Proverbiorum 8
1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
Izali mądrość nie woła, i roztropność nie wydaje głosu swego?
2 In summis, excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
Na wierzchu wysokich miejsc, przy drodze i na rozstaniu dróg stoi.
3 iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur, dicens:
U bram, kędy się chodzi do miasta, i w wejściu u drzwi woła, mówiąc:
4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
Na was wołam, o mężowie! a głos mój obracam do synów ludzkich.
5 Intelligite parvuli astutiam, et insipientes animadvertite.
Zrozumijcie prostacy ostrożność, a głupi zrozumijcie sercem.
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum: et aperientur labia mea, ut recta prædicent.
Słuchajcie; bo o wielkich rzeczach będę mówił, a otworzenie warg moich opowie szczerość.
7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
Zaisteć prawdę mówią usta moje, a niezbożność obrzydliwością jest wargom moim.
8 Iusti sunt omnes sermones mei, non est in eis pravum quid, neque perversum.
Sprawiedliwe są wszystkie słowa ust moich; nie masz w nich nic nieprawego ani przewrotnego.
9 recti sunt intelligentibus, et æqui invenientibus scientiam.
Wszystkie są prawe rozumnemu, a uprzejme tym, którzy znajdują umiejętność.
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam: doctrinam magis, quam aurum eligite.
Przyjmijcież ćwiczenie moje, a nie srebro, a umiejętność raczej, niż złoto wyborne.
11 Melior est enim sapientia cunctis pretiosissimis: et omne desiderabile ei non potest comparari.
Albowiem lepsza jest mądrość niż perły, także wszystkie pożądane rzeczy nie porównają z nią.
12 Ego sapientia habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
Ja mądrość mieszkam z roztropnością, i umiejętność ostrożności wynajduję.
13 Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
Bojaźń Pańska jest, mieć w nienawiści złe. Ja nienawidzę pychy, wysokomyślności, i drogi złej, i ust przewrotnych.
14 Meum est consilium, et æquitas, mea est prudentia, mea est fortitudo.
Przy mnie jest rada, i prawdziwa mądrość; jam jest roztropność, a moc jest moja.
15 Per me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt:
Przez mię królowie królują, i książęta stanowią sprawiedliwość.
16 Per me principes imperant, et potentes decernunt iustitiam.
Przez mię książęta panują, i wielmożnymi są wszyscy sędziowie ziemi.
17 Ego diligentes me diligo: et qui mane vigilant ad me, invenient me.
Ja miłuję tych, którzy mię miłują; a którzy mię szukają rano, znajdują mię.
18 Mecum sunt divitiæ, et gloria, opes superbæ, et iustitia.
Bogactwo i sława przy mnie jest; majętność trwała i sprawiedliwość.
19 Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
Lepszy jest owoc mój, niż złoto, i niż najkosztowniejsze złoto, a dochody moje lepsze, niż srebro wyborne.
20 In viis iustitiæ ambulo, in medio semitarum iudicii,
Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,
21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
Abym tym, którzy mię miłują, dała w dziedzictwo majętność wieczną, i skarby ich napełniła.
22 Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio.
Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy.
23 Ab æterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
Przed wieki jestem zrządzona, przed początkiem; pierwej niż była ziemia;
24 Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant:
Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami.
25 necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar:
Pierwej niż góry założone były, niż były pagórki, spłodzonam jest.
26 adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terræ.
Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego.
27 Quando præparabat cælos, aderam: quando certa lege, et gyro vallabat abyssos:
Gdy gotował niebiosa, tamem była; gdy rozmierzał okrągłość nad przepaściami;
28 quando æthera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum:
Gdy utwierdzał obłoki w górze, i umacniał źródła przepaści;
29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terræ:
Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:
30 Cum eo eram cuncta componens: et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore;
Tedym była u niego jako wychowaniec, i byłam uciechą jego na każdy dzień, grając przed nim na każdy czas.
31 ludens in orbe terrarum: et deliciæ meæ esse, cum filiis hominum.
Gram na okręgu ziemi jego, a rozkoszy moje, mieszkać z synami ludzkimi.
32 Nunc ergo filii audite me: Beati, qui custodiunt vias meas.
Słuchajcież mię tedy teraz, synowie! albowiem błogosławieni, którzy strzegą dróg moich.
33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abiicere eam.
Słuchajcie ćwiczenia, nabądźcie rozumu, a nie cofajcie się.
34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzień, a strzegąc podwoi drzwi moich.
35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino:
Bo kto mię znajduje, znajduje żywot, a otrzymuje łaskę od Pana.
36 qui autem in me peccaverit, lædet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.
Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.
