< Psalmorum 9 >
1 In finem pro occultis filii, Psalmus David. Confitebor tibi Domine in toto corde meo: narrabo omnia mirabilia tua.
2 Lætabor et exultabo in te: psallam nomini tuo Altissime,
3 In convertendo inimicum meum retrorsum: infirmabuntur, et peribunt a facie tua.
4 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam: sedisti super thronum qui iudicas iustitiam.
5 Increpasti Gentes, et periit impius: nomen eorum delesti in æternum et in sæculum sæculi.
6 Inimici defecerunt frameæ in finem: et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu:
7 et Dominus in æternum permanet. Paravit in iudicio thronum suum:
8 et ipse iudicabit orbem terræ in æquitate, iudicabit populos in iustitia.
9 Et factus est Dominus refugium pauperi: adiutor in opportunitatibus, in tribulatione.
10 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum: quoniam non dereliquisti quærentes te Domine.
11 Psallite Domino, qui habitat in Sion: annunciate inter Gentes studia eius:
12 Quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est: non est oblitus clamorem pauperum.
13 Miserere mei Domine: vide humilitatem meam de inimicis meis.
14 Qui exaltas me de portis mortis, ut annunciem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion.
15 Exultabo in salutari tuo: infixæ sunt Gentes in interitu, quem fecerunt. In laqueo isto, quem absconderunt, comprehensus est pes eorum.
16 Cognoscetur Dominus iudicia faciens: in operibus manuum suarum comprehensus est peccator.
17 Convertantur peccatores in infernum, omnes Gentes quæ obliviscuntur Deum. (Sheol )
18 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis: patientia pauperum non peribit in finem.
19 Exurge Domine, non confortetur homo: iudicentur Gentes in conspectu tuo:
20 Constitue Domine legislatorem super eos: ut sciant Gentes quoniam homines sunt.
