I Paralipomenon 11

1 Congregatus est igitur omnis Israël ad David in Hebron, dicens: Os tuum sumus, et caro tua.

Då kom heile Israel i hop hjå David i Hebron og sagde: «Du veit me og du er same folket.

2 Heri quoque et nudiustertius cum adhuc regnaret Saul, tu eras qui educebas et introducebas Israël: tibi enim dixit Dominus Deus tuus: Tu pasces populum meum Israël, et tu eris princeps super eum.

Alt longe sidan, då Saul endå var konge, var du den som førde Israel. Og til deg hev Herren din Gud, sagt: «Du skal vera ein hyrding for Israel, folket mitt, ja, du skal vera ein hovding yver mitt folk Israel.»»

3 Venerunt ergo omnes majores natu Israël ad regem in Hebron, et iniit David cum eis fœdus coram Domino: unxeruntque eum regem super Israël, juxta sermonem Domini quem locutus est in manu Samuel.

Då so alle styresmennerne i Israel kom til kongen i Hebron, gjorde David eit samband med deim der i Hebron for Herrens åsyn, og sidan salva dei David til konge yver Israel, etter Herrens ord gjenom Samuel.

4 Abiit quoque David et omnis Israël in Jerusalem: hæc est Jebus, ubi erant Jebusæi habitatores terræ.

Og David for med heile Israel til Jerusalem, det er Jebus; der var jebusitarne, som endå var att i landet.

5 Dixeruntque qui habitabant in Jebus ad David: Non ingredieris huc. Porro David cepit arcem Sion, quæ est civitas David,

Og Jebus-buarne sagde til David: «Du kjem ikkje inn her.» Men David tok like vel Sionsborgi, det er Davidsbyen.

6 dixitque: Omnis qui percusserit Jebusæum in primis, erit princeps et dux. Ascendit igitur primus Joab filius Sarviæ, et factus est princeps.

Og David sagde: «Den som fyrst drep ein jebusit, kven det so er, han skal verta hovding og herførar.» Og Joab, son åt Seruja, kom fyrst upp, og vart då hovding.

7 Habitavit autem David in arce, et idcirco appellata est civitas David.

Sidan sette David seg til i borgi; difor kalla dei henne Davidsbyen.

8 Ædificavitque urbem in circuitu a Mello usque ad gyrum; Joab autem reliqua urbis exstruxit.

Og han bygde byen rundt umkring, frå Millo og heilt ikring, og Joab bygde upp att det andre av byen.

9 Proficiebatque David vadens et crescens, et Dominus exercituum erat cum eo.

Og Davids velde auka Davids velde stødt og stendigt, og Herren, allhers drott, var med honom.

10 Hi principes virorum fortium David, qui adjuverunt eum ut rex fieret super omnem Israël, juxta verbum Domini quod locutus est ad Israël.

Og dette er dei gjævaste kjemporne hans David, som gav honom kraftig hjelp, i lag med heile Israel, til å verta konge, til å gjeva honom kongedømet hans, etter Herrens ord um Israel.

11 Et iste numerus robustorum David: Jesbaam filius Hachamoni princeps inter triginta: iste levavit hastam suam super trecentos vulneratos una vice.

Dette er talet på kjemporne hans David: Jasobam, son til hakmoniføraren for kjemporne; han svinga spjotet sitt yver tri hundrad, som vart drepne i ein gong.

12 Et post eum Eleazar filius patrui ejus Ahohites, qui erat inter tres potentes.

Og etter han kom Eleazar, son åt Dodo, ahohiten; han var ein av dei tri kjemporne.

13 Iste fuit cum David in Phesdomim, quando Philisthiim congregati sunt ad locum illum in prælium: et erat ager regionis illius plenus hordeo, fugeratque populus a facie Philisthinorum.

Han var med David i Pas-Dammim, då filistarane hadde kome saman til strid, og der var ein åkerlapp fullgrodd med bygg; og folket rømde for filistarane.

14 Hi steterunt in medio agri, et defenderunt eum: cumque percussissent Philisthæos, dedit Dominus salutem magnam populo suo.

Då stødte dei seg upp midt på åkerleppen og varde honom og hogg ned filistarane, og Herren gav deim soleis ein stor siger.

15 Descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram, in qua erat David, ad speluncam Odollam, quando Philisthiim fuerant castrametati in valle Raphaim.

Ein gong for tri av dei tretti hovdingarne nedetter berget til David ved Adullams-helleren, medan ein flokk med filistar hadde lægra seg i Refa’imsdalen.

16 Porro David erat in præsidio, et statio Philisthinorum in Bethlehem.

Men David var den gongen i borgi, og ein av filistarvaktpost var då i Betlehem.

17 Desideravit igitur David, et dixit: O si quis daret mihi aquam de cisterna Bethlehem, quæ est in porta!

Då fekk David brått ein sterk hug og sagde: «Å um einkvan vilde gjeva meg vatn å drikka utor brunnen som er attmed porten i Betlehem!»

18 Tres ergo isti per media castra Philisthinorum perrexerunt, et hauserunt aquam de cisterna Bethlehem quæ erat in porta, et attulerunt ad David ut biberet. Qui noluit, sed magis libavit illam Domino,

Då slo dei tri seg gjenom filistarlægret og auste vatn utor brunnen ved porten i Betlehem, og tok og bar det åt David. Men David vilde ikkje drikka det, men helte det ut for Herren.

19 dicens: Absit ut in conspectu Dei mei hoc faciam, et sanguinem istorum virorum bibam: quia in periculo animarum suarum attulerunt mihi aquam. Et ob hanc causam noluit bibere: hæc fecerunt tres robustissimi.

For han sagde: «Gud late det aldri koma i mine tankar at eg skulde gjera slikt! Skulde eg drikka blodet av desse mennerne som hev våga livet? For med livs vågnad hev dei bore det hit.» Han vilde ikkje drikka det. Dette hadde dei tri kjemporne gjort.

20 Abisai quoque frater Joab ipse erat princeps trium, et ipse levavit hastam suam contra trecentos vulneratos, et ipse erat inter tres nominatissimus,

Absai, bror hans Joab, var føraren for dei tri; han svinga spjotet sitt yver tri hundrad, som vart drepne. Og han var namngjeten millom dei tri.

21 et inter tres secundos inclytus, et princeps eorum: verumtamen usque ad tres primos non pervenerat.

Han var ein gong til so mykje vyrd som nokon annan i dette tritalet, og han var hovdingen deira; men endå nådde han ikkje upp til dei tri fyrste.

22 Banaias filius Jojadæ viri robustissimi, qui multa opera perpetrarat, de Cabseel: ipse percussit duos ariel Moab, et ipse descendit et interfecit leonem in media cisterna tempore nivis.

Benaja, son hans Jojada, som var son åt ein djerv og dådrik mann frå Kabse’el, han drap dei tvo Arielarne i Moab, og det var han som steig ned i brunnen ein snøversdag og slo i hel ei løva der.

23 Et ipse percussit virum ægyptium, cujus statura erat quinque cubitorum, et habebat lanceam ut liciatorium texentium: descendit igitur ad eum cum virga, et rapuit hastam quam tenebat manu, et interfecit eum hasta sua.

Han felte og den risestore egyptaren som var fem alner høg. Endå egyptaren hadde eit spjot i handi som liktest stor-riven i ein vev, so gjekk han imot honom, og hadde ikkje anna til verja enn staven sin. Og han rykte spjotet ut or handi på egyptaren og drap honom med hans eige spjot.

24 Hæc fecit Banaias filius Jojadæ, qui erat inter tres robustos nominatissimus,

Dette hadde Benaja Jojadason gjort. Og han var namngjeten millom dei tri kjemporne.

25 inter triginta primus, verumtamen ad tres usque non pervenerat: posuit autem eum David ad auriculam suam.

Ja, han var meir vyrd enn nokon av dei tretti; men upp til dei tri fyrste nådde han ikkje. Og David sette honom til hovding yver livvakti si.

26 Porro fortissimi viri in exercitu, Asahel frater Joab, et Elchanan filius patrui ejus de Bethlehem,

Dei djerve herkjemporne var desse: Asael, bror åt Joab, Elhanan, son åt Dodo, frå Betlehem.

27 Sammoth Arorites, Helles Pharonites,

Sammot, haroriten. Heles, peloniten,

28 Ira filius Acces Thecuites, Abiezer Anathothites,

Ira, son åt Ikkes, frå Tekoa, Abiezer frå Anatot,

29 Sobbochai Husathites, Ilai Ahohites,

husatiten Sibbekai, ahohiten Ilai,

30 Maharai Netophathites, Heled filius Baana Netophathites,

Maharai frå Netofa, Heled, son åt Ba’ana, frå Netofa,

31 Ethai filius Ribai de Gabaath filiorum Benjamin, Banaia Pharatonites,

Itai, son åt Ribai, frå Gibea i Benjaminsfylket, Benaja frå Piraton,

32 Hurai de torrente Gaas, Abiel Arbathites, Azmoth Bauramites, Eliaba Salabonites.

Hurai frå Ga’asdalarne, Abiel frå Arba,

33 Filii Assem Gezonites, Jonathan filius Sage Ararites,

Azmavet frå Baharum, Eljahba, sa’alboniten,

34 Ahiam filius Sachar Ararites,

Bene-Hasem, gizoniten, Jonatan, son åt Sage, harariten,

35 Eliphal filius Ur,

Ahiam, son åt Sakar, harariten, Elifal, son åt Ur,

36 Hepher Mecherathites, Ahia Phelonites,

Hefer, mekeratiten, Ahia, peloniten,

37 Hesro Carmelites, Naarai filius Asbai,

Hesro frå Karmel, Na’arai, son åt Ezbai,

38 Joël frater Nathan, Mibahar filius Agarai,

Joel, bror åt Natan, Mibhar, son åt Hagri,

39 Selec Ammonites, Naharai Berothites armiger Joab filii Sarviæ,

Selek, ammoniten, Nahrai frå Berot, våpnsvein åt Joab Serujason,

40 Ira Jethræus, Gareb Jethræus,

Ira frå Jeter, Gareb frå Jeter,

41 Urias Hethæus, Zabad filius Oholi,

Uria, hetiten, Zabad, son åt Ahlai,

42 Adina filius Siza Rubenites princeps Rubenitarum, et cum eo triginta:

Adina, son åt Siza, rubeniten, ein hovding millom rubenitarne, og umfram honom tretti andre,

43 Hanan filius Maacha, et Josaphat Mathanites,

Hanan, son åt Ma’aka, og Josafat, mitniten,

44 Ozia Astarothites, Samma, et Jehiel filii Hotham Arorites,

Uzzia frå Astera, Sama og Je’uel, søner åt Hotam, aroeriten,

45 Jedihel filius Samri, et Joha frater ejus Thosaites,

Jediael, son åt Simri, og Joha, bror hans, tisiten,

46 Eliel Mahumites, et Jeribai, et Josaia filii Elnaëm, et Jethma Moabites,

Eliel Hammahavim og Jeribai og Josavja, søner åt Elna’am, og Jitma, moabiten,

47 Eliel, et Obed, et Jasiel de Masobia.

Eliel, Obed og Ja’asiel Hammesobaja.