Psalmorum 54

1 In finem, In carminibus intellectus David, Cum venissent Ziphæi, et dixissent ad Saul: Nonne David absconditus est apud nos? Deus in nomine tuo salvum me fac: et in virtute tua iudica me.

Isalakannak, O Dios, babaen iti naganmo ket usigennak iti pannakabalinmo,

2 Deus exaudi orationem meam: auribus percipe verba oris mei.

Denggem ti kararagko, O Dios; denggem dagiti sao ti ngiwatko.

3 Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam: et non proposuerunt Deum ante conspectum suum.

Ta darupendak dagiti natangsit a tattao, ken sinapul dagiti awanan asi a tattao ti biagko; saanda nga impangag ti Dios iti sangoananda. (Selah)

4 Ecce enim Deus adiuvat me: et Dominus susceptor est animæ meæ.

Kitaem, ti Dios ti katulongak, ti Apo ti mangsaranay kaniak.

5 Averte mala inimicis meis: et in veritate tua disperde illos.

Supapakannanto ti dakes dagiti kabusorko; babaen iti kinapudnom, dadaelem ida!

6 Voluntarie sacrificabo tibi, et confitebor nomini tuo Domine: quoniam bonum est:

Siraragsakakto a mangipaay iti datonko kenka; agyamanakto iti naganmo, O Yahweh, ta naimbagka.

7 Quoniam ex omni tribulatione eripuisti me: et super inimicos meos despexit oculus meus.

Ta inispalnak kadagiti amin a parikutko; nakitak ti balligi kadagiti kabusorko.