Apocalypsis 5
1 Et vidi in dextera sedentis supra thronum, librum scriptum intus et foris, signatum sigillis septem.
To pacoengah angraeng tangkhang nuiah anghnu Anih ih bantang banah kaom ahnuk ahmaa ca kangrik, catui sarihto daeng ih ca tangoengh to ka hnuk.
2 Et vidi Angelum fortem, prædicantem voce magna: Quis est dignus aperire librum, et solvere signacula eius?
To naah ca tangoengh hoi catui daeng ih cabu paongh han krah kami loe mi maw? tiah kahang tha kacak vankami maeto ka hnuk.
3 Et nemo poterat neque in cælo, neque in terra, neque subtus terram aperire librum, neque respicere illum.
To ca tangoengh to khet moe, paongh hanah van ah maw, to tih ai boeh loe long nuiah maw, to tih ai boeh loe long thungah maw kami maeto doeh om ai.
4 Et ego flebam multum, quoniam nemo dignus inventus est aperire librum, nec videre eum.
To cabu to paongh moe, kroek han ih, to tih ai boeh loe khet han krah kami maeto doeh om ai pongah, ka qah khing.
5 Et unus de senioribus dixit mihi: Ne fleveris: ecce vicit leo de tribu Iuda, radix David, aperire librum, et solvere septem signacula eius.
To naah saning coeh kami maeto mah kai khaeah, qah hmah: khenah, David ih Tangzuun ah kaom, Judah acaeng thung hoi tacawt Kaipui mah, ca tangoengh to paongh moe, catui sarihto daengh ih ca tangoeng to khramh hanah pazawk boeh, tiah ang naa.
6 Et vidi: et ecce in medio throni et quattuor animalium, et in medio seniorum, agnum stantem tamquam occisum, habentem cornua septem, et oculos septem: qui sunt septem spiritus Dei, missi in omnem terram.
To naah angraeng tangkhang hoi kahing sak ih hmuen palitonawk um ah, saningcoeh kaminawk um ah, boh tangcae baktiah kangdoe Tuucaa maeto ka hnuk. To Tuucaa loe takii sarihto hoi mik sarihto tawnh, to loe long pum ah patoeh ih Sithaw ih Muithla sarihto ah oh.
7 Et venit: et accepit de dextera sedentis in throno librum.
Anih to angzoh moe, angraeng tangkhang nuiah anghnu Anih bantang ban ih ca tangoengh to a lak.
8 Et cum aperuisset librum, quattuor animalia, et vigintiquattuor seniores ceciderunt coram agno, habentes singuli citharas, et phialas aureas plenas odoramentorum, quæ sunt orationes sanctorum:
Anih mah ca tangoeng to lak naah, kahing sak ih hmuen palito hoi saningcoeh pumphae palitonawk Tuucaa hmaa ah khokkhu cangkrawn o. Nihcae boih loe kaciim kaminawk ih lawkthuihaih ah kaom, hmuihoih tui hoiah kakoi katoeng maeto hoi sui boengloeng to tawnh o boih.
9 et cantabant canticum novum, dicentes: Dignus es Domine accipere librum, et aperire signacula eius: quoniam occisus es, et redemisti nos Deo in sanguine tuo ex omni tribu, et lingua, et populo, et natione:
Nang loe ca tangoengh to lak moe, catui daeng ih ca tangoengh to paongh hanah krak tangak: nang loe na duek boeh moe, acaeng kaminawk, lok congca apae kaminawk, acaeng hoi kami boih thung hoiah kaicae hae Sithaw hanah nangmah ih athii hoiah akrang boeh,
10 et fecisti nos Deo nostro regnum, et sacerdotes: et regnabimus super terram.
kaicae ih Sithaw hmaa ah siangpahrang hoi qaima ah nang ohsak moe, long ukhaih akaa kaicae hanah nang paek, tiah laa kangtha to a sak o.
11 Et vidi, et audivi vocem angelorum multorum in circuitu throni, et animalium, et seniorum: et erat numerus eorum millia millium,
Ka khet naah, angraeng tangkhang, kahing sak ih hmuennawk hoi saningcoeh kaminawk ih a taeng hoiah alet sang hato pacoeng, sang hato, alet sangto pacoeng, sangto kaom kanoih parai vankaminawk ih lok to ka thaih.
12 dicentium voce magna: Dignus est Agnus, qui occisus est, accipere virtutem, et divinitatem, et sapientiam, et fortitudinem, et honorem, et gloriam, et benedictionem.
Nihcae mah, Hum ih Tuucaa loe sak thaihaih, angraenghaih, palunghahaih, thacakhaih, pakoehhaih, lensawkhaih hoi tahamhoihaih hnuk han krak tangak, tiah tha hoiah a hang o.
13 Et omnem creaturam, quæ in cælo est, et super terram, et sub terra, et quæ sunt in mari, et quæ in eo: omnes audivi dicentes: Sedenti in throno, et Agno: benedictio, et honor, et gloria, et potestas in sæcula sæculorum. (aiōn g165)
To pacoengah van ah kaom, long nuiah kaom, long tlim ah kaom, tuipui hoi a thungah kaom, sak ih hmuennawk boih mah, angraeng tangkhang nuiah anghnu Anih hoi Tuucaa khaeah, tahamhoihaih hoi pakoehhaih, lensawkhaih hoi thacakhaihnawk loe dungzan hoi dungzan khoek to om poe nasoe, tiah thuih o ih lok to ka thaih. (aiōn g165)
14 Et quattuor animalia dicebant: Amen. Et viginti quattuor seniores ceciderunt in facies suas: et adoraverunt viventem in sæcula sæculorum.
To pacoengah kahing moi palitonawk mah, Amen, tiah thuih o. To naah saningcoeh pumphae palito kaminawk mah dungzan hoi dungzan ah kahing Anih to khokkhu cangkrawnhaih hoiah bok o.
