Psalmorum 80

1 In finem, Pro iis, qui commutabuntur, testimonium Asaph, Psalmus. Qui regis Israel, intende: qui deducis velut ovem Ioseph. Qui sedes super cherubim, manifestare

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 coram Ephraim, Beniamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 Deus converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Cibabis nos pane lacrymarum: et potum dabis nobis in lacrymis in mensura?

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris: et inimici nostri subsannaverunt nos.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam: et salvi erimus.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Vineam de Ægypto transtulisti: eiecisti Gentes, et plantasti eam.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Dux itineris fuisti in conspectu eius: plantasti radices eius, et implevit terram.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Operuit montes umbra eius: et arbusta eius cedros Dei.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Extendit palmites suos usque ad mare: et usque ad flumen propagines eius.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Ut quid destruxisti maceriam eius: et vindemiant eam omnes, qui prætergrediuntur viam?

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 Exterminavit eam aper de silva: et singularis ferus depastus est eam.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Deus virtutum convertere: respice de cælo, et vide, et visita vineam istam.

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 Et perfice eam, quam plantavit dextera tua: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Incensa igni, et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Et non discedimus a te, vivificabis nos: et nomen tuum invocabimus.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 Domine Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.