I Paralipomenon 16
1 Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David: et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.
Kaj oni alportis la keston de Dio, kaj metis ĝin interne de la tendo, kiun David starigis por ĝi; kaj oni alportis bruloferojn kaj pacoferojn antaŭ Dion.
2 Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
Kiam David finis la oferadon de la bruloferoj kaj de la pacoferoj, li benis la popolon en la nomo de la Eternulo.
3 Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assæ carnis bubalæ, et frixam oleo similam.
Kaj li disdonis al ĉiuj Izraelidoj, kiel al la viroj, tiel ankaŭ al la virinoj, al ĉiu po unu bulo da pano, po unu porcio da viando, kaj po unu peniko da sekvinberoj.
4 Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël:
Kaj li starigis antaŭ la kesto de la Eternulo el la Levidoj servantojn, por kantadi gloron, dankon, kaj laŭdon al la Eternulo, Dio de Izrael:
5 Asaph principem, et secundum ejus Zachariam: porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom: Jehiel super organa psalterii et lyras: Asaph autem ut cymbalis personaret:
la ĉefo estis Asaf, la dua estis Zeĥarja, poste Jeiel, Ŝemiramot, Jeĥiel, Matitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom, kaj Jeiel, kun psalteroj kaj harpoj, kaj Asaf sonigadis per cimbaloj;
6 Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca fœderis Domini.
Benaja kaj Jaĥaziel, la pastroj, estis kun trumpetoj ĉiam antaŭ la kesto de interligo de Dio.
7 In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus:
Tiam, en tiu tago, David la unuan fojon aranĝis dankokanton al la Eternulo per Asaf kaj liaj fratoj:
8 Confitemini Domino, et invocate nomen ejus: notas facite in populis adinventiones ejus.
Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.
9 Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.
Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.
10 Laudate nomen sanctum ejus: lætetur cor quærentium Dominum.
Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.
11 Quærite Dominum, et virtutem ejus: quærite faciem ejus semper.
Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.
12 Recordamini mirabilium ejus quæ fecit; signorum illius, et judiciorum oris ejus,
Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris; Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;
13 semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.
Vi, semo de Izrael, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.
14 Ipse Dominus Deus noster: in universa terra judicia ejus.
Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.
15 Recordamini in sempiternum pacti ejus: sermonis quem præcepit in mille generationes,
Memoru eterne Lian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,
16 quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.
Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.
17 Et constituit illud Jacob in præceptum, et Israël in pactum sempiternum,
Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,
18 dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ:
Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.
19 cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.
Kiam vi estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,
20 Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,
21 Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn;
22 Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
Dirante: Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.
23 Cantate Domino omnis terra; annuntiate ex die in diem salutare ejus:
Kantu al la Eternulo la tuta tero; Proklamu de tago al tago Lian savon.
24 narrate in gentibus gloriam ejus; in cunctis populis mirabilia ejus.
Rakontu inter la popoloj Lian gloron, Inter ĉiuj gentoj Liajn miraklojn.
25 Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.
Ĉar la Eternulo estas granda kaj tre glorinda; Li estas timinda super ĉiuj dioj;
26 Omnes enim dii populorum idola: Dominus autem cælos fecit.
Ĉar ĉiuj dioj de la popoloj estas idoloj; Sed la Eternulo kreis la ĉielon.
27 Confessio et magnificentia coram eo: fortitudo et gaudium in loco ejus.
Gloro kaj majesto estas antaŭ Li; Forto kaj beleco estas sur Lia loko.
28 Afferte Domino, familiæ populorum: afferte Domino gloriam et imperium.
Tributu al la Eternulo, familioj de la popoloj; Tributu al la Eternulo gloron kaj potencon.
29 Date Domino gloriam; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus: et adorate Dominum in decore sancto.
Tributu al la Eternulo honoron de Lia nomo; Alportu donacon, kaj venu antaŭ Lin; Adorkliniĝu antaŭ la Eternulo en sankta ornamo.
30 Commoveatur a facie ejus omnis terra: ipse enim fundavit orbem immobilem.
Tremu antaŭ Li la tuta tero; Li aranĝis ja la mondon, ke ĝi ne ŝanceliĝu.
31 Lætentur cæli, et exultet terra, et dicant in nationibus: Dominus regnavit.
Ĝoju la ĉielo, kaj estu gaja la tero; Kaj oni diru inter la nacioj: La Eternulo reĝas.
32 Tonet mare et plenitudo ejus; exultent agri, et omnia quæ in eis sunt.
Bruu la maro, kaj ĉio, kio ĝin plenigas; Ĝoju la kampo, kaj ĉio, kio estas sur ĝi.
33 Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino: quia venit judicare terram.
Tiam kantu ĉiuj arboj de la arbaro antaŭ la Eternulo, Ĉar Li venas, por juĝi la teron.
34 Confitemini Domino, quoniam bonus: quoniam in æternum misericordia ejus.
Laŭdu la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia favorkoreco.
35 Et dicite: Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus: ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
Kaj diru: Savu nin, ho Dio de nia savo, Kolektu nin kaj liberigu nin el inter la nacioj, Por ke ni danku Vian sanktan nomon, Por ke ni gloru nin per Via majesto.
36 Benedictus Dominus Deus Israël, ab æterno usque in æternum. Et dicat omnis populo: Amen, et hymnum Domino.
Benata estu la Eternulo, Dio de Izrael, De eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diris: Amen! kaj gloro al la Eternulo!
37 Reliquit itaque ibi coram arca fœderis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcæ jugiter per singulos dies, et vices suas.
Kaj li restigis tie antaŭ la kesto de interligo de la Eternulo Asafon kaj liajn fratojn, por servadi antaŭ la kesto konstante, laŭ la ordo de ĉiu tago;
38 Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo: et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores;
kaj Obed-Edomon kaj liajn fratojn, sesdek ok; Obed-Edom, filo de Jedutun, kaj Ĥosa, restis kiel pordegistoj;
39 Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,
kaj la pastron Cadok kaj liajn fratojn, la pastrojn, antaŭ la loĝejo de la Eternulo sur la altaĵo en Gibeon,
40 ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quæ scripta sunt in lege Domini, quam præcepit Israëli.
por ke ili alportadu bruloferojn al la Eternulo sur la altaro de bruloferoj konstante, matene kaj vespere, kaj por ĉio, kio estas skribita en la instruo de la Eternulo, kiun Li donis al Izrael.
41 Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in æternum misericordia ejus.
Kaj kun ili estis Heman kaj Jedutun, kaj la aliaj elektitoj, difinitaj laŭnome, por kantadi laŭdon al la Eternulo, ĉar eterna estas Lia favorkoreco;
42 Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo: filios autem Idithun fecit esse portarios.
kun ili estis Heman kaj Jedutun, kun trumpetoj kaj cimbaloj kaj aliaj instrumentoj por kantado antaŭ Dio; kaj la filoj de Jedutun estis ĉe la pordego.
43 Reversusque est omnis populus in domum suam: et David, ut benediceret etiam domui suæ.
Kaj la tuta popolo disiris ĉiu en sian domon; kaj David iris returne, por beni sian domon.
