Psalmorum 50
1 Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:
Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.
2 ex Sion species decoris eius.
Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.
3 Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.
Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.
4 Advocabit cælum desursum: et terram discernere populum suum.
Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:
5 Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.
„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“
6 Et annunciabunt cæli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.
Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.
7 Audi populus meus, et loquar: Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.
Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:
8 Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.
Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.
9 Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.
En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,
10 Quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, iumenta in montibus et boves.
því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!
11 Cognovi omnia volatilia cæli: et pulchritudo agri mecum est.
Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.
12 Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ, et plenitudo eius.
Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.
13 Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?
Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,
14 Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.
heldur þakklæti og orðheldni.
15 Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.
Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.
16 Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?
En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,
17 Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:
þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.
18 Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.
Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.
19 Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.
Þið bölvið og ljúgið
20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum:
og baktalið bróður ykkar.
21 hæc fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.
Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.
22 Intelligite hæc qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.
En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.
23 Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.
Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“
