Psalmorum 146

1 Alleluia, Aggæi, et Zachariæ.

Alleluja. Chwal, duszo moja, PANA.

2 Lauda anima mea Dominum, laudabo Dominum in vita mea: psallam Deo meo quamdiu fuero. Nolite confidere in principibus:

Będę chwalić PANA, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki będę istniał.

3 in filiis hominum, in quibus non est salus.

Nie pokładajcie ufności we władcach [ani w żadnym] synu ludzkim, u którego nie ma wybawienia.

4 Exibit spiritus eius, et revertetur in terram suam: in illa die peribunt omnes cogitationes eorum.

Opuszcza go duch i wraca do swojej ziemi; w tymże dniu zginą [wszystkie] jego myśli.

5 Beatus, cuius Deus Iacob adiutor eius, spes eius in Domino Deo ipsius:

Błogosławiony ten, kogo pomocą jest Bóg Jakuba, kto nadzieję pokłada w PANU, jego Bogu;

6 qui fecit cælum et terram, mare, et omnia, quæ in eis sunt.

Który uczynił niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich [jest]; który dochowuje prawdy na wieki;

7 Qui custodit veritatem in sæculum, facit iudicium iniuriam patientibus: dat escam esurientibus. Dominus solvit compeditos:

Który oddaje sprawiedliwość pokrzywdzonym [i] daje chleb głodnym; PAN uwalnia więźniów.

8 Dominus illuminat cæcos. Dominus erigit elisos, Dominus diligit iustos.

PAN otwiera [oczy] ślepych; PAN podnosi przygnębionych; PAN miłuje sprawiedliwych.

9 Dominus custodit advenas, pupillum et viduam suscipiet: et vias peccatorum disperdet.

PAN strzeże przychodniów, wspomaga sierotę i wdowę, ale krzyżuje drogę niegodziwych.

10 Regnabit Dominus in sæcula Deus tuus Sion, in generationem et generationem.

PAN będzie królował na wieki, twój Bóg, o Syjonie, z pokolenia na pokolenie. Alleluja.