I Paralipomenon 17
1 Cum autem habitaret David in domo sua, dixit ad Nathan prophetam: Ecce ego habito in domo cedrina: arca autem fœderis Domini sub pellibus est.
David loe angmah ih im ah oh naah, tahmaa Nathan khaeah, Khenah kai loe sidar thing hoiah sak ih im ah ka oh, Angraeng lokkamhaih thingkhong loe kahni im ah oh sut, tiah thuih.
2 Et ait Nathan ad David: Omnia quæ in corde tuo sunt, fac: Deus enim tecum est.
Nathan mah David khaeah, Nang khaeah Sithaw oh pongah, palung thungah na poek ih hmuennawk boih to sah ah, tiah a naa.
3 Igitur nocte illa factus est sermo Dei ad Nathan, dicens:
To na aqum ah Sithaw ih lok Nathan khaeah angzoh;
4 Vade, et loquere David servo meo: Hæc dicit Dominus: Non ædificabis tu mihi domum ad habitandum.
caeh ah loe ka tamna David khaeah, Angraeng mah, Ka ohhaih im loe nang mah na sah mak ai;
5 Neque enim mansi in domo ex eo tempore quo eduxi Israël usque ad diem hanc: sed fui semper mutans loca tabernaculi, et in tentorio
Izip prae hoi Israel ka zaeh na ni hoi kamtong vaihni ni khoek to im ah ka om ai vop; toe kahni im maeto hoi maeto ah ka caeh moe, ohhaih ahmuen maeto hoi maeto bangah kang puen, tiah thuih, tiah thui paeh.
6 manens cum omni Israël. Numquid locutus sum saltem uni judicum Israël, quibus præceperam ut pascerent populum meum, et dixi: Quare non ædificastis mihi domum cedrinam?
Israel caanawk hoi ka caehhaih ahmuen kruekah, kai ih kaminawk to pacah hanah, Israel lokcaekkungnawk khaeah, Tipongah kai han sidar im na sah o ai loe, tiah ka naa vaih maw?
7 Nunc itaque sic loqueris ad servum meum David: Hæc dicit Dominus exercituum: Ego tuli te, cum in pascuis sequereris gregem, ut esses dux populi mei Israël:
To pongah ka tamna David khaeah, misatuh Angraeng mah, Misatuh kaminawk ih Angraeng mah, Kai ih kami Israel caanawk ukkung ah oh hanah, nang hae tuu toephaih tuu khongkha thung hoiah ka lak han,
8 et fui tecum quocumque perrexisti, et interfeci omnes inimicos tuos coram te, fecique tibi nomen quasi unius magnorum qui celebrantur in terra.
na caehhaih ahmuen kruekah kang oh thuih moe, na hmaa ih misanawk to kang haek pae boih han; long ah ahmin amthang koek kaminawk baktiah na hmin kang ohsak han.
9 Et dedi locum populo meo Israël: plantabitur, et habitabit in eo, et ultra non commovebitur: nec filii iniquitatis atterent eos, sicut a principio,
Kaimah ih kami Israelnawk hanah ahmuen to ka paek han, nihcae loe angpuen o mak ai boeh, angmacae ohhaih ahmuen ah oh o thai hanah, ka tlingh han; tangsuek ah a oh o ih baktih toengah, kahoih ai kaminawk mah hnaphnae o mak ai boeh,
10 ex diebus quibus dedi judices populo meo Israël, et humiliavi universos inimicos tuos. Annuntio ergo tibi, quod ædificaturus sit tibi Dominus domum.
kaimah ih kami Israelnawk nuiah lokcaekkung mah uk nathuem ih baktiah om o mak ai boeh; na misanawk to tha ka zoksak boih han. Angraeng mah ni nang hanah im na sah pae tih, tiah kang thuih.
11 Cumque impleveris dies tuos ut vadas ad patres tuos, suscitabo semen tuum post te, quod erit de filiis tuis: et stabiliam regnum ejus.
Nang ih aninawk to boeng moe, nam panawk khae oh hanah na caeh naah, nang khae hoi tacawt caanawk thung ih, na capa maeto ka pathawk moe, anih ukhaih prae to ka sak han.
12 Ipse ædificabit mihi domum, et firmabo solium ejus usque in æternum.
Anih mah ni kai hanah im sah tih, anih ih angraeng tangkhang loe dungzan khoek to ka caksak han.
13 Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in filium: et misericordiam meam non auferam ab eo, sicut abstuli ab eo qui ante te fuit.
Kai loe anih ih ampa ah ka oh han, anih loe ka capa ah om tih; na hmaa ah kaom kaminawk khae hoi ka lak pae ih baktih toengah, ka tahmenhaih anih khae hoi ka zuk mak ai boeh.
14 Et statuam eum in domo mea, et in regno meo usque in sempiternum: et thronus ejus erit firmissimus in perpetuum.
Anih to ka im hoi ka prae ah dungzan khoek to ka suek han, anih ih angraeng tangkhang loe dungzan khoek to cak tih, tiah thuih, tiah thui paeh, tiah a naa.
15 Juxta omnia verba hæc, et juxta universam visionem istam, sic locutus est Nathan ad David.
Hae ah thuih ih loknawk hoi hae hnuksakhaih hmuen baktih toengah, Nathan mah David khaeah thuih pae.
16 Cumque venisset rex David, et sedisset coram Domino, dixit: Quis ego sum, Domine Deus, et quæ domus mea, ut præstares mihi talia?
David siangpahrang loe imthung ah caeh, Angraeng hmaa ah anghnut moe, Aw Angraeng Sithaw, kai loe kawbaktih kami ah maw ka oh moe, ka imthung takoh doeh kawbangmaw ka oh o moe, hae ahmuen khoek to nang zaehhoih?
17 sed et hoc parum visum est in conspectu tuo, ideoque locutus es super domum servi tui etiam in futurum: et fecisti me spectabilem super omnes homines, Domine Deus.
Toe Aw Sithaw, hae hmuen loe na mikhnukah tetta ah ni oh, kalen parai na tamna imthung takoh hmalam to nang thuih boih boeh; Aw Angraeng Sithaw, kai hae pakoeh koi kaom kasang koek kaminawk baktiah nang khet boeh.
18 Quid ultra addere potest David, cum ita glorificaveris servum tuum, et cognoveris eum?
Na tamna hae na panoek boeh pongah, David mah timaw thui thai vop tih?
19 Domine, propter famulum tuum juxta cor tuum fecisti omnem magnificentiam hanc, et nota esse voluisti universa magnalia.
Aw Angraeng, na tamna nuiah na koehhaih baktiah, kalen parai hae hmuennawk boih amtuengsak hanah, kalen parai hmuennawk hae na suek boeh.
20 Domine, non est similis tui, et non est alius deus absque te, ex omnibus quos audivimus auribus nostris.
Aw Angraeng, nang baktih mi doeh om ai; naa hoi ka thaih o boih ih baktih toengah, nang ai ah loe kalah Sithaw roe om ai.
21 Quis enim est alius, ut populus tuus Israël, gens una in terra, ad quam perrexit Deus ut liberaret et faceret populum sibi, et magnitudine sua atque terroribus ejiceret nationes a facie ejus, quem de Ægypto liberarat?
Izip prae thung hoi na krang ih nangmah ih kaminawk hmaa ah, prae kaminawk haekhaih rang hoiah nang to zitthok kalen ahmin ah suek hanah, Sithaw mah angmah ih kami ah oh hanah akrang ih, nangmah ih kami Israel hoi kanghmong acaeng maeto long nui ah oh maw?
22 Et posuisti populum tuum Israël tibi in populum usque in æternum, et tu, Domine, factus es Deus ejus.
Nangmah ih kami Israel caanawk loe dungzan khoek to nang ih kami ah oh o thai hanah, na sak boeh, Angraeng, nang loe nihcae ih Sithaw ah na oh.
23 Nunc igitur Domine, sermo quem locutus es famulo tuo et super domum ejus confirmetur in perpetuum, et fac sicut locutus es.
To pongah vaihiah, Angraeng, na thuih ih na tamna hoi a imthung takoh hmuennawk to dungzan khoek to caksak ah; na thuih ih lok baktiah sah ah.
24 Permaneatque et magnificetur nomen tuum usque in sempiternum, et dicatur: Dominus exercituum Deus Israël, et domus David servi ejus permanens coram eo.
Na hmin dungzan khoek to len hanah, to tiah cak nasoe; misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw loe, Israel kaminawk ih Sithaw ah oh; na tamna David ih im loe na hmaa ah cak nasoe, tiah thuih.
25 Tu enim, Domine Deus meus, revelasti auriculam servi tui, ut ædificares ei domum: et idcirco invenit servus tuus fiduciam, ut oret coram te.
Aw ka Sithaw, nang hanah im kang sak pae han, tiah na tamna khaeah nang thuih pongah, na tamna loe na hmaa ah lawkthuih koehhaih palungthin a tawnh.
26 Nunc ergo Domine, tu es Deus, et locutus es ad servum tuum tanta beneficia.
Aw Angraeng, nang loe Sithaw ah na oh! Na tamnanawk khaeah hae lokkamhaih hae na suek boeh.
27 Et cœpisti benedicere domui servi tui, ut sit semper coram te: te enim, Domine, benedicente, benedicta erit in perpetuum.
To pongah vaihi na hmaa ah dungzan ah oh thaih moe, na tamna ih im tahamhoihaih paek hanah, anghoehaih palungthin tawn rae ah; Aw Angraeng, tahamhoihaih nang paek boeh pongah, dungzan khoek to tahamhoihaih to hnu tih boeh, tiah lawkthuih.
