Psalmorum 140

1 In finem, Psalmus David. Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.

Al la ĥorestro. Psalmo de David. Liberigu min, ho Eternulo, de malbona homo, Gardu min kontraŭ perfortulo;

2 Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.

Kontraŭ tiuj, kiuj elpensas malbonon en la koro, Ĉiutage kaŭzas militojn;

3 Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.

Kiuj akrigas sian langon, kiel serpento; Veneno de vipuro estas sub iliaj lipoj. (Sela)

4 Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:

Gardu min, ho Eternulo, kontraŭ la manoj de malvirtuloj, Gardu min kontraŭ perfortuloj, Kiuj intencas renversi miajn paŝojn.

5 absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.

Fieruloj kaŝis kaptilon por mi kaj ŝnurojn, Ili etendis reton ĉe la vojo, implikilon ili metis por mi. (Sela)

6 Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.

Mi diris al la Eternulo: Vi estas mia Dio; Atentu, ho Eternulo, la voĉon de mia petego.

7 Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:

Ho Eternulo, mia Sinjoro, forto de mia savo, Vi ŝirmas mian kapon en la tago de batalo.

8 Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

Ne donu, ho Eternulo, al malvirtulo lian dezirataĵon, Lian intencon ne efektivigu, ke ili ne fieriĝu. (Sela)

9 Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.

La veneno de miaj ĉirkaŭantoj, La malicaĵo de iliaj lipoj kovru ilin.

10 Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.

Falu sur ilin brulantaj karboj; Ili ĵetiĝu en fajron, En abismojn, ke ili ne leviĝu.

11 Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.

Kalumnianto ne staros forte sur la tero; Perfortulon la malbono entiros en pereon.

12 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.

Mi scias, ke la Eternulo defendos la aferon de mizerulo, La rajton de malriĉuloj.

13 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.

Kaj virtuloj ja gloros Vian nomon; Piuloj restos antaŭ Via vizaĝo.