< Psalmorum 63 >
1 Psalmus David, Cum esset in deserto Idumææ. Deus Deus meus ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea.
Давут язған күй (у Йәһудадики чөл-баяванда болған чағда йезилған): — И Худа, Сән мениң илаһимдурсән, Тәшналиқ билән Сени издидим! Мән қурғақ, чаңқақ, сусиз зиминда туруп, Җеним Саңа интизар, әтлирим тәлмүрүп интиларки —
2 In terra deserta, et invia, et inaquosa: sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam.
Муқәддәс җайиңда Саңа көз тикип қариғинимдәк, Мән йәнә зор қудритиң вә улуқлуғуңни көрсәм!
3 Quoniam melior est misericordia tua super vitas: labia mea laudabunt te.
Өзгәрмәс муһәббитиң һаяттинму әзиздур; Ләвлирим Сени мәдһийиләйду;
4 Sic benedicam te in vita mea: et in nomine tuo levabo manus meas.
Шу сәвәптин тирик болсамла, Саңа тәшәккүр-мәдһийә оқуймән, Сениң намиңда қоллиримни көтиримән.
5 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea: et labiis exultationis laudabit os meum.
Җеним назу-немәтләрдин һәм майлиқ гөшләрдин қанаәтләнгәндәк қанаәтләнди; Ағзим ечилип хуш ләвлирим Саңа мәдһийиләрни яңритиду;
6 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te:
Орнумда йетип Сени әслигинимдә, Түн кечиләрдә Сени сеғинип ойлинимән.
7 quia fuisti adiutor meus. Et in velamento alarum tuarum exultabo,
Чүнки Сән маңа ярдәмдә болуп кәлгәнсән; Сениң қанитиң сайисидә шат-хурамлиқта нахшиларни яңритимән.
8 adhæsit anima mea post te: me suscepit dextera tua.
Мениң җеним Саңа чиң чаплишип маңиду, Сениң оң қолуң мени йөлимәктә.
9 Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam, introibunt in inferiora terræ:
Бирақ җенимни йоқитишқа издәватқанлар йәр тәктилиригә чүшүп кетиду.
10 tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.
Уларниң қени қилич тиғида төкүлиду, Улар чилбөриләргә йәм болиду.
11 Rex vero lætabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.
Лекин падиша Худадин шатлиниду; Униң нами билән қәсәм қилғанларниң һәммиси роһлинип шатлиниду; Чүнки ялған сөзлигүчиләрниң зувани тувақлиниду.