Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Aberanteɛ mmɔborɔni mpaeɛbɔ. Ɛberɛ a ne home te no na ɔka nʼahometesɛm kyerɛ Awurade. Ao Awurade tie me mpaeɛbɔ; na ma me mmoa ho sufrɛ nnuru wʼanim.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Mfa wʼanim nhinta me ɛberɛ a mewɔ ahohiahia mu. Brɛ wʼaso ase ma me; na sɛ mesu mefrɛ wo a, gye me so ntɛm.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Me nkwa nna reyera te sɛ wisie; me nnompe hyehye te sɛ egya.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Mʼakoma aboto na akusa sɛ ɛserɛ; na me kɔn nnɔ aduane.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Mʼapinisie denden enti maka honam ne nnompe.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Mete sɛ ɛserɛ so patuo, te sɛ ɔpatuo a ɔte mmubuiɛ mu.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Meda hɔ a, mʼani gu so; mayɛ sɛ anomaa bi a ɔno nko ara si ɛdan atifi.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Ɛda mu nyinaa mʼatamfoɔ bɔ me akutia. Wɔn a wɔdi me ho fɛ no bɔ me din de dome.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Mede nsõ ayɛ mʼaduane na mede nisuo fra me nsuo mu
10 A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
ɛsiane wʼabufuhyeɛ denden no enti, woama me so, ayi me asi nkyɛn.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
Me nkwa nna te sɛ anwummerɛ sunsum; na mekusa sɛ ɛserɛ.
12 Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
Nanso, wo Awurade, woyɛ ɔhene daa daa; na wo din a ahyeta no te hɔ daa awoɔ ntoatoasoɔ nyinaa mu.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Wobɛsɔre na woahunu Sion mmɔbɔ; berɛ aduru sɛ wohunu no mmɔbɔ; ɛberɛ a wohyɛeɛ no aso.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
Nʼaboɔ som bo ma wʼasomfoɔ; ne mfuturo hyɛ wɔn awerɛhoɔ.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
Amanaman no bɛsuro Awurade din; asase so ahemfo nyinaa bɛdi wʼanimuonyam ni.
16 Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Awurade bɛkyekyere Sion bio, na wapue wɔ nʼanimuonyam mu.
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Ɔbɛtie mmɔborɔfoɔ mpaeɛbɔ; na ɔremmu nʼani ngu wɔn sufrɛ so.
18 Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Montwerɛ yei mma nkyirimma, sɛdeɛ ɛbɛyɛ a wɔn a wɔnnya nwoo wɔn bɛkamfo Awurade;
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
“Awurade hwɛɛ fam firi ne kronkronbea wɔ soro hɔ; ɔfiri soro hwɛɛ asase,
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
sɛdeɛ ɔbɛte nneduafoɔ apinisie na wagyaa wɔn a wɔabu wɔn kumfɔ no.”
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
Enti, wɔbɛpae mu abɔ Awurade din wɔ Sion na wɔakamfo no wɔ Yerusalem,
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
ɛberɛ a amanaman ne ahennie ahodoɔ bɛhyiam na wɔasom Awurade.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Ɔmaa me yɛɛ mmerɛ wɔ ɛberɛ a merenyini. Ɔtwaa me nkwa nna so.
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
Enti mekaa sɛ, “Ao me Onyankopɔn, mfa me nkɔ, wɔ me nkwa nna mfimfini; wo mfeɛ wɔ hɔ daa kɔduru awoɔ ntoatoasoɔ nyinaa mu.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
Ahyɛaseɛ no, wotoo asase fapem, na ɔsoro yɛ wo nsa ano adwuma.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Ne nyinaa bɛtwam, na wo deɛ, wobɛtena hɔ daa; wɔbɛtete te sɛ atadeɛ. Wobɛsesa wɔn te sɛ ntoma na wɔbɛto wɔn agu.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Nanso, wote sɛdeɛ woteɛ, na wo mfeɛ to rentwa da.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
Wʼasomfoɔ mma bɛtena nkwa mu wɔ wʼanim; na wɔn asefoɔ ase bɛtim wɔ wʼanim.”
