< Psalmorum 78 >

1 Intellectus Asaph. Attendite popule meus legem meam: inclinate aurem vestram in verba oris mei.
قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.
2 Aperiam in parabolis os meum: loquar propositiones ab initio.
زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.
3 Quanta audivimus et cognovimus ea: et patres nostri narraverunt nobis.
می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.
4 Non sunt occultata a filiis eorum, in generatione altera. Narrantes laudes Domini, et virtutes eius, et mirabilia eius quæ fecit.
اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.
5 Et suscitavit testimonium in Iacob: et legem posuit in Israel. Quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند
6 ut cognoscat generatio altera. Filii qui nascentur, et exurgent, et narrabunt filiis suis,
و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.
7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei: et mandata eius exquirant.
به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.
8 Ne fiant sicut patres eorum: generatio prava et exasperans. Generatio, quæ non direxit cor suum: et non est creditus cum Deo spiritus eius.
در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.
9 Filii Ephrem intendentes et mittentes arcum: conversi sunt in die belli.
افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.
10 Non custodierunt testamentum Dei, et in lege eius noluerunt ambulare.
آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.
11 Et obliti sunt benefactorum eius, et mirabilium eius quæ ostendit eis.
کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،
12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.
13 Interrupit mare, et perduxit eos: et statuit aquas quasi in utre.
خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.
14 Et deduxit eos in nube diei: et tota nocte in illuminatione ignis.
بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!
15 Interrupit petram in eremo: et adaquavit eos velut in abysso multa.
در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.
16 Et eduxit aquam de petra: et deduxit tamquam flumina aquas.
بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!
17 Et apposuerunt adhuc peccare ei: in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.
18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis: ut peterent escas animabus suis.
آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.
19 Et male locuti sunt de Deo: dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟
20 Quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»
21 Ideo audivit Dominus, et distulit: et ignis accensus est in Iacob, et ira ascendit in Israel:
خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،
22 Quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari eius:
زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.
23 Et mandavit nubibus desuper, et ianuas cæli aperuit.
با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود
24 Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.
25 Panem angelorum manducavit homo: cibaria misit eis in abundantia.
بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.
26 Transtulit Austrum de cælo: et induxit in virtute sua Africum.
سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum: circa tabernacula eorum.
پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.
29 Et manducaverunt et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.
30 non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،
31 et ira Dei ascendit super eos. Et occidit pingues eorum, et electos Israel impedivit.
غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.
32 In omnibus his peccaverunt adhuc: et non crediderunt in mirabilibus eius.
با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum: et anni eorum cum festinatione.
بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.
34 Cum occideret eos, quærebant eum: et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند
35 Et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum: et Deus excelsus redemptor eorum est.
و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.
36 Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei:
اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.
37 Cor autem eorum non erat rectum cum eo: nec fideles habiti sunt in testamento eius.
دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.
38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum: et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam: et non accendit omnem iram suam:
اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،
39 Et recordatus est quia caro sunt: spiritus vadens, et non rediens.
زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto, in iram concitaverunt eum in inaquoso?
بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum: et sanctum Israel exacerbaverunt.
بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.
42 Non sunt recordati manus eius, die qua redemit eos de manu tribulantis,
قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.
43 Sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos.
بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.
44 Et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.
45 Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos: et ranam, et disperdidit eos.
انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.
46 Et dedit ærugini fructus eorum: et labores eorum locustæ.
محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.
47 Et occidit in grandine vineas eorum: et moros eorum in pruina.
تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.
48 Et tradidit grandini iumenta eorum: et possessionem eorum igni.
رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.
49 Misit in eos iram indignationis suæ: indignationem, et iram, et tribulationem: immissiones per angelos malos.
او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.
50 Viam fecit semitæ iræ suæ, non pepercit a morte animabus eorum: et iumenta eorum in morte conclusit.
او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.
51 Et percussit omne primogenitum in terra Ægypti: primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham.
همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.
52 Et abstulit sicut oves populum suum: et perduxit eos tamquam gregem in deserto.
آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.
53 Et deduxit eos in spe, et non timuerunt: et inimicos eorum operuit mare.
ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem, quem acquisivit dextera eius. Et eiecit a facie eorum Gentes: et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis.
سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.
55 Et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel.
ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum: et testimonia eius non custodierunt.
اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis: et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.
59 Audivit Deus, et sprevit: et ad nihilum redegit valde Israel.
وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.
60 Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum: et pulchritudinem eorum in manus inimici.
و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.
62 Et conclusit in gladio populum suum: et hereditatem suam sprevit.
بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.
63 Iuvenes eorum comedit ignis: et virgines eorum non sunt lamentatæ.
جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt: et viduæ eorum non plorabantur.
کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.
66 Et percussit inimicos suos in posteriora: opprobrium sempiternum dedit illis.
دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.
67 Et repulit tabernaculum Ioseph: et tribum Ephraim non elegit:
او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود
68 Sed elegit tribum Iuda, montem Sion quem dilexit.
اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum in terra, quam fundavit in sæcula.
در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.
70 Et elegit David servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium: de post fœtantes accepit eum.
سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.
71 Pascere Iacob servum suum, et Israel hereditatem suam:
او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui: et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.
داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.

< Psalmorum 78 >