Psalmorum 50
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
2 ex Sion species decoris eius.
Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
