< Apocalypsis 7 >

1 Post hæc vidi quattuor Angelos stantes super quattuor angulos terræ, tenentes quattuor ventos terræ ne flarent super terram, neque super mare, neque in ullam arborem.
Masuole chu, pilchunga le tuikhangliena aninônchu thingkungngei murdia phâivuo arâng khâi loina rangin phâivuo sûra pilchung rikil minlia an inding vântîrton minli ngei hah ku mua.
2 Et vidi alterum Angelum ascendentem ab ortu solis, habentem signum Dei vivi: et clamavit voce magna quattuor Angelis, quibus datum est nocere terræ, et mari,
Male vântîrton dang Pathien ring mohôr ânnam nisuotieng renga ahong suok ku mua. Ama'n rôl inringtakin vântîrton minli ngei Pathien'n pilchung le tuikhanglien siet theina racham a pêk ngeia a koisam ngeia.
3 dicens: Nolite nocere terræ, et mari, neque arboribus, quoadusque signemus servos Dei nostri in frontibus eorum.
Vântîrton han, “Ei Pathien tîrlâmngei an machalngeia mohôr ei nam mâka chu pilchung, tuikhanglien le thingkungngei hih la siet hi no roh,” a tia.
4 Et audivi numerum signatorum, centum quadraginta quattuor millia signati, ex omni tribu filiorum Israel.
Male an machalngeia Pathien mohôr nama om ngei mijôn hah rilin ko oma, anni ngei hah 144,000 an ni. Anni ngei hah Israel jât sômleinik ngei renga an nia,
5 Ex tribu Iuda duodecim millia signati: Ex tribu Ruben duodecim millia signati: Ex tribu Gad duodecim millia signati:
mohôr nâma om ngei chu ajât zeta isâng sômleinik an nia: Judah, Reuben, Gad, Asher, Naphtali, Manasseh, Simeon, Levi, Issachar, Zebulun, Joseph, le Benjamin.
6 Ex tribu Aser duodecim millia signati: Ex tribu Nephthali duodecim millia signati: Ex tribu Manasse duodecim millia signati:
7 Ex tribu Simeon duodecim millia signati: Ex tribu Levi duodecim millia signati: Ex tribu Issachar duodecim millia signati:
8 Ex tribu Zabulon duodecim millia signati: Ex tribu Ioseph duodecim millia signati: Ex tribu Beniamin duodecim millia signati.
9 Post hæc vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat ex omnibus gentibus, et tribubus, et populis, et linguis: stantes ante thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmæ in manibus eorum:
Masuole chu ko hong ena, male mahan loko tamsabakngei an oma mipui tamtie chu tutên telsuoloi dôr an ni! Anni ngei hah namtina mingei, jâttina mingei, chitina mingei, le chongtina mingei puon ngoia invôn an kutngeia lepâibuongei chôiin rêngsukmun le Belrite makunga an inding ku mua.
10 et clamabant voce magna dicentes: Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno.
Anni ngei han rôl inringtakin, “Sanminringna hih ei Pathien, rêngsukmuna insungpu le Belrite renga hong kêng ani!” tiin an inieka.
11 Et omnes Angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quattuor animalium: et ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum,
Vântîrtonngei murdi hah rêngsukmun, upangei le iring parân minli ngei rihîla han an indinga. Hanchu anni nanâkin rêngsukmun motona han an mâi nuoi mintônin an inboka Pathien chubai an mûka,
12 dicentes, Amen. Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro in sæcula sæculorum, Amen. (aiōn g165)
“Amen! Minpâkna, roiinpuina, vârna, râisânchongrilna, miritna, râtna, le sinthotheina ngei chu tuonsôt tuonsôtin Pathien ta ani! Amen!” an tia. (aiōn g165)
13 Et respondit unus de senioribus, et dixit mihi: Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt? et unde venerunt?
Upangei lâia inkhatin ko kôm, “Hi puon ngoia invongei hi tu ngei mo an ni, kho renga hong mo an ni?” tiin ni rekela.
14 Et dixi illi: Domine mi, tu scis. Et dixit mihi: Hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt eas in sanguine Agni.
“Pu, riet mu-ung. Nangman kêng ni riet” tiin ku thuona. Ama'n ko kôm, “Hi mingei hih nunuomlona chiomtak renga jôkriema hong ngei hah an ni. Anni ngei hih an puonngei Belrite thisen leh rusûkminsâia ânthiengsai ngei hah an ni.
15 ideo sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac nocte in templo eius: et qui sedet in throno, habitabit super illos:
Masika han, Pathien rêngsukmun motona indingin sûn le jân a biekina ama sin an tho ngâi ani. rêngsukmuna insung ngâipu han anni ngei hah amakunga rung ngei atih.
16 non esurient, neque sitient amplius, nec cadet super illos sol, neque ullus æstus:
An vonchâm tet khâi no nia, an tui khom inrâl tet khâi no ni; nisa lum khomin kâng ngei khâi no nia, alum dadang khomin kâng ngei khâi no ni,
17 quoniam Agnus, qui in medio throni est, reget illos, et deducet eos ad vitæ fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrymam ab oculis eorum.
asikchu Belrite rêngsukmun alâitaka insungpu hih anni ngei Belrihôlpu nîng a ta, male ama'n ringna tuikuongngeia han ruoi ngei atih. Male Pathien'n an mitngei renga mitrithingei murdi hûiminsâi pe ngei atih.”

< Apocalypsis 7 >