Proverbiorum 6
1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,
Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
3 Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:
Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
4 ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.
Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
6 Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:
Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
7 quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,
Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
8 parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
9 Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?
Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:
Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
11 et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,
Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.
Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
15 huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
16 Sex sunt, quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:
Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
17 Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.
Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
20 Conserva fili mi præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.
Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
21 Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.
Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.
Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
23 quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ:
(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.
Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
25 Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
26 pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.
Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?
Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ eius?
Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
30 Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: furatur enim ut esurientem impleat animam:
Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
31 deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.
Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:
Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ,
Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
35 nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.
Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
