< Ii Samuelis 22 >
1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
Y habló David a Jehová las palabras de este cántico, el día que Jehová le libró de la mano de todos sus enemigos, y de la mano de Saul, y dijo:
2 Et ait: Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
Jehová es mi roca, y mi fortaleza, y mi librador.
3 Deus fortis meus: sperabo in eum; scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum; salvator meus: de iniquitate liberabis me.
Dios es mi peñasco, en él confiaré: mi escudo, y el cuerno de mi salud: mi fortaleza, y mi refugio: mi salvador, que me librarás de violencia.
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
A Jehová digno de ser loado invocaré, y seré salvo de mis enemigos.
5 Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me.
Cuando me cercaron ondas de muerte, y arroyos de iniquidad me asombraron;
6 Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. (Sheol )
Cuando las cuerdas del sepulcro me ciñeron, y los lazos de muerte me tomaron descuidado; (Sheol )
7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus.
Cuando tuve angustia, invoqué a Jehová, y clamé a mi Dios, y él desde su templo oyó mi voz, mi clamor llegó a sus oídos.
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata: quoniam iratus est eis.
La tierra se removió, y tembló: los fundamentos de los cielos fueron movidos, y se estremecieron; porque él se airó.
9 Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit: carbones succensi sunt ab eo.
Subió humo de sus narices, y de su boca fuego consumidor, por el cual se encendieron carbones.
10 Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus ejus.
Y abajó los cielos y descendió: una oscuridad debajo de sus pies.
11 Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti.
Subió sobre el querubim, y voló: aparecióse sobre las alas del viento.
12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum.
Puso tinieblas al derredor de sí como por cabañas: aguas negras, y espesas nubes.
13 Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis.
Del resplandor de su presencia se encendieron ascuas ardientes.
14 Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam.
Tronó de los cielos Jehová, y el Altísimo dio su voz.
15 Misit sagittas et dissipavit eos; fulgur, et consumpsit eos.
Arrojó saetas, y desbaratólos: relampagueó, y los consumió.
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus.
Entonces aparecieron los manaderos de la mar, y los fundamentos del mundo fueron descubiertos por la reprensión de Jehová, por la respiración del resuello de su nariz.
17 Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis.
Extendió su mano de lo alto, y arrebatóme, y sacóme de las muchas aguas.
18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant.
Libróme de fuertes enemigos, de los que me aborrecían, los cuales eran más fuertes que yo.
19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.
Los cuales en el día de mi calamidad me tomaron descuidado: mas Jehová fue mi bordón.
20 Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei.
Sacóme a anchura; me libró, porque puso su voluntad en mí.
21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
Pagóme Jehová conforme a mi justicia: y conforme a la limpieza de mis manos me dio la paga.
22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo.
Porque yo guardé los caminos de Jehová: y no me aparté impíamente de mi Dios.
23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me.
Porque delante de mí tengo todas sus ordenanzas: y sus fueros, no me retiraré de ellos.
24 Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea.
Y fui perfecto con él, y me guardé de mi iniquidad.
25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
Y pagóme Jehová conforme a mi justicia: y conforme a mi limpieza delante de sus ojos.
26 Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus.
Con el bueno eres bueno, y con el valeroso perfecto, eres perfecto.
27 Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.
Con el limpio eres limpio: mas con el perverso, eres perverso.
28 Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis.
Y salvas al pueblo pobre: mas tus ojos, sobre los altivos, para abatirlos.
29 Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
Porque tú eres mi lámpara, oh Jehová: Jehová da luz a mis tinieblas.
30 In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum.
Porque en ti romperé ejércitos, y en mi Dios saltaré las murallas.
31 Deus, immaculata via ejus; eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se.
Dios, perfecto su camino: la palabra de Jehová purificada, escudo es de todos los que en él esperan.
32 Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum?
Porque ¿qué Dios hay sino Jehová? ¿O quién es fuerte sino nuestro Dios?
33 Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.
Dios es el que con virtud me corrobora, y el que escombra mi camino.
34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me;
El que hace mis pies como de ciervas, y el que me asienta en mis alturas.
35 docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.
El que enseña mis manos para la pelea: y el que da que yo quiebre con mis brazos el arco de acero.
36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me.
Tú me diste el escudo de tu salud, y tu benignidad me ha multiplicado.
37 Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei.
Tú ensanchaste mis pasos debajo de mí, para que no titubeasen mis rodillas.
38 Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos.
Perseguiré mis enemigos, y quebrantarlos he, y no me volveré hasta que los acabe.
39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis.
Consumirlos he, y herirlos he; que no se levantarán. Y caerán debajo de mis pies.
40 Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me.
Ceñísteme de fortaleza para la batalla, y postraste debajo de mí los que contra mí se levantaron.
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum; odientes me, et disperdam eos.
Tú me diste la cerviz de mis enemigos, de mis aborrecedores, y que yo los talase.
42 Clamabunt, et non erit qui salvet; ad Dominum, et non exaudiet eos.
Miraron, y no hubo quien los librase; a Jehová, mas no les respondió.
43 Delebo eos ut pulverem terræ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
Yo los quebrantaré como a polvo de la tierra: como a lodo de las plazas los desmenuzaré, y los disiparé.
44 Salvabis me a contradictionibus populi mei; custodies me in caput gentium: populus quem ignoro serviet mihi.
Tú me libraste de contiendas de pueblos: tú me guardaste para que fuese cabeza de gentes: pueblos que no conocía, me sirvieron.
45 Filii alieni resistent mihi; auditu auris obedient mihi.
Los extraños titubeaban a mí; en oyendo me obedecían.
46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
Los extraños se desleían, y temblaban en sus encerramientos.
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.
Viva Jehová, y sea bendita mi roca: sea ensalzado el Dios, que es la roca de mi salvamento.
48 Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.
El Dios, que me ha dado venganzas, y sujeta los pueblos debajo de mí,
49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.
Que me saca de entre mis enemigos: tú me sacaste en alto de entre los que se levantaron contra mí: librásteme del varón de iniquidades.
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo:
Por tanto yo te confesaré en las gentes, oh Jehová, y cantaré a tu nombre.
51 magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.
El que engrandece las saludes de su rey: y el que hace misericordia a su ungido David, y a su simiente para siempre.