Psalmorum 63

1 Psalmus David, Cum esset in deserto Idumææ. Deus Deus meus ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quam multipliciter tibi caro mea.

Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej. Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;

2 In terra deserta, et invia, et inaquosa: sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam, et gloriam tuam.

Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.

3 Quoniam melior est misericordia tua super vitas: labia mea laudabunt te.

(Albowiem lepsze jest miłosierdzie twoje, niż żywot, ) aby cię chwaliły wargi moje,

4 Sic benedicam te in vita mea: et in nomine tuo levabo manus meas.

Abym cię błogosławił za żywota mego, a w imieniu twojem abym podnosił ręce moje.

5 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea: et labiis exultationis laudabit os meum.

Jako tłustością i sadłem byłaby tu nasycona dusza moja, a radosnem warg śpiewaniem wychwalałyby cię usta moje.

6 Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te:

Zaprawdęć na cię wspominam, i na łożu mojem każdej straży nocnej rozmyślam o tobie.

7 quia fuisti adiutor meus. Et in velamento alarum tuarum exultabo,

Boś mi bywał na pomocy; przetoż w cieniu skrzydeł twoich śpiewać będę.

8 adhæsit anima mea post te: me suscepit dextera tua.

Przylgnęła dusza moja do ciebie; prawica twoja podpiera mię.

9 Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam, introibunt in inferiora terræ:

Ale ci, którzy szukają upadku duszy mojej, sami wnijdą do najgłębszej niskości ziemi.

10 tradentur in manus gladii, partes vulpium erunt.

Zabije każdego z nich ostrość miecza, i przyjdą liszkom na podział.

11 Rex vero lætabitur in Deo, laudabuntur omnes qui iurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.

Lecz król będzie się weselił w Bogu, a będzie się chlubił każdy, kto przezeń przysięga; albowiem zatkane będą usta mówiących kłamstwo.