Psalmorum 77
1 In finem, pro Idithun, Psalmus Asaph. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.
2 In die tribulationis meæ Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,
Amy andro nahampohek’ ahiy t’ie nipay i Talè; an-taña nahity, tsy nigebañe te haleñe; nifoneñe tsy hohòeñe ty foko.
3 memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.
Ie mahatiahy iraho, ry Andrianañahare le mitretretretre, ie tsakorèko, le mitoirañe ty troko. Selà
4 Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.
Tana’o tsy hikòpoke o holi-masokoo; embetse iraho tsy mahafivolañe.
5 Cogitavi dies antiquos: et annos æternos in mente habui.
Nereñereko o andro taoloo, o taoñe haehaeo,
6 Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.
Tiahiko o nititihako an-kaleñeo; mifañaoñe ami’ty troko iraho, le hoe ty fitsakorean-troko:
7 Numquid in æternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?
Haitoa’ i Talè zafe-anake hao? le lia’e tsy hisohe’e hao?
8 Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?
Fa modo kitro añ’afe’e hao ty fiferenaiña’e? Fa nilesa kitro-katroke hao i nampitamae’ey?
9 Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?
Nihaliñon’Añahare hao ty fatariha’e? nagabe’e an-kaviñerañe ao hao i fitretreza’ey? Selà
10 Et dixi nunc cœpi: hæc mutatio dexteræ Excelsi.
Le hoe raho: Zao ty halemeako: Ie ataoko ho mete miova ty fitàn-kavana’ i Andindimoneñey.
11 Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,
Ho tiahiko ty fitoloña’ Ià, hahatsikaitse o raha tsitantane nanoe’o haehaeo.
12 Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.
Ho hene tsakorèko o fitoloña’oo, hereñerèko o tolon-draha’oo.
13 Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?
Ry Andrianañahare, masiñe ty lala’o; ia ty ndrahare ra’elahy hañirinkiriñe aman’ Añahare?
14 tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:
Ihe ro Andrianañahare mitolon-kalatsàñe! fa naboa’o am’ ondatio ty haozara’o.
15 redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.
Nijebañem-pità’o ondati’oo, o tarira’ Iakobe naho Iosefeo. Selà
16 Viderunt te aquæ Deus, viderunt te aquæ: et timuerunt, et turbatæ sunt abyssi.
Nahatrea Azo o ranoo, ry Andrianañahare, ie nahatrea azo i ranoy le nivalitaboake! nitabohazake i lalekey.
17 Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittæ tuæ transeunt:
Nampikojojoake orañe o rahoñeo; nigorogodoiñe i likerañey, nimb’etia mb’atia ka o ana-pale’oo.
18 vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuæ orbi terræ: commota est et contremuit terra.
Tam-po’ i tangololahiy ty fivola’ i ampi’oy; nampireandreañe’ i helatsey ty voatse toy! nihondrahondra naho niozoñozoñe ty tane toy.
19 In mari via tua, et semitæ tuæ in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.
Nitoañe’ i lala’oy i riakey, i rano jabajabay ty nilalan-tsile’o; vaho tsy nioniñe o liam-pandia’oo.
20 Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.
Narahe’o hoe lia-raike ondati’oo, am-pità’ i Mosè naho i Aharone.
