< Psalmorum 44 >

1 In finem, Filiis Core ad intellectum.
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Ta’ya’yan Kora maza. Maskil ne. Mun ji da kunnuwanmu, ya Allah; kakanninmu sun faɗa mana abin da ka aikata a kwanakinsu, tun dā can.
2 Deus auribus nostris audivimus: patres nostri annunciaverunt nobis. Opus, quod operatus es in diebus eorum: et in diebus antiquis.
Da hannunka ka kori al’ummai ka kuma dasa kakanninmu; ka ragargaza mutanen ka kuma sa kakanninmu suka haɓaka.
3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos: afflixisti populos, et expulisti eos:
Ba da takobinsu ba ne suka ci ƙasar, ba kuwa ƙarfin hannunsu ne ya ba su nasara ba; hannun damanka ne, ƙarfin hannunka, da kuma hasken fuskarka, gama ka ƙaunace su.
4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: Sed dextera tua, et brachium tuum, et illuminatio vultus tui: quoniam complacuisti in eis.
Kai ne Sarkina da kuma Allahna, wanda ya ba da nasarori wa Yaƙub.
5 Tu es ipse rex meus et Deus meus: qui mandas salutes Iacob.
Ta wurinka mun tura abokan gābanmu baya; ta wurin sunanka muka tattake maƙiyanmu.
6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
Ba na dogara ga bakana, takobina ba ya kawo nasara;
7 Non enim in arcu meo sperabo: et gladius meus non salvabit me.
amma kana ba mu nasara a kan abokan gābanmu, ka sa abokan gābanmu suka sha kunya.
8 Salvasti enim nos de affligentibus nos: et odientes nos confudisti.
A cikin Allah muke fariyarmu dukan yini, kuma za mu yabi sunanka har abada. (Sela)
9 In Deo laudabimur tota die: et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
Amma yanzu ka ƙi mu ka kuma ƙasƙantar da mu; ba ka ƙara fita tare da mayaƙanmu.
10 Nunc autem repulisti et confudisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris.
Ka sa muka gudu a gaban abokin gāba, kuma abokan gābanmu suka washe mu.
11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros: et qui oderunt nos, diripiebant sibi.
Ka ba da mu a cinye kamar tumaki ka kuma watsar da mu a cikin al’ummai.
12 Dedisti nos tamquam oves escarum: et in gentibus dispersisti nos.
Ka sayar da mutanenka a kuɗin da bai taka ƙara ya karye ba babu wata riba daga sayar da su da ka yi.
13 Vendidisti populum tuum sine pretio: et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
Ka mai da mu abin dariya ga maƙwabtanmu, abin dariya da reni ga waɗanda suke kewaye da mu.
14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, subsannationem et derisum his, qui sunt in circuitu nostro.
Ka sa muka zama abin ba’a a cikin al’ummai; mutanen suna kaɗa mana kai.
15 Posuisti nos in similitudinem Gentibus: commotionem capitis in populis.
Dukan yini ina cikin wulaƙanci, fuskata kuma ta rufu da kunya
16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me.
saboda ba’ar waɗanda suke zagi suke kuma ƙina, saboda abokan gābana, waɗanda suka sha alwashi sai sun yi ramuwa.
17 A voce exprobrantis, et obloquentis: a facie inimici, et persequentis.
Dukan wannan ya faru da mu, ko da yake ba mu manta da kai ba ko mu kasance masu ƙarya ga alkawarinka.
18 Hæc omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te: et inique non egimus in testamento tuo.
Zukatanmu ba su juya baya; ƙafafunmu ba su kauce daga hanyarka ba.
19 Et non recessit retro cor nostrum: et declinasti semitas nostras a via tua:
Amma ka ragargaza mu ka kuma maishe mu abin farautar karnukan jeji ka kuma rufe mu cikin duhu baƙi ƙirin.
20 Quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
Da a ce mun manta da sunan Allahnmu ko mun miƙa hannuwanmu ga baƙin alloli,
21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum:
da Allah bai gane ba, da yake ya san asiran zuciya?
22 Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die: æstimati sumus sicut oves occisionis.
Duk da haka saboda kai mun fuskanci mutuwa dukan yini; aka ɗauke mu kamar tumakin da za a yanka.
23 Exurge, quare obdormis Domine? exurge, et ne repellas in finem.
Ka farka, ya Ubangiji! Don me kake barci? Ta da kanka! Kada ka ƙi mu har abada.
24 Quare faciem tuam avertis, oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?
Me ya sa ka ɓoye fuskarka ka manta da azabanmu da kuma danniyar da ake mana?
25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra: conglutinatus est in terra venter noster.
An kai mu ƙasa zuwa ƙura; jikunanmu sun manne da ƙasa.
26 Exurge Domine, adiuva nos: et redime nos propter nomen tuum.
Ka tashi ka taimake mu; ka cece mu saboda ƙaunarka marar ƙarewa.

< Psalmorum 44 >