Psalmorum 107
1 Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
