastAdRk tam anucarata|

7 radicati, et superædificati in ipso, et confirmati fide, sicut et didicistis, abundantes in illo in gratiarum actione.

tasmin baddhamUlAH sthApitAzca bhavata yA ca zikSA yuSmAbhi rlabdhA tadanusArAd vizvAse susthirAH santastenaiva nityaM dhanyavAdaM kuruta|

8 Videte ne quis vos decipiat per philosophiam, et inanem fallaciam secundum traditionem hominum, secundum elementa mundi, et non secundum Christum:

sAvadhAnA bhavata mAnuSikazikSAta ihalokasya varNamAlAtazcotpannA khrISTasya vipakSA yA darzanavidyA mithyApratAraNA ca tayA ko'pi yuSmAkaM kSatiM na janayatu|

9 quia in ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter:

yata Izvarasya kRtsnA pUrNatA mUrttimatI khrISTe vasati|

10 et estis in illo repleti, qui est caput omnis principatus et potestatis:

yUyaJca tena pUrNA bhavatha yataH sa sarvveSAM rAjatvakarttRtvapadAnAM mUrddhAsti,

11 in quo et circumcisi estis circumcisione non manu facta in expoliatione corporis carnis, sed in circumcisione Christi:

tena ca yUyam ahastakRtatvakchedenArthato yena zArIrapApAnAM vigrasatyajyate tena khrISTasya tvakchedena chinnatvaco jAtA

12 consepulti ei in baptismo, in quo et resurrexistis per fidem operationis Dei, qui suscitavit illum a mortuis.

majjane ca tena sArddhaM zmazAnaM prAptAH puna rmRtAnAM madhyAt tasyotthApayiturIzvarasya zakteH phalaM yo vizvAsastadvArA tasminneva majjane tena sArddham utthApitA abhavata|

13 Et vos cum mortui essetis in delictis, et præputio carnis vestræ, convivificavit cum illo, donans vobis omnia delicta:

sa ca yuSmAn aparAdhaiH zArIrikAtvakchedena ca mRtAn dRSTvA tena sArddhaM jIvitavAn yuSmAkaM sarvvAn aparAdhAn kSamitavAn,

14 delens quod adversus nos erat chirographum decreti, quod erat contrarium nobis, et ipsum tulit de medio, affigens illud cruci:

yacca daNDAjJArUpaM RNapatram asmAkaM viruddham AsIt tat pramArjjitavAn zalAkAbhiH kruze baddhvA dUrIkRtavAMzca|

15 et expolians principatus, et potestates traduxit confidenter, palam triumphans illos in semetipso.

kiJca tena rAjatvakarttRtvapadAni nistejAMsi kRtvA parAjitAn ripUniva pragalbhatayA sarvveSAM dRSTigocare hrepitavAn|

16 Nemo ergo vos judicet in cibo, aut in potu, aut in parte diei festi, aut neomeniæ, aut sabbatorum:

ato hetoH khAdyAkhAdye peyApeye utsavaH pratipad vizrAmavArazcaiteSu sarvveSu yuSmAkaM nyAyAdhipatirUpaM kamapi mA gRhlIta|

17 quæ sunt umbra futurorum: corpus autem Christi.

yata etAni chAyAsvarUpANi kintu satyA mUrttiH khrISTaH|

18 Nemo vos seducat, volens in humilitate, et religione angelorum, quæ non vidit ambulans, frustra inflatus sensu carnis suæ,

aparaJca namratA svargadUtAnAM sevA caitAdRzam iSTakarmmAcaran yaH kazcit parokSaviSayAn pravizati svakIyazArIrikabhAvena ca mudhA garvvitaH san

19 et non tenens caput, ex quo totum corpus per nexus, et conjunctiones subministratum, et constructum crescit in augmentum Dei.

sandhibhiH zirAbhizcopakRtaM saMyuktaJca kRtsnaM zarIraM yasmAt mUrddhata IzvarIyavRddhiM prApnoti taM mUrddhAnaM na dhArayati tena mAnavena yuSmattaH phalApaharaNaM nAnujAnIta|

20 Si ergo mortui estis cum Christo ab elementis hujus mundi: quid adhuc tamquam viventes in mundo decernitis?

yadi yUyaM khrISTena sArddhaM saMsArasya varNamAlAyai mRtA abhavata tarhi yai rdravyai rbhogena kSayaM gantavyaM

21 Ne tetigeritis, neque gustaveritis, neque contrectaveritis:

tAni mA spRza mA bhuMkSva mA gRhANeti mAnavairAdiSTAn zikSitAMzca vidhIn

22 quæ sunt omnia in interitum ipso usu, secundum præcepta et doctrinas hominum:

Acaranto yUyaM kutaH saMsAre jIvanta iva bhavatha?

23 quæ sunt rationem quidem habentia sapientiæ in superstitione, et humilitate, et non ad parcendum corpori, non in honore aliquo ad saturitatem carnis.

te vidhayaH svecchAbhaktyA namratayA zarIraklezanena ca jJAnavidhivat prakAzante tathApi te'gaNyAH zArIrikabhAvavarddhakAzca santi|