Proverbiorum 6
1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,
Me ba, sɛ woadi akagyinamu ama ɔyɔnko bi, sɛ wode wo biribi asi awowa ama obi,
2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
sɛ deɛ wokaeɛ ayi ka ama wo na sɛ wʼano asɛm afidie ayi wo a,
3 Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:
ɛnneɛ yɛ yei, me ba, na fa tete wo ho, sɛ ɔyɔnko nsa aka woɔ no nti: fa ahobrɛaseɛ kɔ nʼanim; na kɔ so pa wo yɔnko no kyɛw!
4 ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.
Mma wʼani nkum na nntɔ nko.
5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
Gye wo ho, sɛdeɛ ɔforoteɛ dwane firi ɔbɔmmɔfoɔ nsam anaa sɛdeɛ anomaa dwane firi fidisumfoɔ afidie mu.
6 Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:
Ɔkwadwofoɔ, kɔ atɛtea nkyɛn; hwɛ nʼakwan, na hunu nyansa!
7 quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,
Ɔnni ɔsahene, ɔnni ɔhwɛfoɔ anaa sodifoɔ bi,
8 parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
nanso, ɔde aduane sie wɔ ahuhuro ɛberɛ mu ɔboaboa nnuane ano wɔ twaberɛ.
9 Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?
Wo, ɔkwadwofoɔ, wobɛda akɔsi da bɛn? Wɔbɛnyane ɛberɛ bɛn?
10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:
Nna kakra, nkotɔ kakra, nsa a woabobɔ de rehome kakra,
11 et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
ɛbɛma ohia aba wo so sɛ ɔkwanmukafoɔ na ahokyere ato ahyɛ wo so sɛ deɛ ɔkura tuo.
12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,
Onipa teta ne ohuhuni a ɔde atorɔ kyini,
13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
deɛ ɔbu nʼani, na ɔde ne nan yɛ nsɛnkyerɛnneɛ na ɔde ne nsateaa kyerɛkyerɛ adeɛ,
14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.
deɛ ɔde nʼakoma mu nnaadaa bɔ ɛpɔ bɔne, na ɔde mpaapaemu ba ɛberɛ biara.
15 huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
Ɛno enti amanehunu bɛba ne so prɛko pɛ; wɔbɛsɛe no mpofirim, a wɔrenya ano aduro.
16 Sex sunt, quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:
Nneɛma nsia na Awurade mpɛ, nneɛma nson na ɛyɛ nʼakyiwadeɛ:
17 Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
ani a ɛtra ntɔn, atorɔ tɛkrɛma, nsa a ɛka mogya a ɛdi bem guo,
18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
akoma a ɛdwene amumuyɛ ho, nan a ɛtutu mmirika kɔyɛ bɔne,
19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.
Ɔdansekurumni a ɔdi atorɔ ne onipa a ɔde mpaapaemu ba anuanom mu.
20 Conserva fili mi præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.
Me ba, tie wʼagya ahyɛdeɛ na nnyaa wo maame nkyerɛkyerɛ mu.
21 Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.
Fa kyekyere wʼakoma ho daa; na fa kyekyere wɔ kɔn mu.
22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.
Wonante a, ɛbɛkyerɛ wo ɛkwan; sɛ woda a, ɛbɛwɛn wo; sɛ wonyane a, ɛbɛkasa akyerɛ wo.
23 quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ:
Na saa ahyɛdeɛ yi yɛ kanea; saa nkyerɛkyerɛ yi yɛ hann, na ahohyɛsoɔ ntenesoɔ yi yɛ nkwa kwan,
24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.
ɛtwe wo firi ɔbaa a ɔnni suban pa no ho, firi ɔbaawarefoɔ sansani tɛkrɛmadɛ ho.
25 Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
Mma wo kɔn nnɔ nʼahoɔfɛ mma nʼani akyideda no ntwetwe wo,
26 pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.
ɛfiri sɛ, odwamanfoɔ de animguaseɛ bɛbrɛ wo, na obi yere gyegye wo kɔ owuo mu.
27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?
Obi bɛtumi asɔ ogya agu ne srɛ so a ɛnhye nʼatadeɛ anaa?
28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ eius?
Obi bɛtumi anante gyasramma so a mpumpunnya mmobɔ ne nan ho anaa?
29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
Saa na ɔbarima a ɔne ɔbarima foforɔ yere da no teɛ obiara a ɔde ne nsa bɛka noɔ no remfa ne ho nni da.
30 Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: furatur enim ut esurientem impleat animam:
Nnipa mmu ɔkorɔmfoɔ a wakɔwia adeɛ animtiaa sɛ ɛkɔm de no na ɔde rekɔdwodwo ano enti.
31 deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.
Mmom sɛ wɔkyere no a, ɛsɛ sɛ ɔtua ka mmɔho nson; sɛ ɛhia sɛ wɔtɔn ne fie agyapadeɛ nyinaa mpo a, ɛsɛ sɛ wɔtɔn.
32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:
Ɔbarima a ɔsɛe awadeɛ no nni adwene; obiara a ɔyɛ saa no sɛe ne ho.
33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
Ɔboro ne animguaseɛ na ɔbɛnya, na nʼahohora rempepa da.
34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ,
Ninkunutweɛ hwanyane okunu abufuo na sɛ ɔtɔ were a, ahummɔborɔ biara nni mu.
35 nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.
Ɔrennye mpata biara; na ɔbɛpo adanmudeɛ, sɛ ɛso sɛ ɛdeɛn mpo a.
