Psalmorum 102
1 Oratio pauperis, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Kadhannaa Namni Dhiphate Tokko Faaruu Booʼichaa Faarsee Fuula Waaqayyoo Duratti Dhiʼeeffatu. Yaa Waaqayyo, kadhannaa koo naa dhagaʼi; iyyi ani gargaarsaaf iyyadhus si bira haa gaʼu.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Yeroo ani dhiphadhetti, fuula kee na duraa hin dhoksin. Gurra kee gara kootti deebisi; yommuu ani si waammadhu dafiitii deebii naa kenni.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Barri koo akkuma aaraatti ni badaatii; lafeen koos akkuma barbadaa ibiddaa bobaʼaa jira.
4 Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Garaan koo dhukkubsatee akkuma margaa coollageera; ani nyaata koo nyaachuu irraanfadheera.
5 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
Sababii ani guddisee aaduuf, lafeen koo gogaa kootti maxxaneera.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Ani akka urunguu gammoojjii, akka urunguu lafa barbadaaʼe keessaa nan taʼe.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Ani hirriba malee nan bula; akka simbirroo kophaa ishee guutuu manaa irra jirtuus taʼeera.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Diinonni koo guyyaa guutuu na arrabsu; warri natti qoosanis abaarsaaf maqaa kootti fayyadamu.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Ani akkuma buddeenaatti daaraa nyaadheeraattii; dhugaatii koottis imimmaan makadheera;
10 A facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
kunis sababii aarii fi dheekkamsa keetiitiif natti dhufe; ati ol na fuutee gad na darbatteertaatii.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut fœnum arui.
Barri koo akkuma gaaddidduu galgalaa ti; anis akkuma margaa gogeera.
12 Tu autem Domine in æternum permanes: et memoriale tuum in generationem et generationem.
Yaa Waaqayyo, ati bara baraan teessoo irra jirta; yaadannoon kees dhaloota hundatti darba.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Ati kaatee Xiyooniif garaa ni laafta; yeroon itti isheen fudhatama argachuu qabdu ammumaatii; yeroon murteeffame sun gaʼeeraa.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terræ eius miserebuntur.
Garboonni kee dhagaa isheetti gammaduutii; biyyoo ishees ni mararfatu.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam.
Saboonni maqaa Waaqayyoo ni sodaatu; mootonni lafaa hundinuus ulfina kee ni kabaju.
16 Quia ædificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Waaqayyo deebisee Xiyoonin ijaaraatii; ulfina isaatiinis ni mulʼata.
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Inni kadhannaa gadadamtootaa ni dhagaʼa; waammata isaaniis hin tuffatu.
18 Scribantur hæc in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Akka sabni hamma ammaatti hin dhalatin Waaqayyoon galateeffatuuf, wanni kun akkana jedhamee dhaloota dhufuuf haa barreeffamu:
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de cælo in terram aspexit:
“Waaqayyo iddoo qulqullummaa isaa gubbaa irraa gad ilaale; samii irraas gara lafaa gad milʼate;
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
kanas aaduu warra hidhamanii dhagaʼuu fi warra duuti itti murame baasuudhaaf hojjete.”
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
Akkasiin maqaan Waaqayyoo Xiyoon keessatti, galanni isaas Yerusaalem keessatti ni labsama;
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
kunis yommuu saboonnii fi mootummoonni, Waaqayyoon waaqeffachuuf walitti qabamanitti taʼa.
23 Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Inni jabina koo karaatti hambise; umurii koos ni gabaabse.
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generationem et generationem anni tui.
Anis akkanan jedhe: “Yaa Waaqa ko, walakkaa umurii kootti na hin fudhatin; waggoonni kee dhalootaa hamma dhaloota hundaatti itti fufu.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt cæli.
Ati jalqabatti lafa hundeessite; samiiwwanis hojii harka keetii ti.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Isaan ni badu; ati garuu ni jiraatta; hundumti isaanii akkuma wayyaa ni dhumu. Ati akkuma uffataa isaan geeddarta; isaanis ni badu.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Ati garuu sanuma; umuriin kees gonkumaa dhuma hin qabu.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in sæculum dirigetur.
Ijoolleen garboota keetii sodaa malee jiraatu; sanyiin isaaniis fuula kee dura jiraata.”
