Actuum Apostolorum 14
1 Factum est autem Iconii, ut simul introirent in synagogam Judæorum, et loquerentur, ita ut crederet Judæorum et Græcorum copiosa multitudo.
A IET me wiauier nan Ikonien: Ira karos kotilong ong nan sinakoke en Sus oko, ap padapadak kelail, lao kisan men Sus o Krik toto posonla.
2 Qui vero increduli fuerunt Judæi, suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus fratres.
A Sus oko, me so poson, kamokimokid men liki kai o kalolap irail ong saulang kan.
3 Multo igitur tempore demorati sunt, fiducialiter agentes in Domino, testimonium perhibente verbo gratiæ suæ, dante signa et prodigia fieri per manus eorum.
A ira mimieta warai wasa o, o aima padapadak duen kupur en Kaun o, me kotin kapwaiada masan en kupur a, ni a kotin kasaleda kilel o manaman akan ki lim ara.
4 Divisa est autem multitudo civitatis: et quidam quidem erant cum Judæis, quidam vero cum Apostolis.
A toun kanim liak toror pasang. Akai me iang Sus oko, a akai iang wanporon akan.
5 Cum autem factus esset impetus gentilium et Judæorum cum principibus suis, ut contumeliis afficerent, et lapidarent eos,
A moromorong lao wiauier sang ren men liki kan o pil Sus oko iangaki ar saumas akan, pwen kame o kate ira,
6 intelligentes confugerunt ad civitates Lycaoniæ Lystram et Derben, et universam in circuitu regionem,
Ira lao mangier, ap pitilang kanim Likaonien, o Listra, o Derpe, o sap me mi imp a,
7 et ibi evangelizantes erant.
Wasa o ira padapadak rongamau.
8 Et quidam vir Lystris infirmus pedibus sedebat, claudus ex utero matris suæ, qui numquam ambulaverat.
A ol amen momod Listra, me pat en nä luet o kokon dangidang sang ni a tikitik, me saikenta alu.
9 Hic audivit Paulum loquentem. Qui intuitus eum, et videns quia fidem haberet ut salvus fieret,
I me kin rongerong en Paulus a padak. A lao masani i, ap kotin kasauiada, me a poson itar ong en kakelailada,
10 dixit magna voce: Surge super pedes tuos rectus. Et exilivit, et ambulabat.
Ap kotin kapitie laudeda masani: Ukida nä om! I ari masiokadar o aluwei.
11 Turbæ autem cum vidissent quod fecerat Paulus, levaverunt vocem suam lycaonice, dicentes: Dii similes facti hominibus descenderunt ad nos.
Aramas lao kilanger, me Paulus kotin wiadar, rap ngilada kapitiki nin lokaia en Liakonien: Kot akan wia aramasala ap koti dong kitail.
12 Et vocabant Barnabam Jovem, Paulum vero Mercurium: quoniam ipse erat dux verbi.
Irail ari ki ong mar en Parnapas Iupiter, a Paulus Merkurius, pweki a kaunda kaparok.
13 Sacerdos quoque Jovis, qui erat ante civitatem, tauros et coronas ante januas afferens, cum populis volebat sacrificare.
A samero en Iupiter, me kin mi mon kanim o, ap wado kau ol o al en tuka kai mon kanim o, ap men iang pokon o wia mairong isis.
14 Quod ubi audierunt Apostoli, Barnabas et Paulus, conscissis tunicis suis exilierunt in turbas, clamantes
A wanporon oko Parnapas i Paulus lao mangi mepukat, ira ap ter pasang ara likau o tang wong nan pung en aramas akan likelikwir:
15 et dicentes: Viri, quid hæc facitis? et nos mortales sumus, similes vobis homines, annuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum, qui fecit cælum, et terram, et mare, et omnia quæ in eis sunt:
Maing ko, da me komail wiawiaki mepukat? Kit aramas dueta komail, ap padaki ong komail, pwe komail en wuki sang kot mal pukat, wuki ong Kot ieias, me kotin kapikadar lang, o sappa, o sed, o audepa’rail karos.
16 qui in præteritis generationibus dimisit omnes gentes ingredi vias suas.
Me kotin mueid ong toun sap karos en wia pein insen ar mas o.
17 Et quidem non sine testimonio semetipsum reliquit benefaciens de cælo, dans pluvias et tempora fructifera, implens cibo et lætitia corda nostra.
Ari so, a sota kotin okila pein i, pwe a kotin wiawia mau o kotiki ong komail katau sang nanlang o rak o, o kadireki nan mongiong omail manga o peren.
18 Et hæc dicentes, vix sedaverunt turbas ne sibi immolarent.
Ira kotin masani mepukat, a ekis ta, ira sota kak katukiedi en pokon o ar pan mairong ong ira.
19 Supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Iconio Judæi: et persuasis turbis, lapidantesque Paulum, traxerunt extra civitatem, existimantes eum mortuum esse.
A Sus oko ap kodo sang Antiokien o Ikonien, kamakarada aramas. Ir ari kate Paulus o uradokilang likin kanim o, re ap kiki ong, me a matalar.
20 Circumdantibus autem eum discipulis, surgens intravit civitatem, et postera die profectus est cum Barnaba in Derben.
A ni en tounpadak kan ar kapil pena i, a kotida ap kolong ong nan kanim o, a manda a iang Parnapas koieila Derpe.
21 Cumque evangelizassent civitati illi, et docuissent multos, reversi sunt Lystram, et Iconium, et Antiochiam,
Ira lao padapadak rongamau nan kanim o, o kasaulangalar me toto, ira ap purela Listra, o Ikonien, o Antiokien.
22 confirmantes animas discipulorum, exhortantesque ut permanerent in fide: et quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei.
Ira kakelada ngen en tounpadak kan o panaui irail, me ren dadaurata poson, o me kitail en leleki wein Kot kamekam toto.
23 Et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteros, et orassent cum jejunationibus, commendaverunt eos Domino, in quem crediderunt.
Ira lao kasapwilada saunkoa kai nan momodisou karos, ap kapakap o kaisesol, ap kapakapa ki irail ren Kaun o me re posonlar.
24 Transeuntesque Pisidiam, venerunt in Pamphyliam,
Ira kakan sili Pisidien ap lel ong Pampilien.
25 et loquentes verbum Domini in Perge, descenderunt in Attaliam:
Ira lao padaki duen masan o nan Perke, ap kotilang Atalien.
26 et inde navigaverunt Antiochiam, unde erant traditi gratiæ Dei in opus quod compleverunt.
A sang ni wasa o ira tangalang Antiokien, wasa ira sapwile kidar mak en Kot ong dodok o me ira kapwaiadar.
27 Cum autem venissent, et congregassent ecclesiam, retulerunt quanta fecisset Deus cum illis, et quia aperuisset gentibus ostium fidei.
Ira lao pwarador, ap kapokon pena momodisou, rap kotin kasoia ong irail duen en Kot a kotin wiaki ira, o duen a kotin ritingada wanim en poson en men liki kan.
28 Morati sunt autem tempus non modicum cum discipulis.
Ira ap kotikot warai ren tounpadak kan.
