< Actuum Apostolorum 6 >
1 In diebus illis, crescente numero discipulorum, factum est murmur Græcorum adversus Hebræos, eo quod despicerentur in ministerio quotidiano viduæ eorum.
Leno isikhu inchi, eidadi ya vasiole vikhongesekha, elilalamekho lya Vayakhudi na Kiyunani vakhategwile ipakha Avaeblania, ulyakhova ugovo vavene vale kosamiwe vovigava ugovo gwa khya kholya.
2 Convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum, dixerunt: Non est æquum nos derelinquere verbum Dei, et ministrare mensis.
Avasukhya kumi na mbili vakhavelanga khulikusanyekho lyoni lya vasiule nukhunchova, “Sio ulyeli khulyofye ukhulelekha ilimenyu lya Ngolove ukhudumela emesa.
3 Considerate ergo, fratres, viros ex vobis boni testimonii septem, plenos Spiritu Sancto et sapientia, quos constituamus super hoc opus.
Po, valokolo, nchagula, avagosi saba, ukhuhuma khulyumwe, avana avanonu, avadegile, enumbula nekhekima vavatuwesya ukhuvalekhela embombo eye.
4 Nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus.
Nayofye, tukhendelelaga dama ukhudova nakhombombo ya limwenyu.”
5 Et placuit sermo coram omni multitudine. Et elegerunt Stephanum, virum plenum fide et Spiritu Sancto, et Philippum, et Prochorum, et Nicanorem, et Timonem, et Parmenam, et Nicolaum advenam Antiochenum.
Ekhitabu yavene yekhanogela pakutano guvoni. Apo, vakhanchagola uSitefano, umunu uyudegile ulyedeho nu Mepo Umbalanche, nu Filipo, Prokoro, Nikanori, Timoni, Parmena, na Nikolao, utakatifu ukhuhuma kho Antiokia.
6 Hos statuerunt ante conspectum Apostolorum: et orantes imposuerunt eis manus.
Avaumini vakhava twala avanu ava khuvolongolo khuvasukhya, vakhodova pongela vakhavavekhela amavokho gavo.
7 Et verbum Domini crescebat, et multiplicabatur numerus discipulorum in Jerusalem valde: multa etiam turba sacerdotum obediebat fidei.
Ewo, elimenyu lya Ngolove lekheneile; eidadi ya vasiole yekhongesekha ukhya khu Yelusalemu; eidadi embakha ya vatekheji vakha yedekhe eimani.
8 Stephanus autem plenus gratia et fortitudine, faciebat prodigia et signa magna in populo.
No Sitefano, uyadegile ulyedekho ni ngofu, alenkovomba amaajabu ne ishara imbakha khuvanu.
9 Surrexerunt autem quidam de synagoga quæ appellatur Libertinorum, et Cyrenensium, et Alexandrinorum, et eorum qui erant a Cilicia, et Asia, disputantes cum Stephano:
Po apo lekhinokha avanu avange avafuasi va sinagogi likhyelangiwa Sinagogi lya Mahuru, elya Wakirene nelya Waeskandelaa, na vange ukhuhuma khu Kilikia na khu Asia. Avanu ava valen'kovonchana nu Sitefano.
10 et non poterant resistere sapientiæ, et Spiritui qui loquebatur.
Po, savakhawesye ukhusinda nekhekima yo Mepo yeyo akhalenayo uSitefano ayekohumela ukhunchova.
11 Tunc summiserunt viros, qui dicerent se audivisse eum dicentem verba blasphemiæ in Moysen et in Deum.
Po vakhasonga avange avanu khu vutitu ukhuta “Tupolikhe uSitefano inchova amamenyu gakufulu zaidi ya Musa na zaidi ya Ngolove.”
12 Commoverunt itaque plebem, et seniores, et scribas: et concurrentes rapuerunt eum, et adduxerunt in concilium,
Vakhavatesya avanu, avasekhe, navasimbi, nukhundutela uSitefano, vakhamwibata, nukhutwala khuvulongolo khulibalasa.
13 et statuerunt falsos testes, qui dicerent: Homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum, et legem:
vakhavaleta avasakhidi va vodesi, vavovakhanchovile, “umunu uya sibekhela ukhunchova amamenyu amavivi zaidi ya lieneo ele elitakatifu lya lulagelo.
14 audivimus enim eum dicentem quoniam Jesus Nazarenus hic destruet locum istum, et mutabit traditiones quas tradidit nobis Moyses.
Mbona tupolikhe voichova ukhuta uYeesu va Nazaleti ikhopananga aponu apa nukhubadelesya(mila) destuli inchatupile uMusa.”
15 Et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio, viderunt faciem ejus tamquam faciem angeli.
Khila yomo uyakhale ndibalasa, vakhalola amikha gavo khya Sitefano, navope vakhavovona khumikho khya mwene vuvile kama vouso wa sukhwa(malaika).