< Psalmorum 123 >

1 Canticum graduum. Ad te levavi oculos meos, qui habitas in cælis.
Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!
2 Ecce sicut oculi servorum, in manibus dominorum suorum, Sicut oculi ancillæ in manibus dominæ suæ: ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum donec misereatur nostri.
Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.
3 Miserere nostri Domine, miserere nostri: quia multum repleti sumus despectione:
Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.
4 Quia multum repleta est anima nostra: opprobrium abundantibus, et despectio superbis.
Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

< Psalmorum 123 >