Psalmorum 65

1 In finem, Psalmus David, Canticum Hieremiæ, et Ezechielis populo transmigrationis, cum inciperent exire. Te decet hymnus Deus in Sion: et tibi reddetur votum in Ierusalem.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm i pieśń Dawidowa. Tobie przynależy, o Boże! chwała na Syonie, a tobie ślub ma być oddany.

2 Exaudi orationem meam: ad te omnis caro veniet.

Ty wysłuchiwasz modlitwy; przetoż do ciebie przychodzi wszelkie ciało.

3 Verba iniquorum prævaluerunt super nos: et impietatibus nostris tu propitiaberis.

Wielkie nieprawości, które wzięły górę nad nami, i przestępstwa nasze ty oczyszczasz.

4 Beatus, quem elegisti, et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ: sanctum est templum tuum,

Błogosławiony, kogo ty obierasz a przyjmujesz, aby mieszkał w sieniach twoich; będziemy nasyceni dobrami domu twego, w świątnicy kościoła twego.

5 mirabile in æquitate. Exaudi nos Deus salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe.

Przedziwne rzeczy podług sprawiedliwości mówisz do nas, Boże zbawienia naszego, nadziejo wszystkich krajów ziemi, i morza dalekiego!

6 Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia:

Który utwierdzasz góry mocą swoją, siłą przepasany będąc;

7 qui conturbas profundum maris sonum fluctuum eius. Turbabuntur gentes,

Który uśmierzasz szum morski, szum nawałności jego, i wzruszenie narodów,

8 et timebunt qui habitant terminos a signis tuis: exitus matutini et vespere delectabis.

Tak, że się bać muszą cudów twoich, którzy mieszkają na krajach ziemi; których nastawaniem poranku i wieczora do wesela pobudzasz.

9 Visitasti terram et inebriasti eam: multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis, parasti cibum illorum: quoniam ita est præparatio eius.

Nawiedzasz ziemię, i odwilżasz ją; obficie ją ubogacasz strumieniem Bożym, napełnionym wodami, i gotujesz zboże ich, gdy ją tak przyprawiasz.

10 Rivos eius inebria, multiplica genimina eius: in stillicidiis eius lætabitur germinans.

Zagony jej napawasz, bruzdy jej zniżasz, dżdżami ją odmiękczasz, a urodzajom jej błogosławisz.

11 Benedices coronæ anni benignitatis tuæ: et campi tui replebuntur ubertate.

Koronujesz rok dobrocią twą, a ścieżki twoje skrapiasz tłustością.

12 Pinguescent speciosa deserti: et exultatione colles accingentur.

Skrapiasz pastwiska na pustyniach; tak, że i pagórki radością przepasane bywają.

13 Induti sunt arietes ovium, et valles abundabunt frumento: clamabunt, etenim hymnum dicent.

Przyodziewają się pola stadami owiec, a doliny okrywają się zbożem; tak, że wykrzykają i śpiewają.