Psalmorum 121

1 Canticum graduum. Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

«Ωδή των Αναβαθμών.» Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου;

2 Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram.

Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην.

3 Non det in commotionem pedem tuum: neque dormitet qui custodit te.

Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε.

4 Ecce non dormitabit neque dormiet, qui custodit Israel.

Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ.

5 Dominus custodit te, Dominus protectio tua, super manum dexteram tuam.

Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου.

6 Per diem sol non uret te: neque luna per noctem.

Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα.

7 Dominus custodit te ab omni malo: custodiat animam tuam Dominus.

Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου.

8 Dominus custodiat introitum tuum, et exitum tuum: ex hoc nunc, et usque in sæculum.

Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.