Psalmorum 22

1 In finem pro susceptione matutina, Psalmus David. Deus Deus meus respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum.

Al la ĥorestro. Por ario: Matenkrepuska Cervino. Psalmo de David. Mia Dio, mia Dio, kial Vi forlasis min, Kaj estas malproksima de mia savo, de miaj plendaj paroloj?

2 Deus meus clamabo per diem, et non exaudies: et nocte, et non ad insipientiam mihi.

Mia Dio, mi vokas en la tago, kaj Vi ne respondas; En la nokto, kaj mi ne trovas trankvilon.

3 Tu autem in sancto habitas, Laus Israel.

Sed Vi estas sankta, Ho Vi, kiu loĝas inter la glorado de Izrael.

4 In te speraverunt patres nostri: speraverunt, et liberasti eos.

Vin fidis niaj patroj; Ili fidis, kaj Vi ilin helpis.

5 Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt: in te speraverunt, et non sunt confusi.

Al Vi ili kriadis kaj estis savataj; Vin ili fidis, kaj ili ne devis honti.

6 Ego autem sum vermis, et non homo: opprobrium hominum, et abiectio plebis.

Sed mi estas vermo kaj ne homo; Mokata de la homoj, malestimata de la popolo.

7 Omnes videntes me, deriserunt me: locuti sunt labiis, et moverunt caput.

Ĉiuj, kiuj min vidas, insultas min, Malfermegas la buŝon, balancas la kapon, dirante:

8 Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum.

Li apogis sin al la Eternulo: Tiu helpu lin; Tiu savu lin, se Li amas lin.

9 Quoniam tu es, qui extraxisti me de ventre: spes mea ab uberibus matris meæ.

Vi eltiris ja min el la ventro, Vi zorgis pri mi sur la brusto de mia patrino.

10 In te proiectus sum ex utero: de ventre matris meæ Deus meus es tu,

Al Vi mi estis ĵetita de post la momento de mia naskiĝo; De la ventro de mia patrino Vi estas mia Dio.

11 ne discesseris a me: Quoniam tribulatio proxima est: quoniam non est qui adiuvet.

Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

12 Circumdederunt me vituli multi: tauri pingues obsederunt me.

Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

13 Aperuerunt super me os suum, sicut leo rapiens et rugiens.

Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

14 Sicut aqua effusus sum: et dispersa sunt omnia ossa mea. Factum est cor meum tamquam cera liquescens in medio ventris mei.

Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

15 Aruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis: et in pulverem mortis deduxisti me.

Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

16 Quoniam circumdederunt me canes multi: concilium malignantium obsedit me. Foderunt manus meas et pedes meos:

Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

17 dinumeraverunt omnia ossa mea. Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me:

Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

18 diviserunt sibi vestimenta mea, et super vestem meam miserunt sortem.

Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

19 Tu autem Domine ne elongaveris auxilium tuum a me: ad defensionem meam conspice.

Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

20 Erue a framea Deus animam meam: et de manu canis unicam meam:

Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

21 Salva me ex ore leonis: et a cornibus unicornium humilitatem meam.

Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.

22 Narrabo nomen tuum fratribus meis: in medio ecclesiæ laudabo te.

Mi predikos Vian nomon al miaj fratoj; En la mezo de popola kunveno mi Vin gloros.

23 Qui timetis Dominum laudate eum: universum semen Iacob glorificate eum:

Respektantoj de la Eternulo, gloru Lin; Tuta semo de Jakob, honoru Lin; Tuta semo de Izrael, estimegu Lin.

24 Timeat eum omne semen Israel: quoniam non sprevit, neque despexit deprecationem pauperis: Nec avertit faciem suam a me: et cum clamarem ad eum exaudivit me.

Ĉar Li ne malŝatis kaj ne malestimis la suferojn de premato, Kaj ne kaŝis antaŭ li Sian vizaĝon; Sed aŭskultis lin, kiam tiu kriis al Li.

25 Apud te laus mea in ecclesia magna: vota mea reddam in conspectu timentium eum.

Vin mi gloros en granda komunumo; Mi plenumos miajn promesojn antaŭ Liaj respektantoj.

26 Edent pauperes, et saturabuntur: et laudabunt Dominum qui requirunt eum: vivent corda eorum in sæculum sæculi.

La humiluloj manĝu kaj satiĝu, Gloru la Eternulon Liaj serĉantoj; Via koro vivu eterne.

27 Reminiscentur et convertentur ad Dominum universi fines terræ: Et adorabunt in conspectu eius universæ familiæ Gentium.

Rememoros kaj revenos al la Eternulo ĉiuj finoj de la mondo; Kaj kliniĝos antaŭ Vi ĉiuj popolaj familioj.

28 Quoniam Domini est regnum: et ipse dominabitur Gentium.

Ĉar al la Eternulo apartenas la reĝado; Li reĝas super la popoloj.

29 Manducaverunt et adoraverunt omnes pingues terræ: in conspectu eius cadent omnes qui descendunt in terram.

Manĝos kaj kliniĝos ĉiuj grasuloj de la tero; Antaŭ Li genufleksos ĉiuj forirantaj al la tombo Kaj nepovantaj konservi sian animon viva.

30 Et anima mea illi vivet: et semen meum serviet ipsi.

Naskotaro Lin servos; Oni predikos pri mia Sinjoro al la estonta generacio.

31 Annunciabitur Domino generatio ventura: et annunciabunt cæli iustitiam eius populo qui nascetur, quem fecit Dominus.

Al naskota popolo oni venos kaj predikos Pri Lia justeco kaj pri Liaj faroj.