Psalmorum 2
1 Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.
Nu ka ta dukɔwo le nugbe ɖom, eye amewo le nu dzodzrowo ɖom?
2 Dirumpamus vincula eorum: et proiiciamus a nobis iugum ipsorum.
Anyigbadzifiawo ɖo afɔ anyi sesĩe, eye dumegãwo ƒo ta kpli ɖe aɖaŋu me ɖe Yehowa kple eƒe amesiamina la ŋu.
3 Qui habitat in cælis irridebit eos: et Dominus subsannabit eos.
Wole gbɔgblɔm be, “Mina míado le Yehowa kple eƒe amesiamina la te, eye míana ablɔɖe mía ɖokuiwo.”
4 Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
Ame si woɖo zi dzi le dziƒo la ko nu, eye Yehowa ɖe alɔme le wo ŋu.
5 Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius, prædicans præceptum eius.
Tete wòka mo na wo le eƒe dɔmedzoe me, eye wòdo ŋɔdzi na wo le eƒe dziku helĩhelĩ me hegblɔ be,
6 Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.
“Meɖo nye ŋutɔ nye fia ɖe Zion, nye to kɔkɔe la dzi.”
7 Postula a me, et dabo tibi Gentes hereditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.
Maɖe gbeƒã Yehowa ƒe sedede la; Yehowa gblɔ nam be, “Wòe nye vinye ŋutsu, egbea mezu fofowò.
8 Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
Biam, ne matsɔ dukɔwo awɔ wò domenyinui kple anyigba ƒe seƒewo ke awɔ tɔwòe.
9 Et nunc reges intelligite: erudimini qui iudicatis terram.
Àtsɔ gafiatikplɔ aɖu wo dzii, eye àxlã wo ɖi, woakaka abe ale si ze gbãnae ene.”
10 Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore.
Eya ta mi fiawo, midze nunya, eye mi anyigbadzidumegãwo, miɖo to nuxlɔ̃ame.
11 Apprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus, et pereatis de via iusta.
Mitsɔ ɖokuibɔbɔ kple bubu subɔ Yehowa le dzidzɔ gã me kple dzodzo nyanyanya.
12 Cum exarserit in brevi ira eius, beati omnes, qui confidunt in eo.
Mitsɔ ɖokuibɔbɔ do ɖe fia la ŋkume, ne menye nenema o la, ado dziku, eye wòatsrɔ̃ mi kpata, elabena eƒe dɔmedzoe ate ŋu afla ɣe sia ɣi. Woayra ame siwo katã tsɔe wɔ sitsoƒee.
