< Psalmorum 59 >

1 In finem, Ne disperdas, David in tituli inscriptionem, quando misit Saul, et custodivit domum eius, ut eum interficeret. Eripe me de inimicis meis Deus meus: et ab insurgentibus in me libera me.
В конец, да не растлиши, Давиду в столпописание, внегда посла Саул и стреже дом его, еже умертвити его. Изми мя от враг моих, Боже, и от востающих на мя избави мя:
2 Eripe me de operantibus iniquitatem: et de viris sanguinum salva me.
избави мя от делающих беззаконие, и от муж кровей спаси мя.
3 Quia ecce ceperunt animam meam: irruerunt in me fortes.
Яко се, уловиша душу мою, нападоша на мя крепцыи: ниже беззаконие мое, ниже грех мой, Господи:
4 Neque iniquitas mea, neque peccatum meum Domine: sine iniquitate cucurri, et direxi.
без беззакония текох и исправих: востани в сретение мое и виждь.
5 Exurge in occursum meum, et vide: et tu Domine Deus virtutum, Deus Israel, Intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus, qui operantur iniquitatem.
И Ты, Господи Боже сил, Боже Израилев, вонми посетити вся языки: да не ущедриши вся делающыя беззаконие.
6 Convertentur ad vesperam: et famem patientur ut canes, et circuibunt civitatem.
Возвратятся на вечер, и взалчут яко пес, и обыдут град.
7 Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit?
Се, тии отвещают усты своими, и мечь во устнах их: яко кто слыша?
8 Et tu Domine deridebis eos: ad nihilum deduces omnes gentes.
И Ты, Господи, посмеешися им, уничижиши вся языки.
9 Fortitudinem meam ad te custodiam, quia Deus susceptor meus es:
Державу мою к Тебе сохраню: яко Ты, Боже, заступник мой еси.
10 Deus meus misericordia eius præveniet me.
Бог мой, милость Его предварит мя: Бог мой, явит мне на вразех моих.
11 Deus ostendet mihi super inimicos meos, ne occidas eos: nequando obliviscantur populi mei. Disperge illos in virtute tua: et depone eos protector meus Domine:
Не убий их, да не когда забудут закон Твой: расточи я силою Твоею и низведи я, защитниче мой, Господи,
12 Delictum oris eorum, sermonem labiorum ipsorum: et comprehendantur in superbia sua. Et de execratione et mendacio annuntiabuntur
грех уст их, слово устен их: и яти да будут в гордыни своей, и от клятвы и лжи возвестятся в кончине,
13 in consummatione: in ira consummationis, et non erunt. Et scient quia Deus dominabitur Iacob: et finium terræ.
во гневе кончины, и не будут: и уведят, яко Бог владычествует Иаковом и концы земли.
14 Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem.
Возвратятся на вечер, и взалчут яко пес, и обыдут град:
15 Ipsi dispergentur ad manducandum: si vero non fuerint saturati, et murmurabunt.
тии разыдутся ясти: аще ли же не насытятся, и поропщут.
16 Ego autem cantabo fortitudinem tuam: et exultabo mane misericordiam tuam. Quia factus es susceptor meus, et refugium meum, in die tribulationis meæ.
Аз же воспою силу Твою и возрадуюся заутра о милости Твоей: яко был еси заступник мой и прибежище мое в день скорби моея.
17 Adiutor meus tibi psallam, quia Deus susceptor meus es: Deus meus misericordia mea.
Помощник мой еси, Тебе пою: яко Бог заступник мой еси, Боже мой, милость моя.

< Psalmorum 59 >