< Corinthios I 1 >

1 Paulus vocatus Apostolus Jesu Christi per voluntatem Dei, et Sosthenes frater,
yAvantaH pavitrA lokAH sveSAm asmAkaJca vasatisthAneSvasmAkaM prabho ryIzoH khrISTasya nAmnA prArthayante taiH sahAhUtAnAM khrISTena yIzunA pavitrIkRtAnAM lokAnAM ya IzvarIyadharmmasamAjaH karinthanagare vidyate
2 ecclesiæ Dei, quæ est Corinthi, sanctificatis in Christo Jesu, vocatis sanctis, cum omnibus qui invocant nomen Domini nostri Jesu Christi, in omni loco ipsorum et nostro.
taM pratIzvarasyecchayAhUto yIzukhrISTasya preritaH paulaH sosthininAmA bhrAtA ca patraM likhati|
3 Gratia vobis, et pax a Deo Patre nostro, et Domino Jesu Christo.
asmAkaM pitrezvareNa prabhunA yIzukhrISTena ca prasAdaH zAntizca yuSmabhyaM dIyatAM|
4 Gratias ago Deo meo semper pro vobis in gratia Dei, quæ data est vobis in Christo Jesu:
Izvaro yIzukhrISTena yuSmAn prati prasAdaM prakAzitavAn, tasmAdahaM yuSmannimittaM sarvvadA madIyezvaraM dhanyaM vadAmi|
5 quod in omnibus divites facti estis in illo, in omni verbo, et in omni scientia.
khrISTasambandhIyaM sAkSyaM yuSmAkaM madhye yena prakAreNa sapramANam abhavat
6 Sicut testimonium Christi confirmatum est in vobis:
tena yUyaM khrISTAt sarvvavidhavaktRtAjJAnAdIni sarvvadhanAni labdhavantaH|
7 ita ut nihil vobis desit in ulla gratia, exspectantibus revelationem Domini nostri Jesu Christi,
tato'smatprabho ryIzukhrISTasya punarAgamanaM pratIkSamANAnAM yuSmAkaM kasyApi varasyAbhAvo na bhavati|
8 qui et confirmabit vos usque in finem sine crimine, in die adventus Domini nostri Jesu Christi.
aparam asmAkaM prabho ryIzukhrISTasya divase yUyaM yannirddoSA bhaveta tadarthaM saeva yAvadantaM yuSmAn susthirAn kariSyati|
9 Fidelis Deus: per quem vocati estis in societatem filii ejus Jesu Christi Domini nostri.
ya IzvaraH svaputrasyAsmatprabho ryIzukhrISTasyAMzinaH karttuM yuSmAn AhUtavAn sa vizvasanIyaH|
10 Obsecro autem vos fratres per nomen Domini nostri Jesu Christi: ut idipsum dicatis omnes, et non sint in vobis schismata: sitis autem perfecti in eodem sensu, et in eadem sententia.
he bhrAtaraH, asmAkaM prabhuyIzukhrISTasya nAmnA yuSmAn vinaye'haM sarvvai ryuSmAbhirekarUpANi vAkyAni kathyantAM yuSmanmadhye bhinnasaGghAtA na bhavantu manovicArayoraikyena yuSmAkaM siddhatvaM bhavatu|
11 Significatum est enim mihi de vobis fratres mei ab iis, qui sunt Chloës, quia contentiones sunt inter vos.
he mama bhrAtaro yuSmanmadhye vivAdA jAtA iti vArttAmahaM kloyyAH parijanai rjJApitaH|
12 Hoc autem dico, quod unusquisque vestrum dicit: Ego quidem sum Pauli: ego autem Apollo: ego vero Cephæ: ego autem Christi.
mamAbhipretamidaM yuSmAkaM kazcit kazcid vadati paulasya ziSyo'ham ApalloH ziSyo'haM kaiphAH ziSyo'haM khrISTasya ziSyo'hamiti ca|
13 Divisus est Christus? numquid Paulus crucifixus est pro vobis? aut in nomine Pauli baptizati estis?
khrISTasya kiM vibhedaH kRtaH? paulaH kiM yuSmatkRte kruze hataH? paulasya nAmnA vA yUyaM kiM majjitAH?
14 Gratias ago Deo, quod neminem vestrum baptizavi, nisi Crispum et Caium:
kriSpagAyau vinA yuSmAkaM madhye'nyaH ko'pi mayA na majjita iti hetoraham IzvaraM dhanyaM vadAmi|
15 ne quis dicat quod in nomine meo baptizati estis.
etena mama nAmnA mAnavA mayA majjitA iti vaktuM kenApi na zakyate|
16 Baptizavi autem et Stephanæ domum: ceterum nescio si quem alium baptizaverim.
aparaM stiphAnasya parijanA mayA majjitAstadanyaH kazcid yanmayA majjitastadahaM na vedmi|
17 Non enim misit me Christus baptizare, sed evangelizare: non in sapientia verbi, ut non evacuetur crux Christi.
khrISTenAhaM majjanArthaM na preritaH kintu susaMvAdasya pracArArthameva; so'pi vAkpaTutayA mayA na pracAritavyaH, yatastathA pracArite khrISTasya kruze mRtyuH phalahIno bhaviSyati|
18 Verbum enim crucis pereuntibus quidem stultitia est: iis autem qui salvi fiunt, id est nobis, Dei virtus est.
yato heto rye vinazyanti te tAM kruzasya vArttAM pralApamiva manyante kiJca paritrANaM labhamAneSvasmAsu sA IzvarIyazaktisvarUpA|
19 Scriptum est enim: Perdam sapientiam sapientium, et prudentiam prudentium reprobabo.
tasmAditthaM likhitamAste, jJAnavatAntu yat jJAnaM tanmayA nAzayiSyate| vilopayiSyate tadvad buddhi rbaddhimatAM mayA||
20 Ubi sapiens? ubi scriba? ubi conquisitor hujus sæculi? Nonne stultam fecit Deus sapientiam hujus mundi? (aiōn g165)
jJAnI kutra? zAstrI vA kutra? ihalokasya vicAratatparo vA kutra? ihalokasya jJAnaM kimIzvareNa mohIkRtaM nahi? (aiōn g165)
21 Nam quia in Dei sapientia non cognovit mundus per sapientiam Deum: placuit Deo per stultitiam prædicationis salvos facere credentes.
Izvarasya jJAnAd ihalokasya mAnavAH svajJAnenezvarasya tattvabodhaM na prAptavantastasmAd IzvaraH pracArarUpiNA pralApena vizvAsinaH paritrAtuM rocitavAn|
22 Quoniam et Judæi signa petunt, et Græci sapientiam quærunt:
yihUdIyalokA lakSaNAni didRkSanti bhinnadezIyalokAstu vidyAM mRgayante,
23 nos autem prædicamus Christum crucifixum: Judæis quidem scandalum, gentibus autem stultitiam,
vayaJca kruze hataM khrISTaM pracArayAmaH| tasya pracAro yihUdIyai rvighna iva bhinnadezIyaizca pralApa iva manyate,
24 ipsis autem vocatis Judæis, atque Græcis Christum Dei virtutem, et Dei sapientiam:
kintu yihUdIyAnAM bhinnadezIyAnAJca madhye ye AhUtAsteSu sa khrISTa IzvarIyazaktirivezvarIyajJAnamiva ca prakAzate|
25 quia quod stultum est Dei, sapientius est hominibus: et quod infirmum est Dei, fortius est hominibus.
yata Izvare yaH pralApa Aropyate sa mAnavAtiriktaM jJAnameva yacca daurbbalyam Izvara Aropyate tat mAnavAtiriktaM balameva|
26 Videte enim vocationem vestram, fratres, quia non multi sapientes secundum carnem, non multi potentes, non multi nobiles:
he bhrAtaraH, AhUtayuSmadgaNo yaSmAbhirAlokyatAM tanmadhye sAMsArikajJAnena jJAnavantaH parAkramiNo vA kulInA vA bahavo na vidyante|
27 sed quæ stulta sunt mundi elegit Deus, ut confundat sapientes: et infirma mundi elegit Deus, ut confundat fortia:
yata Izvaro jJAnavatastrapayituM mUrkhalokAn rocitavAn balAni ca trapayitum Izvaro durbbalAn rocitavAn|
28 et ignobilia mundi, et contemptibilia elegit Deus, et ea quæ non sunt, ut ea quæ sunt destrueret:
tathA varttamAnalokAn saMsthitibhraSTAn karttum Izvaro jagato'pakRSTAn heyAn avarttamAnAMzcAbhirocitavAn|
29 ut non glorietur omnis caro in conspectu ejus.
tata Izvarasya sAkSAt kenApyAtmazlAghA na karttavyA|
30 Ex ipso autem vos estis in Christo Jesu, qui factus est nobis sapientia a Deo, et justitia, et sanctificatio, et redemptio:
yUyaJca tasmAt khrISTe yIzau saMsthitiM prAptavantaH sa IzvarAd yuSmAkaM jJAnaM puNyaM pavitratvaM muktizca jAtA|
31 ut quemadmodum scriptum est: Qui gloriatur, in Domino glorietur.
ataeva yadvad likhitamAste tadvat, yaH kazcit zlAghamAnaH syAt zlAghatAM prabhunA sa hi|

< Corinthios I 1 >