< Corinthios I 9 >
1 Non sum liber? non sum Apostolus? nonne Christum Jesum Dominum nostrum vidi? nonne opus meum vos estis in Domino?
Tsy midada hao iraho? Tsy Firàheñe v’irahoo? Tsy fa nitreako hao t’Iesoà Talèntika? Tsy satako amy Talè v’inahareo?
2 Et si aliis non sum Apostolus, sed tamen vobis sum: nam signaculum apostolatus mei vos estis in Domino.
Aa ndra t’ie tsy Firàheñe ami’ty ila’e, toe izay ama’ areo, ie tombo-kalama’ ty maha-Firàhe’ i Talè ahy.
3 Mea defensio apud eos qui me interrogant, hæc est:
Inao ty fatoiko amo mandohy ahio:
4 Numquid non habemus potestatem manducandi et bibendi?
Tsy aman-jo hihinañe naho hinoñe v’izahay?
5 numquid non habemus potestatem mulierem sororem circumducendi sicut et ceteri Apostoli, et fratres Domini, et Cephas?
Tsy zo’ay hao ty minday valy mpiato hindre lia ama’ay manahake o Firàheñe ila’eo, naho i rahalahi’ i Talè rey vaho i Kefasy?
6 aut ego solus, et Barnabas, non habemus potestatem hoc operandi?
Ke izaho naho i Barnabasy avao ty tsy aman-jo hitroatse amy fitoloña’aiy.
7 Quis militat suis stipendiis umquam? quis plantat vineam, et de fructu ejus non edit? quis pascit gregem, et de lacte gregis non manducat?
Ia ty lahin-defoñe miato amy vara’ey hihotakotake? Ia ty mambole valoboke tsy mikama amo voa’eo? Ia ty mpiarake tsy mandriotse amy lia-raikey?
8 Numquid secundum hominem hæc dico? an et lex hæc non dicit?
Mivolañe ami’ty haondatiko iraho, fa toe tsarae’ i Hake,
9 Scriptum est enim in lege Moysi: Non alligabis os bovi trituranti. Numquid de bobus cura est Deo?
ie pinatetse amy Hà’ i Mosèy ao ty hoe: Ko mameo ty añombe mandisam-bare. O añombeo hao o ambenan’ Añahareo?
10 an propter nos utique hoc dicit? Nam propter nos scripta sunt: quoniam debet in spe qui arat, arare: et qui triturat, in spe fructus percipiendi.
Ke itika i nitsarae’ey? Eka! pinate’e ho an-tikañe, soa te hiava am-pitamàñe ty mpiava, naho hitamà ty anjara’e i mpitatakey.
11 Si nos vobis spiritualia seminavimus, magnum est si nos carnalia vestra metamus?
Aa naho añ’ arofo ty nitongisa’ay ama’ areo, ho raha jabajaba hao ty hanifoa’ay ty ho paia’ ty sandriñe?
12 Si alii potestatis vestræ participes sunt, quare non potius nos? Sed non usi sumus hac potestate: sed omnia sustinemus, ne quod offendiculum demus Evangelio Christi.
Aa naho aman-dily hitake ama’ areo ty ila’e, tsy sandrake zahay? Fe tsy rinambe’ay i lily zay, fa mifeake amy ze he’e, tsy mone ho sebañe’ay ty talili-soa’ i Norizañey.
13 Nescitis quoniam qui in sacrario operantur quæ de sacrario sunt, edunt: et qui altari deserviunt, cum altari participant?
Tsy fohi’ areo hao te mikama amo mahakama’ i anjombaio o mpitoroñe amy Masiñeio, naho mitraok-anjara amy kitreliy o mpiatrake i kitreliio?
14 Ita et Dominus ordinavit iis qui Evangelium annuntiant, de Evangelio vivere.
Natoro’ i Talè ka te ho veloñe amy talili-soay ty mitaroñe i talili-soay.
15 Ego autem nullo horum usus sum. Non autem scripsi hæc ut ita fiant in me: bonum est enim mihi magis mori, quam ut gloriam meam quis evacuet.
Fe tsy nirambesako; toe tsy t’ie handrambe izay ty nanokirako, eka hàmake t’ie hikenkañe ta te ho koaheñe o fisengeakoo.
16 Nam si evangelizavero, non est mihi gloria: necessitas enim mihi incumbit: væ enim mihi est, si non evangelizavero.
Ie taroñeko i talili-soay, tsy eo ty isengeako, amy te nafantoke; eka, hankàñe amako naho tsy taroñeko i talili-soay.
17 Si enim volens hoc ago, mercedem habeo: si autem invitus, dispensatio mihi credita est.
Naho satriko i fitoloñañey le ho tambezeñe; fe ndra tsy satriko, tsy mete tsy anoeko avao fa nafantoke amako i fitoroñañey.
18 Quæ est ergo merces mea? ut Evangelium prædicans, sine sumptu ponam Evangelium, ut non abutar potestate mea in Evangelio.
Inoñe arè ty tambeko? Te, ie taroñeko i talili-soay, ro atoloko tsi-am-bili’e, soa tsy handrambesako zo amy talili-soay.
19 Nam cum liber essem ex omnibus, omnium me servum feci, ut plures lucrifacerem.
Aa ndra t’ie votsotse am’ iabikey, niondevo am’ ie iabiy, hahareketse ty maro;
20 Et factus sum Judæis tamquam Judæus, ut Judæos lucrarer:
Tamo Jiosio iraho, nanao hoe t’ie Jiosy, hahareketse Jiosy; ie ami’ty ambane’ Hàke le anoeko hoe te ambane’ Hake, ndra te tsy ambane’ Hake, hahareketse ze ambane’ Hake;
21 iis qui sub lege sunt, quasi sub lege essem (cum ipse non essem sub lege) ut eos qui sub lege erant, lucrifacerem: iis qui sine lege erant, tamquam sine lege essem (cum sine lege Dei non essem: sed in lege essem Christi) ut lucrifacerem eos qui sine lege erant.
ami’ty tsy aman-Kàke ro anoako hoe tsy te aman-Kake, (toe tsy afake amy Han’ Añaharey iraho kanao ambane’ o Hà’ i Norizañeio) soa te ho azoko ze tsy aman-Kake;
22 Factus sum infirmis infirmus, ut infirmos lucrifacerem. Omnibus omnia factus sum, ut omnes facerem salvos.
amo maifoifoo iraho manao te maifoifo, handreketse o maifoifoo. Fonga tsikombèko amy ze lafi’e iaby, hahareketse ty ila’e amo sata’e iabio.
23 Omnia autem facio propter Evangelium: ut particeps ejus efficiar.
Anoeko ty amy talili-soay, ho mpitraok’ amy voka’ey.
24 Nescitis quod ii qui in stadio currunt, omnes quidem currunt, sed unus accipit bravium? Sic currite ut comprehendatis.
Tsy fohi’ areo hao te songa milay o mpanao tsikaviaviao, fe raike avao ty mandrambe tambe? Milaìsa arè hahagioke.
25 Omnis autem qui in agone contendit, ab omnibus se abstinet, et illi quidem ut corruptibilem coronam accipiant: nos autem incorruptam.
Toe milie-batañe amy ze he’e ty te hahimbañe amo fifandreketañeo. Anoe’ iereo ty handrambesañe sabakan-drenge ho lo, fa itikañe ka, i tsy ho momokey.
26 Ego igitur sic curro, non quasi in incertum: sic pugno, non quasi aërem verberans:
Aa le milay iraho, tsy t’ie hañeañe tsy aman-talifireñe; mikomondro, fe tsy t’ie mpamofò-tioke.
27 sed castigo corpus meum, et in servitutem redigo: ne forte cum aliis prædicaverim, ipse reprobus efficiar.
Ampivohoreko ty sandriko vaho ondevozeko, soa t’ie mitaroñe ami’ty ila’e ro tsy haito.