Psalmorum 46

1 In finem, filiis Core pro arcanis, Psalmus. Deus noster refugium, et virtus: adiutor in tribulationibus, quæ invenerunt nos nimis.

[Aka mawt ham Korah ca rhoek kah Alamoth Laa] Pathen tah mamih ham hlipyingnah neh sarhi la om tih, citcai n'dang mat vaengah bomkung la om.

2 Propterea non timebimus dum turbabitur terra: et transferentur montes in cor maris.

Te dongah diklai te thoeih tih tlang te tuitunli kah tuilung la tim cakhaw rhih uh boel sih.

3 Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum: conturbati sunt montes in fortitudine eius.

Tui loh kilkul uh tih kawk uh, hoemnah neh tlang rhoek loh hinghuen. (Selah)

4 Fluminis impetus lætificat civitatem Dei: sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.

Tuiva pakhat kah sokca rhoek loh Khohni tolhmuen cim, Pathen khopuei te ko a hoe sak.

5 Deus, in medio eius, non commovebitur: adiuvabit eam Deus mane diluculo.

Pathen te anih khui ah a om dongah tuen mahpawh. Mincang a pha duela anih te Pathen loh a bom ni.

6 Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.

Namtom te kawk tih ram tuen. A ol te a paek atah diklai khaw paci.

7 Dominus virtutum nobiscum: susceptor noster Deus Iacob.

Mamih taengah caempuei BOEIPA om tih, Jakob Pathen tah mamih kah somtung imsang ni. (Selah)

8 Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram:

Halo lamtah BOEIPA kah bibi, diklai ah imsuep a khueh te so lah.

9 auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma: et scuta comburet igni:

Diklai khobawt due caemtloek te aka paa sak loh, lithal a khaem tih caai khaw a tlueh, leng khaw hmai neh a hoeh.

10 Vacate, et videte quoniam ego sum Deus: exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.

Duem om uh lamtah kai he Pathen ni tila ming uh. Namtom rhoek taengah caemthang ka rhuk vetih, diklai hmanah khaw caemthang ka rhuk ni.

11 Dominus virtutum nobiscum: susceptor noster Deus Iacob.

Caempuei BOEIPA tah mamih taengah om tih, Jakob Pathen tah mamih kah imsang ni. (Selah)