Zaccharias Propheta 2
1 Et levavi oculos meos, et vidi: et ecce vir, et in manu eius funiculus mensorum.
Naʻa ku toe hanga hake hoku mata, pea u sio, pea vakai, ko e tangata naʻe ʻi hono nima ʻae afo ko e fua.
2 Et dixi: Quo tu vadis? Et dixit ad me: Ut metiar Ierusalem, et videam quanta sit latitudo eius, et quanta longitudo eius.
Pea naʻaku fehuʻi kiate ia, “Ko hoʻo ʻalu ʻena ki fē?” Pea naʻa ne pehē mai kiate au, “Ke fua ʻa Selūsalema mo vakai pe ʻoku fēfē hono māukupu, pea fēfē mo hono lōloa ʻo ia.”
3 Et ecce angelus, qui loquebatur in me, egrediebatur, et angelus alius egrediebatur in occursum eius.
Pea ʻiloange naʻe ʻalu atu ʻae ʻāngelo ʻaia naʻa ma talanoa, pea ʻalu atu mo e ʻāngelo ʻe taha ko hono fakafetaulaki.
4 Et dixit ad eum: Curre, loquere ad puerum istum, dicens: Absque muro habitabitur Ierusalem præ multitudine hominum, et iumentorum in medio eius.
Pea ne pehē mai kiate ia, “Lele mo lea ki he tangata talavou na,” ʻo pehē, “ʻE kakai ʻa Selūsalema ʻo tatau mo e ngaahi potu kakai ʻoku ʻikai ʻāʻi, koeʻuhi ko hono tokolahi ʻoe kakai mo e fanga manu ʻi ai:
5 Et ego ero ei, ait Dominus, murus ignis in circuitu: et in gloria ero in medio eius.
ʻE ʻoku pehē ʻe Sihova, Te u hangē au ko e ʻa afi ʻoku takatakai ʻiate ia, pea ko au ko e nāunau ʻi hono lotolotonga.”
6 O, o fugite de terra Aquilonis, dicit Dominus: quoniam in quattuor ventos cæli dispersi vos, dicit Dominus.
“ʻE! ʻE! hola mei he fonua ʻi he potu tokelau, ʻoku pehē ʻe Sihova! He kuo u fakamovete ʻakimoutolu ʻo hangē ko e matangi ki he feituʻu ʻe fā ʻoe langi: ʻoku pehē ʻe Sihova.
7 O Sion, fuge quæ habitas apud filiam Babylonis:
ʻE Saione, fakamoʻui koe, ʻa koe ʻoku nonofo mo e ʻofefine ʻo Papilone.”
8 quia hæc dicit Dominus exercituum: Post gloriam misit me ad gentes, quæ spoliaverunt vos: qui enim tetigerit vos, tangit pupillam oculi mei:
He ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “Ko e meʻa ʻi he nāunau kuo ne fekau atu au ki he ngaahi puleʻanga ʻaia naʻe maumauʻi koe: he ko ia ʻoku ala kiate kimoutolu ʻoku ne ala ki he kanoʻi mata ʻuli ʻo hoku mata.”
9 quia ecce ego levo manum meam super eos, et erunt prædæ his, qui serviebant sibi: et cognoscetis quia Dominus exercituum misit me.
He vakai, te u tupeʻi hoku nima kiate kinautolu, pea ʻe vete ʻakinautolu ʻe heʻenau kau tamaioʻeiki: pea te mou ʻilo ai kuo fekau au ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau.
10 Lauda, et lætare filia Sion: quia ecce ego venio, et habitabo in medio tui, ait Dominus.
“ʻE taʻahine ʻo Saione, hiva mo fakafiefia: he ʻoku pehē ʻe Sihova, vakai ʻoku ou haʻu, pea te u nofo ʻi ho lotolotonga ʻoʻou.”
11 Et applicabuntur Gentes multæ ad Dominum in die illa, et erunt mihi in populum, et habitabo in medio tui: et scies quia Dominus exercituum misit me ad te.
Pea ʻe lahi ʻae puleʻanga ʻe kau mo Sihova ʻi he ʻaho ko ia, pea nau hoko ko hoku kakai; pea te u nofo ʻi ho lotolotonga ʻoʻou, pea te ke ʻilo ai kuo fekau au kiate koe, ʻE Sihova ʻoe ngaahi kautau.
12 Et possidebit Dominus Iudam partem suam in terra sanctificata: et eliget adhuc Ierusalem.
Pea ʻe maʻu ʻe Sihova ʻa Siuta, ko hono tofiʻa, ʻi he fonua māʻoniʻoni, pea te ne toe fili ʻa Selūsalema.
13 Sileat omnis caro a facie Domini: quia consurrexit de habitaculo sancto suo.
Ke longo hifo ʻae kakai kotoa pē ʻi he ʻao ʻo Sihova! He kuo tuʻu hake ia mo hono ʻafioʻanga māʻoniʻoni.
