Psalmorum 13

1 In finem, Psalmus David. Usquequo Domine oblivisceris me in finem? Usquequo avertis faciem tuam a me?

Ki he Takimuʻa, ko e Saame ʻa Tevita. ‌ʻE Sihova, ʻe fēfē hono fuoloa? Mo hoʻo kei fakangalongaloʻi au? Ke taʻengata? ʻE fēfē hono fuoloa ʻo hoʻo fufū ho fofonga ʻiate au?

2 Quamdiu ponam consilia in anima mea, dolorem in corde meo per diem?

‌ʻE fēfē hono fuoloa mo ʻeku lauloto mo hoku laumālie, ʻo loto mamahi pē ʻi he ʻaho kotoa pē? ʻE fēfē hono fuoloa mo e fielahi kiate au ʻa hoku fili?

3 Usquequo exaltabitur inimicus meus super me?

‌ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, ke ke tokanga mai pea ongoʻi au: fakamaama hoku mata, telia naʻaku mohe ʻi he mohe ʻoe mate;

4 respice, et exaudi me Domine Deus meus. Illumina oculos meos ne umquam obdormiam in morte:

Telia naʻa pehē ʻe hoku fili, “Kuo u ikuna ia;” pea fiefia ʻakinautolu ʻoku fakamamahiʻi au ʻo kau ka ngaue.

5 ne quando dicat inimicus meus: Prævalui adversus eum. Qui tribulant me, exultabunt si motus fuero:

Ka kuo u falala ki hoʻo ʻaloʻofa; ʻo fiefia hoku loto ʻi hoʻo fakamoʻui.

6 ego autem in misericordia tua speravi. Exultabit cor meum in salutari tuo: cantabo Domino qui bona tribuit mihi: et psallam nomini Domini altissimi.

Te u hiva kia Sihova, ko e meʻa ʻi heʻene fai lelei lahi ʻaupito kiate au.