Psalmorum 34
1 Davidi, cum immutavit vultum suum coram Achimelech, et dimisit eum et abiit. Benedicam Dominum in omni tempore: semper laus eius in ore meo.
Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.
2 In Domino laudabitur anima mea: audiant mansueti, et lætentur.
W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.
3 Magnificate Dominum mecum: et exaltemus nomen eius in idipsum.
Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.
4 Exquisivi Dominum, et exaudivit me: et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me.
Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.
5 Accedite ad eum, et illuminamini: et facies vestræ non confundentur.
Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.
6 Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum: et de omnibus tribulationibus eius salvavit eum.
Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
7 Immittet angelus Domini in circuitu timentium eum: et eripiet eos.
Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.
8 Gustate, et videte quoniam suavis est Dominus: beatus vir, qui sperat in eo.
Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.
9 Timete Dominum omnes sancti eius: quoniam non est inopia timentibus eum.
Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
10 Divites eguerunt et esurierunt: inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono.
Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.
11 Venite filii, audite me: timorem Domini docebo vos.
Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.
12 Quis est homo qui vult vitam: diligit dies videre bonos?
Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?
13 Prohibe linguam tuam a malo: et labia tua ne loquantur dolum.
Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.
14 Diverte a malo, et fac bonum: inquire pacem, et persequere eam.
Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.
15 Oculi Domini super iustos: et aures eius in preces eorum.
Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;
16 Vultus autem Domini super facientes mala: ut perdat de terra memoriam eorum.
Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.
17 Clamaverunt iusti, et Dominus exaudivit eos: et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos.
Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.
18 Iuxta est Dominus iis, qui tribulato sunt corde: et humiles spiritu salvabit.
Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.
19 Multæ tribulationes iustorum: et de omnibus his liberabit eos Dominus.
Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.
20 Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur.
On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.
21 Mors peccatorum pessima: et qui oderunt iustum delinquent.
Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;
22 Redimet Dominus animas servorum suorum: et non delinquent omnes qui sperant in eo.
Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.
