Corinthios Ii 8
1 Notam autem facimus vobis, fratres, gratiam Dei, quæ data est in ecclesiis Macedoniæ:
Ie amy zao, ry longo, tea’ay ho fohi’ areo ty falalàn’ Añahare natolotse amo Fivory e Makedoniao,
2 quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum fuit, et altissima paupertas eorum, abundavit in divitias simplicitatis eorum:
ndra t’ie mifeake haloviloviañe, le nandoparem-patarihañe ty haliforan-kaeha’ iareo naho ty halosoran-karahara’iareo.
3 quia secundum virtutem testimonium illis reddo, et supra virtutem voluntarii fuerunt,
Eka taroñeko ty fahalefea’ iareoy, te nandikoatse ty oza’ iareo, ie nanolotse an-tsatrin-troke;
4 cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam, et communicationem ministerii, quod fit in sanctos.
naho nihalaly ama’ay an-drakadrakake te hitraoke amy fiatrafañe o noro’eoy.
5 Et non sicut speravimus, sed semetipsos dederunt primum Domino, deinde nobis per voluntatem Dei,
Le nanoe’ iereo, fe tsy ami’ty natao’ay ho mete, te mone nanolo-tsandry amy Talè heike iereo vaho ama’ay ty amy satrin’ Añaharey.
6 ita ut rogaremus Titum, ut quemadmodum cœpit, ita et perficiat in vobis etiam gratiam istam.
Aa le nosihe’ay t’i Titosy; ie fa namototse ro hañeneke ama’ areo ka ty fanoloram-palalàñe toy.
7 Sed sicut in omnibus abundatis fide, et sermone, et scientia, et omni sollicitudine, insuper et caritate vestra in nos, ut et in hac gratia abundetis.
Aa, hambañe amy t’ie miraorao amy ze he’e—am-patokisañe naho tsara, an-kilala naho fahimbañañe, vaho amy fikokoa’areo anaiy—le milikoara amo falalàñe zao ka.
8 Non quasi imperans dico: sed per aliorum sollicitudinem, etiam vestræ caritatis ingenium bonum comprobans.
Tsy ivolañako t’ie lily, fe ty amo fahimbaña’ o ila’eoo, naho ty hamenteako ty fikokoa’ areo.
9 Scitis enim gratiam Domini nostri Jesu Christi, quoniam propter vos egenus factus est, cum esset dives, ut illius inopia vos divites essetis.
Fohi’ areo ty fatariha’ i Talèntika Iesoà Norizañey, ie ni-mpañaleale ro nirèke ho rarake ty ama’ areo, soa te i hararaha’ey ro hampañarivo anahareo.
10 Et consilium in hoc do: hoc enim vobis utile est, qui non solum facere, sed et velle cœpistis ab anno priore:
Inao ty heveko ty amy rahay: Tombo’e ho anahareo te namototse amy taoñey, le tsy vaho nanao fa nisalalaeñe.
11 nunc vero et facto perficite: ut quemadmodum promptus est animus voluntatis, ita sit et perficiendi ex eo quod habetis.
Aa le henefo i fitoroñañey henaneo, soa te hambañe ami’ty falisà’ areo hanao, ty hañenefa’ areo amy ze lefe’ areo;
12 Si enim voluntas prompta est, secundum id quod habet, accepta est, non secundum id quod non habet.
fa naho eo ty hasindàñe, le ho no’e ty amy hanaña’ ondaty fa tsy ty amy tsy fanaña’e.
13 Non enim ut aliis sit remissio, vobis autem tribulatio, sed ex æqualitate.
Tsy te hampijinieñe ty ila’e le hamaivañeñe ty ila’e, fa t’ie hampitsahareñe;
14 In præsenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat: ut et illorum abundantia vestræ inopiæ sit supplementum, ut fiat æqualitas, sicut scriptum est:
ie henaneo, ty havokara’ areo ro ho amy ze paia’ iareo, soa te ho amy ze paia’ areo ka ty hanolora’ iareo amo havokara’eo, vaho ho mira.
15 Qui multum, non abundavit: et qui modicum, non minoravit.
Hoe ty pinatetse: Tsy nilosoreñe ty nanontoñe maro, le tsy niereñe ty nanontoñe kede.
16 Gratias autem Deo, qui dedit eamdem sollicitudinem pro vobis in corde Titi,
Andriañeñe t’i Andrianañahare, te nazili’e añ’arofo’ i Titosy ao ty fahimbañañe ho anahareo hambañe ami’ty ahiko.
17 quoniam exhortationem quidem suscepit: sed cum sollicitior esset, sua voluntate profectus est ad vos.
Tsy vaho i halali’aiy ty ninò’e, fa amy hasindà’ey ty nihitrifa’e mb’ama’ areo mb’eo an-tsatri’e,
18 Misimus etiam cum illo fratrem, cujus laus est in Evangelio per omnes ecclesias:
le nahitri’ay hitraok’ama’e ty rahalahy rengè’ o hene Fivorio ty amy talili-soay;
19 non solum autem, sed et ordinatus est ab ecclesiis comes peregrinationis nostræ in hanc gratiam, quæ ministratur a nobis ad Domini gloriam, et destinatam voluntatem nostram:
Tsy izay avao, fa tinendre’ o Fivorio t’ie hindre lia ama’ay amo falalàñe zao, o vandroñe’aio ho ami’ty enge’ i Talè naho hampidodea ty hatsotseha’ay hañimba;
20 devitantes hoc, ne quis nos vituperet in hac plenitudine, quæ ministratur a nobis.
ie mitao tsy ho tiñeñe amy famandroña’ay o ravoravo jabajaba zaoy,
21 Providemus enim bona non solum coram Deo, sed etiam coram hominibus.
fa anolora’ay ty mañeva, am-pivazohoa’ i Talè, vaho am-pahaisaha’ ondatio;
22 Misimus autem cum illis et fratrem nostrum, quem probavimus in multis sæpe sollicitum esse: nunc autem multo sollicitiorem, confidentia multa in vos,
vaho nampindreze’ay am’iereo ty rahalahy beteke niventè’ay naho nioni’ay t’ie maringatse amy ze he’e, mentsake henaneo te mampahimbañ’ aze ty fatokisa’e anahareo.
23 sive pro Tito, qui est socius meus, et in vos adjutor, sive fratres nostri, Apostoli ecclesiarum, gloria Christi.
Le i Titosy, Mpirekets’ amako naho mpifanehake ama’ areo; naho o roahalahio, ie nampihitrife’ o fivorio, enge’ i Norizañey.
24 Ostensionem ergo, quæ est caritatis vestræ, et nostræ gloriæ pro vobis, in illos ostendite in faciem ecclesiarum.
Aa le aboaho am’ iereo aolo’ o Fivorio ty ventem-pikokoa’ areo naho ty talim-pirengea’ay anahareo.
