< Psalmorum 109 >

1 In finem, Psalmus David.
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خدا و ای معبود من، خاموش مباش!
2 Deus laudem meam ne tacueris: quia os peccatoris, et os dolosi super me apertum est.
بدکاران به من تهمت ناروا می‌زنند و حرفهای دروغ دربارهٔ من می‌گویند.
3 Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis.
با نفرت دور مرا گرفته‌اند و بی‌سبب با من می‌جنگند.
4 Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi: ego autem orabam.
من آنها را دوست دارم و برای ایشان دعای خیر می‌کنم، ولی آنها با من مخالفت می‌ورزند.
5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis: et odium pro dilectione mea.
به عوض خوبی، به من بدی می‌کنند و به عوض محبت، با من دشمنی می‌نمایند.
6 Constitue super eum peccatorem: et diabolus stet a dextris eius.
ای خدا، دشمنم را به دست داوری ظالم بسپار و بگذار یکی از بدخواهانش کنار او بایستد و بر ضد او شهادت دهد.
7 Cum iudicatur, exeat condemnatus. et oratio eius fiat in peccatum.
بگذار او در محاکمه مجرم شناخته شود. حتی دعای او، برایش جرم محسوب گردد.
8 Fiant dies eius pauci: et episcopatum eius accipiat alter.
عمرش کوتاه شود و مقام او را به دیگری بدهند.
9 Fiant filii eius orphani: et uxor eius vidua.
فرزندانش یتیم و زنش بیوه شود.
10 Nutantes transferantur filii eius, et mendicent: et eiiciantur de habitationibus suis.
فرزندانش آواره شده، در میان ویرانه‌های خانهٔ خود به گدایی بنشینند.
11 Scrutetur fœnerator omnem substantiam eius: et diripiant alieni labores eius.
طلبکاران تمام دارایی او را ضبط نمایند و بیگانگان هر آنچه را که او به زحمت اندوخته است، تاراج کنند.
12 Non sit illi adiutor: nec sit qui misereatur pupillis eius.
کسی بر او رحم نکند و برای یتیمان او دل نسوزاند.
13 Fiant nati eius in interitum: in generatione una deleatur nomen eius.
نسلش به کلی از بین برود و دیگر نامی از آنها باقی نماند.
14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini: et peccatum matris eius non deleatur.
خداوند گناهان اجدادش را به یاد آورد و گناهان مادرش را نیامرزد.
15 Fiant contra Dominum semper, et dispereat de terra memoria eorum:
گناهان آنها در نظر خداوند همیشه بماند، اما نام و نشان آنها از روی زمین محو گردد.
16 pro eo quod non est recordatus facere misericordiam.
این دشمن من رحم نداشت. او بر فقیران و بی‌کسان ظلم می‌کرد و آنها را می‌کشت.
17 Et persecutus est hominem inopem, et mendicum, et compunctum corde mortificare.
دوست داشت مردم را نفرین کند، پس خودش نفرین شود. نمی‌خواست به مردم برکت رساند، پس خود از برکت محروم شود.
18 Et dilexit maledictionem, et veniet ei: et noluit benedictionem, et elongabitur ab eo. Et induit maledictionem sicut vestimentum, et intravit sicut aqua in interiora eius, et sicut oleum in ossibus eius.
تمام وجودش به نفرین آلوده بود، پس باشد که نفرینهای او مانند آبی که می‌نوشد وارد بدنش شود و مغز استخوانهایش را بخورد؛ همچون لباس او را در بر گیرد و چون کمربند، به دور او حلقه زند.
19 Fiat ei sicut vestimentum, quo operitur: et sicut zona, qua semper præcingitur.
20 Hoc opus eorum, qui detrahunt mihi apud Dominum: et qui loquuntur mala adversus animam meam.
ای خداوند، دشمنانم را که درباره من دروغ می‌گویند و مرا تهدید به مرگ می‌کنند، اینچنین مجازات کن.
21 Et tu Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum: quia suavis est misericordia tua. Libera me
اما ای خداوند، با من برحسب وعده خود عمل نما و به خاطر محبت عظیم خویش، مرا نجات ده،
22 quia egenus, et pauper ego sum: et cor meum conturbatum est intra me.
زیرا که من فقیر و درمانده و دل شکسته‌ام؛
23 Sicut umbra cum declinat, ablatus sum: et excussus sum sicut locustæ.
همچون سایه، رو به زوال هستم و مانند ملخ از باد رانده شده‌ام.
24 Genua mea infirmata sunt a ieiunio: et caro mea immutata est propter oleum.
از بس روزه گرفته‌ام زانوهایم می‌لرزند و گوشت بدنم آب می‌شود.
25 Et ego factus sum opprobrium illis: viderunt me, et moverunt capita sua.
نزد دشمنان رسوا شده‌ام. هرگاه مرا می‌بینند، سر خود را تکان می‌دهند و مسخره‌ام می‌کنند.
26 Adiuva me Domine Deus meus: salvum me fac secundum misericordiam tuam.
ای خداوند، ای خدای من، مرا یاری فرما؛ مطابق محبت خود، مرا نجات بده،
27 Et sciant quia manus tua hæc: et tu Domine fecisti eam.
تا بدخواهانم بدانند که تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی.
28 Maledicent illi, et tu benedices: qui insurgunt in me, confundantur: servus autem tuus lætabitur.
آنها مرا نفرین کنند، اما تو مرا برکت بده. آنها سرافکنده شوند، اما بنده تو، شادمان شود.
29 Induantur qui detrahunt mihi, pudore: et operiantur sicut diploide confusione sua.
دشمنانم شرمسار شوند و خفت و خواری وجودشان را در بر گیرد.
30 Confitebor Domino nimis in ore meo: et in medio multorum laudabo eum.
خداوند را بسیار سپاس خواهم گفت و در بین مردم او را ستایش خواهم کرد،
31 Quia astitit a dextris pauperis, ut salvam faceret a persequentibus animam meam.
زیرا او از بیچارگان پشتیبانی می‌کند و ایشان را از دست ظالمان می‌رهاند.

< Psalmorum 109 >