Psalmorum 51
1 In finem, Psalmus David, Cum venit ad eum Nathan Propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei Deus, secundum magnam misericordiam tuam. Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
Ry Andrianañahare, matariha amy hafatraram-pikokoa’o, faopaoho o fiolàkoo amo hara’elahim-piferenaiña’oo,
2 Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
Kotriño hitoratsike amo tahikoo, liovo amo fandilarakoo.
3 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.
Apotako o fiolàkoo: vaho miatrek’ ahy nainai’e o hakeokoo.
4 Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas cum iudicaris.
Ama’o, le ama’o avao ty nandilarako; naho nanao hatsivokarañe am-pivazohoa’o; soa te ho rendreke to t’ie mitsara, vaho vantañe te mizaka.
5 Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
Toe naterak’ an-kakeo iraho, naho an-tahiñe t’ie niareñen-drene.
6 Ecce enim veritatem dilexisti: incerta, et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
Inao, mipay hatò añ’ova ao irehe, aa le ampandrendreho hìhitse mietake iraho.
7 Asperges me hyssopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.
Efero an-tseva iraho, hikotritriake; ampandrò ho foty matsatsaoke te amo volovasoo.
8 Auditui meo dabis gaudium et lætitiam: et exultabunt ossa humiliata.
Ampitsanoño firebehañe naho hafalean-draho; soa te hiankahake o taolañe dinemo’oo.
9 Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.
Aetaho amo tahikoo ty lahara’o, ehe fonga forò o hakeokoo.
10 Cor mundum crea in me Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.
Itseneo fo vao ry Andrianañahare; le vaò añ’ovako ao ty troke migahiñe.
11 Ne proiicias me a facie tua: et spiritum sanctum tuum ne auferas a me.
Ko ahifike tsy ho añatrefa’o eo iraho, le ko apitsok’ amako i Arofo’o Masiñey.
12 Redde mihi lætitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.
Ampolio amako ty hafalea’ i fandrombaha’oy, itohano ho aman-troke mahimbañe.
13 Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.
Le hampahafohineko o aman-kakeoo o lala’oo, hampipoliañe o mpanan-tahiñeo.
14 Libera me de sanguinibus Deus, Deus salutis meæ: et exultabit lingua mea iustitiam tuam.
Hahao ami’ty lio-màlin-draho, ry Andrianañahare, Andrianañaharem- pandrombahañ’ ahikoy; le ho saboen-delako o havantaña’oo.
15 Domine, labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam.
O Talè, sokafo o soñikoo hitaroñam-bavako ty fandrengeañ’ Azo
16 Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.
Toe tsy mahafale Azo o soroñeo, fa ho nibanabanaeko; tsy no’o o soroñe oroañeo.
17 Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum Deus non despicies.
Ty soron’ Añahare, le troke mihoto; tsy ho sirikae’o ry Andrianañahare, ty arofo rofotse naho mikoretse.
18 Benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion: ut ædificentur muri Ierusalem.
Hasoao i Tsiône ami’ty fatariha’o; atroaro o kijoli’ Ierosalaimeo.
19 Tunc acceptabis sacrificium iustitiæ, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.
Izay vaho ho no’o o sorom-bantañeo: o soroñe oroañeo naho soroñ’ añoñeo; le hengaeñe bania ambone’ i kitreli’oy.
