Psalmorum 36

1 In finem, servo Domini ipsi David. Dixit iniustus ut delinquat in semetipso: non est timor Dei ante oculos eius.

Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego. Przewrotność niepobożnego świadczy w sercu mojem: Niemasz bojaźni Bożej przed oczyma jego.

2 Quoniam dolose egit in conspectu eius: ut inveniatur iniquitas eius ad odium.

Bo sobie pobłaża w oczach swoich, aby wykonał nieprawość swoję aż do obmierzenia.

3 Verba oris eius iniquitas, et dolus: noluit intelligere ut bene ageret.

Słowa ust jego są nieprawość i zdrada; nie chciał rozumieć, aby dobrze czynił.

4 Iniquitatem meditatus est in cubili suo: astitit omni viæ non bonæ, malitiam autem non odivit.

Nieprawość rozmyśla na łożu swojem, stoi na drodze nie dobrej, a złego się nie waruje.

5 Domine in cælo misericordia tua: et veritas tua usque ad nubes.

Panie! miłosierdzie twoje niebios sięga, prawda twoja aż pod obłoki,

6 Iustitia tua sicut montes Dei: iudicia tua abyssus multa. Homines, et iumenta salvabis Domine:

Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie!

7 quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam Deus. Filii autem hominum, in tegmine alarum tuarum sperabunt.

Jakoż drogie jest miłosierdzie twoje, Boże! przetoż synowie ludzcy w cieniu skrzydeł twoich ufają.

8 Inebriabuntur ab ubertate domus tuæ: et torrente voluptatis tuæ potabis eos.

Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.

9 Quoniam apud te est fons vitæ: et in lumine tuo videbimus lumen.

Albowiem u ciebie jest źródło żywota, a w światłości twojej oglądamy światłość.

10 Prætende misericordiam tuam scientibus te, et iustitiam tuam his, qui recto sunt corde.

Rozciągnij miłosierdzie twoje nad tymi, którzy cię znają, a sprawiedliwość twoję nad uprzejmymi sercem.

11 Non veniat mihi pes superbiæ: et manus peccatoris non moveat me.

Niech nie następuje na mię noga pysznych, a ręka niepobożnych niech mię nie uwodzi.

12 Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem: expulsi sunt, nec potuerunt stare.

Tam, gdzie upadli, którzy czynili nieprawość, porażeni są, i nie mogli powstać.