< Psalmorum 50 >

1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.
2 ex Sion species decoris eius.
نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.
4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»
6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.
7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،
10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.
11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.
21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.
22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

< Psalmorum 50 >