Proverbiorum 7
1 Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili
Me ba, fa me nsɛm sie na kora mʼahyɛdeɛ wɔ wo mu.
2 serva mandata mea, et vives: et legem meam quasi pupillam oculi tui:
Di mʼahyɛdeɛ so na wobɛnya nkwa; bɔ me nkyerɛkyerɛ ho ban sɛ deɛ wodɔ noɔ.
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
Kyekyere bɔ wo nsateaa ho; twerɛ no yie gu wʼakoma ɛpono so.
4 Dic sapientiæ, soror mea es: et prudentiam voca amicam tuam,
Ka kyerɛ nyansa sɛ, “Wo yɛ me nuabaa,” na frɛ nteaseɛ wo busuani;
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena, quæ verba sua dulcia facit.
Wɔbɛtwe wo afiri ɔbaawaresɛefoɔ ho, afiri ɔbaawarefoɔ sansani nsɛmmɔdɛ ho.
6 De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi,
Me fie mpomma ano mede mʼani faa ntokua mu.
7 et video parvulos, considero vecordem iuvenem,
Mehunuu wɔ ntetekwaafoɔ mu, mehyɛɛ mmeranteɛ no mu baako nso, ɔbabunu a ɔnni adwene.
8 qui transit per plateam iuxta angulum, et prope viam domus illius, graditur
Na ɔnam borɔno a ɛbɛn ɔbaa no fie so a nʼani kyerɛ ɔbaa no fie
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris, et caligine.
ɛberɛ a ɔnwunu redwoɔ, na animu rebiribiri no.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula, et vaga,
Afei ɔbaa bi firi bɛhyiaa no a wasiesie ne ho sɛ odwamanfoɔ a nnaadaa wɔ nʼakomam.
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis,
(Ɔyɛ hyirenn na hwee mfa ne ho, ɔntena efie koraa;
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc iuxta angulos insidians.
ɛnnɛ wɔhunu no mmɔntene so, ɔkyena na ɔte adwaberem, ɔtetɛ wɔ mmantwea mmantwea.)
13 Apprehensumque deosculatur iuvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
Ɔsɔɔ ne mu fee nʼano wamfɛre, na ɔkaa sɛ,
14 Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea.
“Mewɔ ayɔnkofa ayɛyɛdeɛ wɔ efie; ɛnnɛ madi me bɔhyɛ so.
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
Enti mebaeɛ sɛ merebɛhyia wo; mehwehwɛɛ wo na mahunu wo!
16 Intexui funibus lectulum meum, stravi tapetibus pictis ex Ægypto.
Mato me mpa mede nwera a wɔahyɛ no aduro a ɛfiri Misraim.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloe, et cinnamomo.
Mede nnuhwam apete me mpa so: kurobo, pɛperɛ ne sinamon.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus, donec illucescat dies.
Bra, ma yɛmfa ɔdɔ mmɔ ɔdɔ mu nkɔsi anɔpa;
19 non est enim vir in domo sua, abiit via longissima.
Me kunu nni efie; watu kwan na ɔbɛkyɛre.
20 sacculum pecuniæ secum tulit: in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam.
Ɔde sika a ɛdɔɔso hyɛɛ ne sikabɔtɔ ma na ɔremma kɔsi ɔsrane no korokumatwa berɛ mu.”
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
Ɔde akorɔkorɔ bɔɔ no asɔn; ɔde nnaadaa nyaa no ne no daeɛ.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur,
Ɔdii nʼakyi prɛko pɛ te sɛ nantwie a ɔrekɔ akumiiɛ, anaa ɔwansane a ɔde ne tiri rekɔhyɛ hankrafidie mu
23 donec transfigat sagitta iecur eius: velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur.
kɔsi sɛ bɛmma bɛhwire ne brɛboɔ mu, te sɛ anomaa a ɔrekɔtɔ anomaa afidie mu na ɔnnim sɛ ɔbɛhwere ne nkwa.
24 Nunc ergo fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
Na afei, me mma, montie me; monyɛ aso mma deɛ meka.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua: neque decipiaris semitis eius.
Mommma mo akoma mpatere nkɔ ne so na mommane mfa nʼakwan so.
26 multos enim vulneratos deiecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
Bebree na wɔnam ne so ahwehwe ase; wɔn a wakum wɔn dɔɔso pa ara.
