< Romanos 5 >

1 Iustificati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum per Dominum nostrum Iesum Christum:
Xunga etiⱪad bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinƣan ikǝnmiz, Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ Huda bilǝn inaⱪ munasiwǝttǝ bolimiz.
2 per quem et habemus accessum per fidem in gratiam istam, in qua stamus, et gloriamur in spe gloriæ filiorum Dei.
U arⱪiliⱪ etiⱪad yolida bizni qing turƣuzidiƣan bu meⱨir-xǝpⱪitining iqigǝ kirix ⱨoⱪuⱪiƣa muyǝssǝr bolduⱪ, xuningdǝk Hudaning xan-xǝripigǝ baƣliƣan ümidimizdin xad-huram bolimiz.
3 Non solum autem, sed et gloriamur in tribulationibus: scientes quod tribulatio patientiam operatur:
Xundaⱪ bolupla ⱪalmay, müxkül ǝⱨwallar iqidǝ xadlinimiz; qünki müxküllük sǝwrqanliⱪni, sǝwrqanliⱪ qidamliⱪni, qidamliⱪ ümidni elip kelidu, dǝp bilimiz.
4 patientia autem probationem, probatio vero spem,
5 spes autem non confundit: quia charitas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum sanctum, qui datus est nobis.
Wǝ bu ümid bizni yǝrgǝ ⱪaritip ⱪoymaydu, qünki bizgǝ ata ⱪilinƣan Muⱪǝddǝs Roⱨ arⱪiliⱪ Hudaning meⱨir-muⱨǝbbiti alliburun ⱪǝlbimizgǝ ⱪuyulup exip taxti.
6 Ut quid enim Christus, cum adhuc infirmi essemus, secundum tempus pro impiis mortuus est?
Qünki biz pǝⱪǝt amalsiz ⱪalƣinimizda, Mǝsiⱨ biz ihlassizlar üqün [Huda] bekitkǝn waⱪitta ɵzini pida ⱪildi.
7 Vix enim pro iusto quis moritur: nam pro bono forsitan quis audeat mori.
Birsining ⱨǝⱪⱪaniy adǝm üqün jenini pida ⱪilixi naⱨayiti az uqraydiƣan ix; bǝzidǝ yahxi adǝm üqün birsi pida boluxⱪa jür’ǝt ⱪiliximu mumkin;
8 Commendat autem charitatem suam Deus in nobis: quoniam cum adhuc peccatores essemus, secundum tempus,
lekin Huda Ɵz meⱨri-muⱨǝbbitini bizgǝ xuningda kɵrsitiduki, biz tehi gunaⱨkar waⱪtimizda, Mǝsiⱨ biz üqün jenini pida ⱪildi.
9 Christus pro nobis mortuus est: multo igitur magis nunc iustificati in sanguine ipsius, salvi erimus ab ira per ipsum.
Ⱨazir biz Uning ⱪeni bilǝn ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinƣan ikǝnmiz, ǝmdi U arⱪiliⱪ [kelidiƣan] ƣǝzǝptin ⱪutuluximiz tehimu jǝzmǝndur.
10 Si enim cum inimici essemus, reconciliati sumus Deo per mortem filii eius: multo magis reconciliati, salvi erimus in vita ipsius.
Qünki burun Hudaƣa düxmǝn bolƣan bolsaⱪmu, Oƣlining ɵlümi arⱪiliⱪ bizni Uning bilǝn inaⱪlaxturƣan yǝrdǝ, Uning bilǝn inaⱪlaxturulƣandin keyin, ǝmdi [Oƣlining] ⱨayati arⱪiliⱪ biz tehimu ⱪutuldurulmamduⱪ?!
11 Non solum autem: sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Iesum Christum, per quem nunc reconciliationem accepimus.
Buning bilǝnla ⱪalmay, ⱨazir biz Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ Huda bilǝn inaⱪlaxturulduⱪ, U arⱪiliⱪmu Hudaning Ɵzidin xadlinimiz.
12 Propterea sicut per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, in quo omnes peccaverunt:
Xuningdǝk, gunaⱨning dunyaƣa kirixi birla adǝm arⱪiliⱪ boldi, ɵlümning dunyaƣa kirixi gunaⱨ arⱪiliⱪ boldi; xuning bilǝn gunaⱨ arⱪiliⱪ ɵlüm ⱨǝmmǝ adǝmgǝ tarⱪaldi; qünki ⱨǝmmǝ adǝm gunaⱨ sadir ⱪildi
13 Usque ad legem enim peccatum erat in mundo: peccatum autem non imputabatur, cum lex non esset.
(qünki Tǝwrat ⱪanunidin ilgirimu gunaⱨ dunyada bar idi, ǝlwǝttǝ; ⱨalbuki, ⱪanun bolmisa gunaⱨning ⱨesabi elinmaydu.
14 Sed regnavit mors ab Adam usque ad Moysen etiam in eos, qui non peccaverunt in similitudinem prævaricationis Adæ, qui est forma futuri.
Xundaⱪtimu, ɵlüm Adǝm’ata waⱪtidin Musa pǝyƣǝmbǝr waⱪtiƣiqǝ insanlarƣimu ⱨɵküm sürdi; ular gǝrqǝ Adǝm’atining sadir ⱪilƣan itaǝtsizlikidǝk gunaⱨ sadir ⱪilmiƣan bolsimu, bu insanlarmu ɵlüm ⱨɵkümidin haliy bolmidi). Adǝm’atining ɵzi — keyin kelidiƣan Mǝsiⱨning bir bexarǝtlik ülgsidur;
15 Sed non sicut delictum, ita et donum. si enim unius delicto multi mortui sunt: multo magis gratia Dei et donum in gratia unius hominis Iesu Christi in plures abundavit.
ⱨalbuki, [Hudaning] xapaǝtlik sowƣiti Adǝm’atining itaǝtsizlikining pütünlǝy ǝksidur. Qünki birla adǝmning itaǝtsizliki bilǝn nurƣun adǝm ɵlgǝn bolsa, ǝmdi Hudaning meⱨir-xǝpⱪiti wǝ xuningdǝk birla adǝm, yǝni Əysa Mǝsiⱨning meⱨir-xǝpⱪiti arⱪiliⱪ kǝlgǝn sowƣat exip-texip turƣaqⱪa, nurƣun adǝmgǝ yǝtküzülüp tehimu zor nǝtijǝ ⱨasil ⱪildi!
16 Et non sicut per unum peccatum, ita et donum. nam iudicium quidem ex uno in condemnationem: gratia autem ex multis delictis in iustificationem.
Xu xapaǝtlik sowƣatning nǝtijisi bolsa, xu bir adǝmning gunaⱨining aⱪiwitigǝ pütünlǝy ohximaydu. Qünki bir adǝmning bir ⱪetim ɵtküzgǝn itaǝtsizlikidin qiⱪarƣan ⱨɵküm insanlarni gunaⱨkar dǝp bekitkǝn bolsimu, ǝmma xu xapaǝtlik sowƣat bolsa kɵpligǝn kixilǝrning nurƣun itaǝtsizlikliridin «ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinix»ⱪa elip baridu.
17 Si enim unius delicto mors regnavit per unum: multo magis abundantiam gratiæ, et donationis, et iustitiæ accipientes, in vita regnabunt per unum Iesum Christum.
Əmdi bir adǝmning itaǝtsizliki tüpǝylidin, ǝnǝ xu bir adǝm arⱪiliⱪ ɵlüm ⱨɵkümran bolƣan yǝrdǝ, [Hudaning] mol meⱨir-xǝpⱪitini, xundaⱪla ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ bolƣan xapaǝtlik sowƣitini ⱪobul ⱪilƣanlar bir adǝm, yǝni xu Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ ⱨayatta xunqǝ ƣalibanǝ ⱨɵkümranliⱪ ⱪilƣuqilar bolmamdu!
18 Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem: sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitæ.
Xunga, bir ⱪetimliⱪ itaǝtsizlik tüpǝylidin barliⱪ insanlar gunaⱨning jazasiƣa mǝⱨkum ⱪilinƣan bolsa, ohxaxla bir ⱪetimliⱪ ⱨǝⱪⱪaniy ǝmǝl bilǝn ⱨayatliⱪ elip kelidiƣan ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ pütkül insanlarƣa yǝtküzülgǝn.
19 Sicut enim per inobedientiam unius hominis, peccatores constituti sunt multi: ita et per unius obeditionem, iusti constituentur multi.
Bir adǝmning bir ⱪetimliⱪ itaǝtsizliki arⱪiliⱪ nurƣun kixilǝr dǝrwǝⱪǝ gunaⱨkar ⱪilinip bekitilgǝndǝk, bir adǝmning bir ⱪetimliⱪ itaǝtmǝnliki bilǝnmu nurƣun kixilǝr ⱨǝⱪⱪaniy ⱪilinip bekitilidu.
20 Lex autem subintravit ut abundaret delictum. Ubi autem abundavit delictum, superabundavit gratia.
Əmdi Tǝwrat ⱪanuni insanning itaǝtsizlikliri kɵprǝk axkarlinip bilinsun dǝp kirgüzülgǝnidi. Lekin gunaⱨ ⱪǝyǝrdǝ kɵpǝygǝn bolsa, [Hudaning] meⱨir-xǝpⱪitimu xu yǝrdǝ tehimu exip taxti.
21 ut sicut regnavit peccatum in mortem: ita et gratia regnet per iustitiam in vitam æternam, per Iesum Christum Dominum nostrum. (aiōnios g166)
Xuningdǝk, gunaⱨ [insaniyǝtning] üstidin ⱨɵkümranliⱪ ⱪilip [ularni] ɵlümgǝ elip barƣinidǝk, [Hudaning] meⱨir-xǝpⱪiti ⱨǝⱪⱪaniyliⱪⱪa asaslinip ⱨɵkümranliⱪ ⱪilip, insanni Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨ arⱪiliⱪ mǝnggülük ⱨayatliⱪⱪa erixtüridu. (aiōnios g166)

< Romanos 5 >